Οι αλχημείες σε ανάπτυξη και πλεόνασμα γεμίζουν το σάκο του… Αϊ Βασίλη

Με… αλχημείες σε ανάπτυξη και πλεόνασμα, καμία χώρα δεν κατάφερε να αναδυθεί από την κρίση, και όμως η ελληνική κυβέρνηση πανηγυρίζει την ξαφνική «άνθηση»-μαϊμού της ελληνικής οικονομίας, αφού αυτό θεωρεί πως αρκεί για να την κάνει να επιπλεύσει στις κάλπες. Στις λεπτομέρειες όμως κρύβεται ο… διάβολος, και αυτές τις λεπτομέρειες μετρούν οι επενδυτές όταν ζυγίζουν την εμπιστοσύνη τους απέναντι σε μία χώρα και σε μία κυβέρνηση. Και αντίθετα με αυτά που πιστεύουν ο κ. Τσίπρας και οι υπουργοί του, ότι κάποια παραπάνω ευρώ στους λογαριασμούς κάποιων λίγων Ελλήνων θα τους κάνει να ξεχάσουν τις καταστροφικές τους πολιτικές, οι αγορές δεν συγχωρούν τόσο εύκολα. 

Παρουσιάζουν θεόρατα πλεονάσματα τα οποία ουσιαστικά δεν υπάρχουν αφού δημιουργούνται από στάση πληρωμών και το πάγωμα των δαπανών και των επενδύσεων. Παρουσιάζουν ανάπτυξη οριακή σε σχέση με τους στόχους η οποία, αν κοιτάξει κανείς λεπτομερώς τα στοιχεία, δεν οφείλεται σε κάποια αύξηση της παραγωγικότητας στην ουσία, αλλά στην έκρηξης των εισαγωγών η οποία πνίγει τα κέρδη από τις εξαγωγές, στην επενδυτική απραξία και στην στάση πληρωμών επίσης καθώς το κράτος απλά… σταμάτησε να δαπανά για οφειλές, επενδύσεις και άλλες υποχρεώσεις Τα υπερπλεονάσματα έτσι στηρίζονται μία χαρά, ωστόσο η ζήτηση στην οικονομία βυθίζεται και οι αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας μειώνονται επικίνδυνα. Και όλα αυτά ενώ προετοιμαζόμαστε για ένα ιδιαίτερα δύσκολο διεθνές περιβάλλον το 2019, με τα σήματα για ύφεση προσεχώς στις ΗΠΑ να έχουν κάνει ήδη ηχηρή την παρουσία τους, ταρακουνώντας αγορές και επενδυτές.

Η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και 300 περίπου μέρες εκτός αγορών, ενώ η φυγή των επενδυτών από το ελληνικό Χρηματιστήριο εντάθηκε στις 100 ημέρες μετά την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια. Ο Αλέξης Τσίπρας προτιμά να παίξει τον… Αϊ Βασίλη φουσκώνοντας το ελληνικό δημόσιο, δίνοντας επιδόματα -ψίχουλα και έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο πώς θα πείσει τους σφυκοπημένους από την κρίση Έλληνες να τον ψηφίσουν μόλις δουν μερικά παραπάνω ευρώ στους λογαριασμούς τους. Όπως σημειώνει το Reuters όμως, η τελευταία ύφεση στην Ελλάδα προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης, επέμειναν στην αντιπαράθεση με τους πιστωτές. Η Ελλάδα έχασε μερικά από τα καλύτερα χρόνια της ανάκαμψης στην Ευρώπη. Η σύγκριση με την Πορτογαλία –η οποία αναπτύχθηκε περισσότερο από 12% στο διάστημα 2014-2017, ενώ η Ελλάδα ήταν στάσιμη- είναι βάναυση.

Παρά λοιπόν την ανάπτυξη 2,2% στο γ΄ τρίμηνο σε σχέση με το περασμένο έτος, το ΑΕΠ είναι χαμηλότερο από το 2001, όταν η Ελλάδα εντάχθηκε στο ευρώ, οι επενδύσεις οι οποίες σημείωσαν βουτιά 65% την 10ετία 2007-2017, δεν προβλέπεται να ανακάμψουν. Οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μειώθηκαν κατά 23,2% σε σχέση με το 3o τρίμηνο του 2017 και σύμφωνα με του αναλυτές, το 2019 αναμένεται να έχει παρόμοιες τάσεις. Όπως παρατηρεί και η Citigroup, η εικόνα της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας δεν είναι τόσο αισιόδοξη όσο δείχνει το +2,2%. Οι επενδύσεις παραμένουν αδύναμες και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον ρυθμό απορρόφησης των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προβλέπεται ότι θα μειωθούν κατά περίπου 10% το 2018. «Αυτές οι τάσεις θα συνεχιστούν και το 2019, με ανάπτυξη κατά μέσο όρο ελαφρώς κάτω του 2% σε πραγματικούς όρους», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Επίσης, η ανεργία στο 18,6%, είναι η υψηλότερη της ευρωζώνης, με το περισσότερο από το ένα τρίτο των νέων ανθρώπων να είναι εκτός εργασίας, και το braindrain να συνεχίζεται. Και παρά τις τεράστιες περικοπές δαπανών, το ελληνικό χρέος θα υπερβεί το 180% του ΑΕΠ φέτος.

Και τώρα η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με το τέλος των καλών ετών της ανάπτυξης όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες, και ειδικά στις ΗΠΑ. Πώς θα μπορέσει λοιπόν η ελληνική οικονομία να βρει τα πατήματά της, όταν η παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση μετατραπεί πιθανώς σε ύφεση. Πώς θα διατηρηθούν τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία έχει ήδη υποσχεθεί και υπογράψει ο κ. Τσίπρας, πώς θα βελτιωθεί η παραγωγικότητα η οποία παραμένει κολλημένη  κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα.

Όπως τονίζει χαρακτηριστικά το Reuters, το κάλεσμα για ταχύτερες περικοπές των εταιρικών φόρων και περισσότερα μέτρα για την προσέλκυση των ξένων επενδύσεων που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ακουστήκαν πολύ καλύτερα από τους επενδυτές σε σχέση με την παροχολογία Τσίπρα.  Οι ανησυχίες για την Ιταλία, το τέλος του QE, η επιβράδυνση της ανάπτυξης στην Ευρώπη και η αύξηση των εμπορικών εντάσεων παγκοσμίως, θα κάνουν τους επενδυτές ιδιαίτερα “ευαίσθητους” σε τυχόν κακές επιλογές πολιτικής και σε ολισθήματα στον προϋπολογισμό.

Ο κ. Τσίπρας λοιπόν ξεχνά αυτούς που έχει ανάγκη περισσότερο για να κάνει την Ελλάδα ένα πετυχημένο στόρι. Τους επενδυτές. Έτσι θα έλθουν δουλειές, έτσι θα έλθουν λεφτά στην χώρα και στις τσέπες των Ελλήνων. Όχι με τις παροχές με… χορηγό την λιτότητα.