Η «επανίδρυση του κράτους» το περίφημο στοίχημα του Κώστα Καραμανλή που χάθηκε για λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν,  ήταν το understatement της μεταπολίτευσης κι όχι μια υπερβολική φιλοδοξία όπως εκ των υστέρων πιστεύει ο ίδιος και πολλοί από τους τότε υπουργούς του. Το ελληνικό κράτος δεν χρειάζεται επανίδρυση αλλά σκέτη ίδρυση διότι δεν υφίσταται παρά μόνον στα χαρτιά, τους τόνους από «χαρτιά» που έχουν θάψει ζωντανή τη χώρα και τους πολίτες της.

Οι νέοι και ορεξάτοι κυβερνητικοί έχουν πάθει σοκ και δέος καθώς διαπιστώνουν ότι για κάθε μία από τις αυτονόητες μικρές  αλλαγές -προς Θεού μη συζητήσουμε για τις μεγάλες-   απαιτούνται τριάντα -σαράντα εισηγήσεις, εγκρίσεις, μελέτες, γνωμοδοτήσεις, υπογραφές καθώς και στραβωμένα μούτρα των μονιμάδων των συναρμόδιων Υπηρεσιών που αντιδρούν σε στυλ « Ασε μας κι εσύ. Ξέρεις πόσους σαν κι εσένα, έχουν δει τα μάτια μας να έρχονται και να φεύγουν;»

Οι παλιότεροι που το΄χουν ξαναζήσει, προσπαθούν να κάνουν by pass και να δουλέψουν σαν να μην υπάρχει η μισή διοίκηση αλλά μόνον η άλλη μισή που καταλαβαίνει και συνεργάζεται. Και μη γελιέστε δεν είναι κομματικό το θέμα, είναι υπερκομματικό, είναι στο DNA των μονίμων που έχουν εδώ και 5 δεκαετίες εγκατασταθεί στο υπερτροφικό κράτος. Και το χειρότερο; Το οπισθοδρομικό, γραφειοκρατικό και φτιαγμένο για να συνθλίβει κάθε καινοτομία και πρόοδο,  σύστημα τους  μετατρέπει και κάθε φουρνιά νεοεισερχομένων στα ίδια ζόμπις.

Διότι νέα παιδιά ήρθαν και έρχονται, μορφωμένα με τα πτυχία τους και τα μεταπτυχιακά τους, με την ορμή και την ικανότητα  να δουλέψουν και να αποδώσουν, με τα προοδευτικά τους μυαλουδάκια και την τετράγωνη λογική, με επίγνωση της χαοτικής διαφοράς ιδιωτικού- δημόσιου management… Έρχονται λοιπόν πάνοπλα με ΑΣΕΠ και όλα τα αξιοκρατικά και πέφτουν στο λάκο με τη μελάσα. Αν δεν κολλήσουν τα πρώτα πέντε χρόνια θα κολλήσουν τα επόμενα πέντε… Αν δεν υιοθετήσουν την πεποίθηση ότι είναι εκεί για να τυραννούν  τους πολίτες θα υιοθετήσουν την πεποίθηση ότι είναι εκεί for ever and ever και δεν χρειάζεται να σκίζονται στη δουλειά… Αν δεν βγάλουν δόντια και νύχια μόλις πάει κάποιος να τους αλλάξει τον τρόπο δουλειάς θα βγάλουν καντήλες και θα ειρωνεύονται τον εξυπνάκια που θα ήρθε και θα φύγει όπως οι προηγούμενοι ήρθαν κι έφυγαν.

Δεν θα μιλήσω καν για άλλες παθογένειες όπως η χαμηλής πτήσης διαφθορά και τα υποσυστήματα συναλλαγής που στήνονται σε κάθε μα σε κάθε μαγαζί και παραμάγαζο της Δημόσιας Διοίκησης όταν λειτουργεί με δρακόντεια γραφειοκρατική λογική . Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά στα τέρατα της κομματοκρατίας και ευνοιοκρατίας που πέραν όλων των άλλων νομιμοποιούν και το «άει παράτα μας» προς την εκάστοτε νέα πολιτική ιεραρχία. Μεταξύ μας κι εγώ «άει παράτα μας»  θα έλεγα αν ήμουν υποχρεωμένη κάθε τρία τέσσερα χρόνια να προσαρμόζομαι στα χούγια και τις απαιτήσεις του κάθε διοριζόμενου πολιτικού στελέχους που σπανίως ξέρει τι του γίνεται.

Θα πω όμως ότι δεν υπάρχει ούτε ένας ξένος ή Έλληνας επενδυτής που να μην έχει περάσει μέσα από τον λαβύρινθο με τις μάγισσες και τους δράκους του Ελληνικού κράτους, πληρώνοντας επι χρόνια νομίμως και λαδώνοντας παράλληλα το «σύστημα» από τη βάση ως την κορυφή της πυραμίδας του μέχρι να κάνει τη δουλειά που σε άλλο κράτος θα την ολοκλήρωνε στο ένα πέμπτο του χρόνου με το ένα δέκατο του κόστους ή δεν θα την ολοκλήρωνε ούτε καν θα την ξεκίναγε διότι θα ήταν εκτός νομίμου πλαισίου.

Διότι και τα δύο συμβαίνουν: Στην χώρα της Δρακόντειας πολυνομίας και ανάλογης γραφειοκρατίας μη τύχει και μας ξεφύγει ο παράτυπος και παράνομος, έχουμε την μεγαλύτερη διαφθορά απ όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες!  Σου ζητάνε τριάντα υπογραφές για να μη ζημιωθεί το κράτος τάχα μου και με μία υπογραφή βαφτίζεται το κρέας ψάρι. 

Θα πω επίσης ότι ακόνη και τη δεκαετία της κρίσης, μυαλό δεν έβαλε το κράτος: Εκεί να επιμένει στην διατήρηση του μαυσωλείου που βόλευε τα δικά μας παιδιά και χαντάκωνε τα παιδιά των επόμενων γενεών. Εκεί να έχουμε ρεκόρ σε αχρείαστες θέσεις γραφείου και ελλείψεις σε κρίσιμες θέσεις της πρώτης γραμμής. Εκεί μόλις βγάλαμε πλεόνασμα να τρέξουμε να προσλάβουμε για να στελεχώσουμε το μαυσωλείο. Εκεί να δώσουμε την χαριστική βολή στον ιδιωτικό τομέα που σήκωσε όλο το βάρος της κρίσης κι όλη την ένταση της ανάκαμψης .

Θα πω τέλος ξανά ότι η «επανίδρυση του κράτους» ήταν τελικά το understatement της μεταπολίτευσης… Ότι αν υπάρχει επιτακτική ανάγκη σύγκλισης των μεγάλων πολιτικών κομμάτων σε μια και μόνη συναίνεση, αυτή δεν είναι ούτε η ψήφος των ομογενών ούτε τα εθνικά μας θέματα ούτε η Παιδεία …. Είναι  η ίδρυση του Ελληνικού κράτους το 2021.

 

Facebook Comments