Ο κόσμος θεωρεί, και μάλλον έχει δίκιο, ότι η υπόθεση της Novartis είναι μια κίνηση αποπροσανατολισμού από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που θορυβημένη καθώς είναι από τις εξελίξεις στο Σκοπιανό και το μεγάλο συλλαλητήριο της περασμένης Κυριακής, το χρησιμοποίησε για να ξεφύγει από την δυσάρεστη θέση, στην οποίαν έχει βρεθεί.

Όμως η ευρεία διάσταση που πήρε το σκάνδαλο(;) με την αμερικανική, φαρμακευτική εταιρία, έσβησε από την δημοσιότητα το μεγαλύτερο θέμα των τελευταίων μηνών. Την χρηματιστηριακή κρίση, που ξεκίνησε από το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και συμπαρέσυρε όλα τα χρηματιστήρια του κόσμου, ανεβάζοντας τα επιτόκια των ομολόγων παγκοσμίων και υποχρεώνοντας το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών να αναβάλλει την έκδοση του 7ετούς ομολόγου, που επρόκειτο να αρχίσει να δέχεται προσφορές από την περασμένη Δευτέρα.

Μολονότι η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται σε μνημόνιο, το τραπεζικό μας σύστημα συνεχίζει να βρίσκεται κάτω από την προστατευτική ομπρέλα της ΕΚΤ, η προγραμματισμένη έξοδος στις αγορές αυτό τον καιρό γίνεται μεθοδευμένα και προγραμματισμένα, κι οι αγοραστές των ομολόγων είναι γνωστοί, το ΥΠΟΙΚ μοιραία θορυβήθκε από την κρίση και φοβούμενο ότι δεν θα έπιανε το επιτόκιο κάτω από 4% που προσδοκούσε, ανέβαλλε για λίγες (;) μέρες την έκδοση.

Αυτή την στιγμή δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ο κόσμος κι οι παγκόσμιες αγορές αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο μιάς νέας διεθνούς κρίσης, εντάσεως ανάλογης με το 2008. Ο νέος διοικητής της αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας Τζερόμ Πάουελ, το διαψεύδει. Ουδείς όμως μπορεί να είναι σίγουρος. Μπορεί να είναι μια βραχυπρόθεσμη “διόρθωση” μπορεί να είναι κι απαρχή χειρότερων δεινών. Θα το δούμε.

Αλλά ακόμα κι αν η κρίση αποφευχθεί για τώρα, δεν αποκλείεται να συμβεί αργότερα, προς το τέλος του 2018 η το 2019. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τα ίδια και χειρότερα αργότερα. και τότε τι θα συμβεί με την ελληνική οικονομία, που θα βρίσκεται εκτός μνημονίων, και δεν θα έχει την προστασία των δανειστών και της ΕΚΤ.

Φαντασθείτε αν του χρόνου τέτοιο καιρό (θυμίζω ότι οι δανειακές ανάγκες της Ελλάδας το 2019 είναι πολύ πιό μεγάλες από φέτος. Είναι 14 δισ περίπου έναντι 5 δισ φέτος), η χώρα μας θελήσει να βγει στις αγορές για να δανεισθεί για να πληρώσει μέρος των τοκοχρεολυτικών της δόσεων, και συμβεί μια παρόμοια η ακόμα μεγαλύτερη κρίση, που μπορεί να ξεκινήσει από την Κίνα, την Ιαπωνία, την Ινδονησία, την Βραζιλία, από οπουδήποτε. Πως θα την διαχειρσθεί η τότε κυβέρνηση, που θα δει τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων να εκτοξεύονται στα ύψη, ενδεχομένως στα επίπεδα του 2010. Και τότε δεν θα υπάρχουν μνημόνια; Γι αυτό οι σοβαροί οικονομικοί αναλυτές επιμένουν. Η “καθαρή έξοδος” από τα μνημόνια είναι ένα ακόμα συριζαίϊκο παραμύθι. 

Και η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να παραμείνει σε κάποιου είδους πρόγραμμα για πολύ καιρό ακόμα. Πολιτικάντικα παιχνίδια όταν παίζεται η επιβίωση της χώρας και της οικονομίας της, δεν επιτρέπονται. Ωσάν να μην διδαχτήκαμε από τα λάθη του σχετικά προσφάτου παρελθόντος μας, σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ…

Facebook Comments