Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει ένα γενικότερο κλίμα ευφορίας, τόσο (φυσικά και πάγια) στην κυβέρνηση, όσο και στο ελληνικό χρηματιστήριο και την αγορά των ελληνικών ομολόγων. Η κυβέρνηση μοιράζει λεφτά και ελπίδα, οι ελληνικοί τίτλοι μοιράζουν αποδόσεις.

Αν και η στρατηγική της υπερφορολόγησης δεν απέδωσε, η κυβέρνηση πέτυχε πλεόνασμα και διανέμει μέρισμα, πετσοκόβοντας και άλλο τις κρατικές δαπάνες. Αυτό το κοινωνικό μέρισμα προήλθε από την σκληρή λιτότητα που επέβαλε η κυβέρνηση, η οποία γονάτισε τη μεσαία τάξη και έκανε τους φτωχούς φτωχότερους. Αυτό το μέρισμα στηρίζεται στην αύξηση φόρων και την κατάργηση επιδομάτων όπως αυτό της θέρμανσης.

Επίσης, η υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, μέσω της ΕΡΤ ανακοίνωσε εφάπαξ επίδομα «νεανικής αλληλεγγύης» 400 ευρώ σε κάθε άνεργο ηλικίας από 18 έως 24 ετών, δηλαδή στους νέους που ψήφισαν την ελπίδα που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΖΙΑ και δεν… ήρθε, και τώρα γίνεται προσπάθεια αυτοί οι άνεργοι μεν ψηφοφόροι δε, να εξαγορασθούν για μερικές ψήφους. Αυτοί οι νέοι δεν έχουν εργασία και ελπίδα σήμερα γιατί η κυβέρνηση ακολούθησε την πολιτική που ακολούθησε, βάζοντας τρικλοποδιά στις επενδύσεις, βουλιάζοντας την κατανάλωση, καταστρέφοντας δηλαδή τους μηχανισμούς που οδηγούν σε ανάπτυξη και σε δουλειές.

Επιπλέον, ανακοίνωσε επίδομα 650 ευρώ για κάθε εργαζόμενο, του οποίου η σύμβαση εργασίας ανεστάλη, λόγω της καταστροφής των επιχειρήσεων από τις πλημμύρες σε Μάνδρα και Μέγαρα. Αν όμως οι αρχές είχαν προχωρήσει στα αντιπλημμυρικά έργα που χρειαζόντουσαν οι περιοχές, η καταστροφή στην Δυτική Αττική θα είχε αποφευχθεί.

Παράλληλα, η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας Θεανώ Φωτίου, αφού ανακοίνωσε την παράταση για την υποβολή αιτήσεων κοινωνικού μερίσματος, τόνισε ότι είναι ακατάσχετο και οι δικαιούχοι που τυχόν τους κατασχέθηκε, θα πρέπει να πάνε στην τράπεζα και να το απαιτήσουν. Ανέφερε πως οι μονογονεϊκές οικογένειες, θα πριμοδοτηθούν με προσαύξηση που θα φτάσει στο διπλάσιο ποσό για κάθε παιδί.

Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση έχει βάλει μπρος τις μηχανές που οδηγούν στις κάλπες και μοιράζει λεφτά από αυτά που προφανώς υπάρχουν γιατί τα υφάρπαξε από τις τσέπες των φορολογουμένων και των συνταξιούχων.

Η αλήθεια για το ράλι των ομολόγων

Και από την άλλη, καυχιέται για την μείωση των αποδόσεων των ομολόγων σε επίπεδα του 2006, θυμίζοντας τον Ντόναλντ Τραμπ που αυτοχειροκροτείται σε κάθε «ορόσημο» που σπάει ο Dow Jones. Τα ομόλογα έχουν σημειώσει ράλι γιατί το σχέδιο που είχε ο ΟΔΔΗΧ από το 2013 τώρα υλοποιήθηκε, γιατί τώρα μπορούσε να υλοποιηθεί. Αν δεν είχε έλθει η καταστροφή του 2015, το swap θα είχε γίνει πριν τρία χρόνια περίπου και η αγορά θα είχε ανοίξει σε εμπορευσιμότητα και σε ρευστότητα από τότε.

Ωστόσο και πάλι, τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά όσο τα παρουσιάζει η κυβέρνηση. Ο Αλέξης Τσίπρας είπε κατά την συνέντευξη Τύπου μετά τη Σύνοδο Κορυφής την περασμένη εβδομάδα πως με αυτά τα επιτόκια (λίγο κάτω από το 4%, στα επίπεδα του 2006 ) μπορούμε και σήμερα να βγούμε στις αγορές.

Ωστόσο του… διαφεύγει το εξής: Όπως σημειώθηκε και στην έκθεση του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου για την κατάσταση της ελληνικής Οικονομίας, «η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς κρατικού ομολόγου παραμένει αρκετά υψηλότερα από τις αντίστοιχες αποδόσεις των υπόλοιπων οικονομιών της ευρωζώνης, με την αμέσως υψηλότερη απόδοση να είναι αυτή του κρατικού δεκαετούς ομολόγου της Πορτογαλίας η οποία διαμορφώνεται περί το 1,8%».

Το 2006 οι αποδόσεις των ομολόγων της ευρωζώνης ήταν πολύ υψηλότερες από τα σημερνά επίπεδα. Σήμερα και μετά και το τεράστιο πρόγραμμα QE του Μάριο Ντράγκι – αυτό το οποίο ήθελε διακαώς η κυβέρνηση αλλά πλέον το θεωρεί… ανούσιο – οι αποδόσεις των ομολόγων της ευρωζώνης έχουν βρεθεί σε εξαιρετικά χαμηλά, ακόμη και σε αρνητικά επίπεδα.

Αν κοιτάξουμε το spread του ελληνικού δεκαετούς έναντι του γερμανικού και του πορτογαλικού δεκαετούς ομολόγου θα δούμε ότι σήμερα διαμορφώνεται κοντά στις 380 μονάδες βάσης και στις 220 μ.β. αντίστοιχα. Το 2006, το spread του ελληνικού 10ετούς ομόλογου έναντι του γερμανικού ήταν μόλις στις 80 μονάδες βάσης, ενώ έναντι του πορτογαλικού 10ετούς ήταν στις 70 μονάδες βάσης.

Συνεπώς, αποδεικνύεται περίτρανα πως παρά τη βελτίωση η Ελλάδα έχει χάσει την πολύ σημαντική ευκαιρία που προσέφερε το QE στις αποδόσεις των ομολόγων της ευρωζώνης και αν το λάβει κανείς αυτό υπόψη, το 4% στο 10ετές είναι πολύ υψηλό την στιγμή που αν ήμασταν στο QE η απόδοση θα ήταν σήμερα γύρω στο 2,5%.

Ας μην γιορτάζει λοιπόν η κυβέρνηση το ράλι στα ομόλογα γιατί η άλλη και πιο «ουσιαστική» πλευρά του νομίσματος, αποδεικνύει την καταστροφική πολιτική της.

Facebook Comments