Νέες υποσχέσεις, νέα «Όχι», νέα ψέματα. Με μία λέξη: ΣΥΡΙΖΑ

Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να «γιορτάσει» τα δύο χρόνια ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία με νέες, επετειακές αυτή τη φορά, υποσχέσεις. «Ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα από όσα προβλέπει η συμφωνία και, πολύ περισσότερο, για την περίοδο μετά το τέλος του προγράμματος». Αυτή η φράση του μεταφράστηκε και μεταδόθηκε από όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα. Μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα, θα αποδειχθεί για μία ακόμη φορά ότι αυτά που υπόσχεται, δεν ισχύουν.

Οι δανειστές τα έχουν βρει μια χαρά μεταξύ τους για τους δικούς τους λόγους,  και δεν υπάρχει καμία διαφωνία μεταξύ Ευρωπαίων-ΔΝΤ ότι το Ταμείο δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι στο ελληνικό πρόγραμμα (αλλιώς δεν θα υπάρχει ελληνικό πρόγραμμα όπως το ξέρουμε, όπως έχει πει και ο Σόιμπλε), έχουν ήδη δώσει το τελεσίγραφό τους. Τα μέτρα που θα παρουσιάσει ο Τσακαλώτος στο Eurogroup και που θα αφορούν την επέκταση του δημοσιονομικού κόφτη, τη μείωση του αφορολόγητου, των συντάξεων και των μισθών και τα οποία – πλην του κόφτη – δεν θέλει να νομοθετηθούν τώρα όπως απαιτεί το ΔΝΤ, θα πρέπει να τα έχει αποφασίσει-ολοκληρώσει, έως και το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. 

Αλλιώς, όπως έχουμε γράψει ξανά εδώ σε αυτή τη στήλη, αν πάνε για Μάρτη και μετά, καήκαμε, καθώς οι Ευρωπαίοι είναι αντιμέτωποι με σειρά εκλογικών αναμετρήσεων και έχουν τους δικούς τους εγχώριους πονοκεφάλους. Στην Γερμανία ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα Σούλτς απέναντι στην Μέρκελ, ενώ στην Ολλανδία οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την “έξοδο” στο κόμμα του Ντάισελμπλουμ. «Για να κλείσει η αξιολόγηση από την μεριά της η Αθήνα θα πρέπει να συμφωνήσει σε μέτρα για την αγορά εργασίας, προϊόντων, υπηρεσιών κτλ. – δεν έχουμε ακόμα συμφωνία στον μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό μονοπάτι για μετά το πρόγραμμα που είναι αυτό που χρειάζεται το ΔΝΤ για συμμετέχει», όπως διαμήνυσε ευρωπαίος αξιωματούχος.  Όλα αυτά πρέπει να έχουν τελειώσει μέσα στις επόμενες 25 ημέρες.

Η μόνη ελπίδα για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά για να δικαιολογήσει την νέα κολοτούμπα και τον συμβιβασμό-ήττας με τους δανειστές, είναι να ακουστεί κάτι ουσιαστικό για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Δηλαδή να υπάρξει μεν εκ των προτέρων νομοθέτηση των μέτρων αλλά στο πλαίσιο μίας «συνολικής συμφωνίας» η οποία θα περιλαμβάνει την μεσοπρόθεσμη ελάφρυνση του χρέους. Επίσης, θα βοηθήσει και η δήλωση των Ευρωπαίων, ότι τα επιπλέον μέτρα που θα νομοθετηθούν θα μπορούσαν να ακυρωθούν αν δεν χρειάζονται, δηλαδή, εάν οι στόχοι τηρηθούν. Έτσι θα έχει κάτι να «πουλήσει» ο κ. Τσακαλώτος επιστρέφοντας στην Αθήνα. Αυτό όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο  να το δεχτεί η Γερμανία η οποία δεν θέλει να ακούσει κουβέντα για μεσοπρόθεσμη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη τις δηλώσεις Τσίπρα την παραμονή του Eurogoup, σε σχέση με την εκ των προτέρων νομοθέτηση, το ναυάγιο και το ατύχημα φαίνεται προ των πυλών. Όπως τόνισε, «το αίτημα νομοθέτησης επιπλέον μέτρων και μάλιστα, υπό αίρεση, δεν είναι μόνο ξένο προς το ελληνικό Σύνταγμα. Είναι ξένο και προς τους κανόνες της δημοκρατίας, είναι ξένο προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Δεν είναι θέμα μιας κυβέρνησης, είναι θέμα αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού ενός λαού και μιας χώρας». Αυτή η τελευταία φράση μπορεί να μυρίσει σε κάποιους… δημοψήφισμα, ωστόσο ολόκληρη αυτή η τοποθέτηση δείχνει πως προς το παρόν οι διαθέσεις της κυβέρνησης είναι οι γνωστές: κάνω σκληρή διαπραγμάτευση για τα μάτια των ψηφοφόρων λίγο πριν… συμφωνήσω σε όλα. 

Βέβαια, θα πρέπει και εμείς εκ των… προτέρων να λάβουμε υπόψη πως από την στιγμή που θα μπει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, θα συνάψει δικό του ξεχωριστό μνημόνιο με την Ελλάδα, όπως κάνει πάντα και το οποίο είναι παρόμοιο με το ευρωπαϊκό. Αυτό το μνημόνιο  όμως δεν θα έχει τέλος τα μέσα του 2018. Η διάρκειά του θα είναι (μάλλον) τριετής και θα καλύπτει και το 2019, άλλωστε η πρόθεση του Ταμείου είναι πιο μακροπρόθεσμη και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να αφήσει τη χώρα μας εκτός της «ομπρέλας» του, από την στιγμή που έχουν ήδη τεθεί οι στόχοι που θα πρέπει να πιάσει η Ελλάδα και πέραν του 2018… 

Η κυβέρνηση ήδη γνωρίζει ότι για να παραμένει στην λατρεμένη της εξουσία, πρέπει –κάνοντας φυσικά την… δύσκολη για το θεαθήναι- να πάει με τα νερά των δανειστών αφού η… οψιόν των πρόωρων εκλογών θα την βρει ηττημένη. Πηγαίνοντας όμως με τα νερά  των δανειστών – άρα και του ΔΝΤ – δεσμεύει από τώρα την Ελλάδα σε… περισσότερο μνημόνιο, πέραν του 2018…