Δείπνησα χθες μ’έναν διάσημο αλλοδαπό δημοσιογράφο και εξαιρετικό φίλο, τον οποίο δυστυχώς δεν βλέπω όσο θα ήθελα καθώς δεν επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα.

Οι γνώσεις του όμως περί της πολιτικής μας πραγματικότητας είναι βαθύτατες ενώ οι αναλύσεις του έχουν δημιουργήσει κατά καιρούς πολλά προβλήματα στα στελέχη της σημερινής κυβέρνησης.

Αμέσως μόλις παραγγείλαμε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά ελληνικά πιάτα που λατρεύουν οι ξένοι, μου ζήτησε αμέσως να μπούμε στο θέμα και να του εξηγήσω εν τάχει πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά στην Ελλάδα και ο Τσίπρας να παραμένει ακόμα πρωθυπουργός.

Πριν απαντήσω, αποφάσισα να εμπλουτίσω τον όρο “όλα αυτά” καθώς ήμουν σίγουρος ότι ο φίλος μου αναφερόταν κυρίως στις ξεδιάντροπες μνημονιακές συμφωνίες του Τσίπρα, τις οποίες προεκλογικά καταδίκαζε και ακολούθως τις σέρβιρε στο λαό σαν προιόντα νίκης μετά από “επιτυχημένη διαπραγμάτευση”!

Άρχισα λοιπόν να διηγούμαι πραγματικά περιστατικά, με τα οποία κυρίως γελάμε και λιγότερο κλαίμε, ενώ μάλλον θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο…

Του μίλησα λοιπόν για τα σχέδια και τις απόψεις των συμβούλων του υπουργού Παιδείας σχετικά με τα σχολικά βιβλία ιστορίας. Η απίθανη αυτή ομάδα “επιστημόνων” που τιμά τη Ρεπούση θεωρεί ότι κακώς η Ελλάς δεν αναγνωρίζει τα Σκόπια με το όνομα “Μακεδονία”, ότι ο εμφύλιος πόλεμος ήταν επανάσταση, ότι ο ελληνικός στρατός διέπραξε σφαγές στη Σμύρνη κατά την υποχώρησή του ενώ εκτιμά ότι οι μαθητές “πρέπει να διδάσκονται λιγότερο Ελλάδα , ήρωες και μάχες…”!

Του μίλησα επίσης για τον Πολάκη και του είπα ότι για να προπαγανδίσει ανύπαρκτες καταστάσεις, εισβάλει σε δημόσια νοσοκομεία σαν χειρουργός, παίρνει μέρος σε χειρουργεία και φωτογραφίζεται επί τόπου, χωρίς να είναι ιατρός του ΕΣΥ, παρανομώντας απροκάλυπτα εκμεταλευόμενος την ιδιότητα του υπουργού! (Μπορείτε άραγε να σκεφτείτε σε τι είδους χώρες, μπορεί να μπουκάρει όποιος θέλει σε δημόσιο νοσοκομείο και να χειρουργεί χωρίς να έχει την απαραίτητη άδεια;)

Και μετά του μίλησα λίγο για τον Καμμένο. Επειδή γι αυτό το πρόσωπο δεν ήξερα πού ν’ αρχίσω και πού να τελειώσω, επανέλαβα απλά ένα κομμάτι από την τηλεοπτίκή συνέντευξη που έδωσε στον ΣΚΑΙ την Κυριακή: Λέει λοιπόν ο Καμμένος στον κ. Χατζή:

“ … Γι αυτό μ’ αρέσει ο Τραμπ. Και τον προτιμώ από το ίδρυμα Κλίντον παραδείγματος χάριν !” Ο Χατζής εύλογα του λέει: “Μα ο Τσίπρας πήγε στο ίδρυμα Κλίντον!” Κι ο Καμμένος – με περίσσευμα λογικής- απαντά: “και τι σημασία έχει αυτό;”!!!

Ημιλιπόθυμος από τα γέλια, μου θύμισε τον Βαρουφάκη και με ρώτησε με λογική και …αφέλεια: “Είναι δυνατόν αυτός ο τύπος που έπαιξε τη χώρα στα ζάρια κι έχασε 100 δις να κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος; Και ξέρεις ποιο είναι το χειρότερο; Ότι κάποιοι του δίνουν και 40 χιλιάρικα για να μιλήσει σε conference!!!

Τότε , ξεχειλισμένος από οργή και απογοήτευση τον ρώτησα: Πες μου καλέ μου φίλε…Έχεις δει άλλο λαό στην υφήλιο να επιλέγει τέτοιους ανθρώπους για να τον κυβερνήσουν;

“Έχω δει, μου απαντά. “Σε κάποια κράτη της Αφρικής. Στην Ευρώπη όμως σίγουρα δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο!”

Με αγάπη!

Facebook Comments