Με αφορμή τον διαγωνισμό για την πρόσληψη των 1500 ειδικών φρουρών, με πήρε τηλέφωνο ένας ψηφοφόρος, ο οποίος μου ζήτησε να βοηθήσω την ανιψιά του. «Με ποιο τρόπο» τον ρώτησα. «Να ξέρεις, έχει ύψος 1,67 κι η προκήρυξη προβλέπει ελάχιστο ύψος 1,70». «Ωραία και τι περιμένεις από μένα, να γίνω Προκρούστης και να την τεντώσω να φτάσει το 1,70;». Δεν κατάλαβε την ειρωνεία μου. Νόμιζε ότι είναι υποχρέωση μου να βρω τρόπο, ακόμα και παρακάμπτοντας τον νόμο, να τον εξυπηρετήσω. Μολονότι έχουν γίνει πολλά βήματα προς την σωστή κατεύθυνση, η σχέση πολιτικού και πολίτη συνεχίζει να παραμένει προβληματική. Θέλουμε άραγε χρήσιμους κι ικανούς πολιτικούς για την χώρα η ρουσφετολόγους για να μας εξυπηρετούν προσωπικά;

Πολλοί Έλληνες διαμαρτύρονται, και δικαίως, ότι αρκετοί από τους πολιτικούς, που ασκούν την διακυβέρνηση, από το δήμο μέχρι την περιφέρεια και μέχρι την κεντρική κυβέρνηση, είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Αυτό όμως που αποφεύγουν να επισημάνουν ότι δεν υπάρχει ούτε ένας εξ αυτών, που να μην έχει εκλεγεί με την ψήφο των ίδιων πολιτών, που διαμαρτύρονται εκ των υστέρων και φωνάζουν για την ανεπάρκεια τους. Όπως σωστά επεσήμανε ο Αβραάμ Λίνκολν, η ψήφος είναι πιο επικίνδυνη από την σφαίρα. Γιατί με την σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις έναν μόνο άνθρωπο ενώ με την ψήφο έναν ολόκληρο λαό.

Το να ψηφίζεις κάποιον επειδή είναι ωραίος ή νέος, δεν αρκεί. Οι νέοι κι ωραίοι δεν μπορούν, απαραίτητα να ασκήσουν διοίκηση. Το να ψηφίζεις κάποιον επειδή είναι καλός ποδοσφαιριστής, μπασκετμπολίστας, τραγουδιστής, ηθοποιός, τηλεοπτικός παρουσιαστής, συνήθως δεν σημαίνει ότι μπορεί να ασκήσει διοίκηση. Το να είναι κάποιος γιός ή ανηψιός ή εγγονός κάποιου γνωστού πολιτικού, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι γνωρίζει πώς ο ίδιος να είναι αποτελεσματικός και ικανός διαχειριστής μιας δύσκολης κατάστασης, που συνήθως πηγαίνει μαζί με το δημόσιο αξίωμα. Ιδίως τώρα, που η χώρα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη κατάσταση κι η διακυβέρνηση της απαιτεί από τους πολιτικούς, που ασκούν δημόσια αξιώματα, ιδιαίτερες ικανότητες κι εμπειρίες.

Πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε πως όταν ψηφίζουμε προϊόντα του σταρ σύστεμ, παιδιά των μπαμπάδων τους, ντενεκέδες, λαμόγια, άσχετους, ανίκανους, αυτοί θα μας κυβερνήσουν. Δεν πρόκειται να αλλάξουν και να γίνουν ικανοί επειδή κατέλαβαν δημόσιο αξίωμα. Το πιθανότερο είναι να γίνουν χειρότεροι γιατί θα αποκτήσουν την αλαζονεία ότι τους ψήφισε ο κόσμος, μολονότι δεν τον εκτιμούν ιδιαίτερα. Η πολιτική κι ιδιαίτερα ανάληψη δημόσιου αξιώματος είναι μια πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση, που δεν μπορούν όλοι να την φέρουν εις πέρας. Θα πηγαίνατε σε κάποιο σπουδαίο ποδοσφαιριστή ή σε κάποιο τηλεοπτικό παρουσιαστή να κάνει εγχείριση στο παιδί σας. Ασφαλώς κι όχι. Τότε γιατί τους αναθέτετε την διακυβέρνηση, δηλαδή τις τύχες και το μέλλον, της χώρας, που είναι μια απείρως δυσκολότερη εργασία κι ευθύνη; Όταν λοιπόν οι πολίτες αποφασίσουμε να ψηφίζουμε με μεγαλύτερη περίσκεψη, υπευθυνότητα και σοβαρότητα, τότε ίσως να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε την κατάντια της χώρας από άσχετους κι επικίνδυνους πολιτικούς. Αισθάνομαι ότι στις τελευταίες εκλογές έγιναν κάποια θετικά βήματα. Αλλά, πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι αρκετά, ούτε αποτελεσματικά. Οι ντενεκέδες συνεχίζουν να παίζουν ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας, με την ψήφο των πολιτών….

Facebook Comments