Τα αναδρομικά των εξοργισμένων

Μοιάζει πολύ πεζό χρονιάρες μέρες ν’ ασχολείται κανείς με οικονομικά θέματα, δεν μπορώ όμως ν’ αντισταθώ στον πειρασμό να γράψω δυο κουβέντες για τα αναδρομικά των στρατιωτικών, δικαστικών, κλπ. Το κάνω διότι όλος αυτός ο κόσμος στήριξε εν πολλοίς τις ελπίδες του να περάσει καλύτερες απ’ το συνηθισμένο γιορτές, σ’ αυτό το ποσό που ανέμενε με αγωνία τις προηγούμενες μέρες. Το κάνω επίσης, διότι κατά παρέκκλιση κάθε λογικής, η κυβέρνηση προσπάθησε να εντάξει την επιστροφή των αναδρομικών στην προεκλογική επιδοματική πολιτική της, λες και αποφάσισε η ίδια να τα δώσει κι όχι το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Αφού λοιπόν έτσι έστησαν το παιχνίδι μπας και πάρουν καμιά ψήφο στις εκλογές, νομιμοποιούμαι κι εγώ να κάνω την παρακάτω ερώτηση που κανονικά δεν θα έπρεπε ν’ απευθύνεται στην κυβέρνηση: Είδε κάποιος από σας έστω και έναν ευχαριστημένο συνταξιούχο απ’ όλους αυτούς που πήγαν στο ATM και πήραν τα χρήματα τους; Προσωπικά εγώ δεν είδα ούτε έναν. Πέραν των όσων παρέλασαν από τα μέσα ενημέρωσης διαμαρτυρόμενοι εντονότατα, πέραν των επισήμων εκπροσώπων των συνταξιούχων που κατήγγειλαν κοροϊδία,  προσωπικά εγώ γνωρίζω τέσσερις συνταξιούχους αυτής της κατηγορίας που από καιρό είχαν βάλει κάτω χαρτί και μολύβι για να υπολογίσουν τι θα εισπράξουν. Ε λοιπόν και οι τέσσερις θεώρησαν ότι η κυβέρνηση τους έδωσε πολύ λιγότερα απ’ όσα δικαιούνταν, κοντολογίς τους δούλεψε ψιλό γαζί και τους έκλεψε παράλληλα.

Αν και συζήτησα μαζί τους, δεν μπόρεσα να καταλάβω πόσα θεωρούσε ο καθένας ότι έπρεπε να εισπράξει και που αποδίδει το μειωμένο ποσό που τελικά μπήκε στην τσέπη του. Ο καθένας τους έκανε διαφορετικούς υπολογισμούς, με άλλη μέθοδο και άλλα δεδομένα, κάποια απ’ αυτά ολοφάνερα αυθαίρετα. Τελικά δεν στάθηκε δυνατόν να καταλήξω σ’ ένα σαφές συμπέρασμα σχετικά με το αν η κυβέρνηση έδωσε σωστά ή μειωμένα τα αναδρομικά. Αυτό που ξέρω όμως με βεβαιότητα είναι ότι η κυβέρνηση απέκτησε στον δικό μου κύκλο ακόμα τέσσερις εξοργισμένους πολίτες, που πιστεύουν ότι έπεσαν θύμα κυβερνητικής κοροϊδίας.

Χριστουγεννιάτικα λοιπόν, ο κ. Τσίπρας πήρε άλλο ένα μάθημα. Κάθε ρουσφέτι, επίδομα ή ελεημοσύνη, φτιάχνει έναν αχάριστο και εννιά δυσαρεστημένους. Χρήσιμο μάθημα για την περίπτωση να ξαναβρεθεί κάποτε στην εξουσία μετά από πολλά χρόνια. Για τώρα το ‘χασε το τραίνο. Καλά Χριστούγεννα και καλά μυαλά.