Να πηγαίνω στο σχολειό να μαθαίνω γράμματα…
Ομολογώ ότι είχα αποκοπεί εδώ και 50 χρόνια από την ιδιότητα «προπονητής μαθητή»…
Ομολογώ ότι είχα αποκοπεί εδώ και 50 χρόνια από την ιδιότητα «προπονητής μαθητή»…
Ομολογώ ότι είχα αποκοπεί εδώ και 50 χρόνια από την ιδιότητα «προπονητής μαθητή»… Αλλά ο κορωνοιός μου επιφύλαξε το προνόμιο να ξεσκονίσω τις αραχνιασμένες μου ικανότητες και να ντρεσάρω την βαφτιστήρα μου μαθήτρια 6ης Δημοτικού που για λόγους ασφαλείας, μένει μαζί μου στην καραντίνα. Συμπέρασμα; Φρίξον ήλιε και συ γη στέναξον…
Οι μνήμες μου από την εποχή των γιών μου παρότι θολές, ήταν με πολλά ερωτηματικά ως προς το σύστημα εκμάθησης και καθαρά αρνητικές σε σχέση με τα σχολικά βιβλία. Ελάχιστα θετικά θυμάμαι κι αυτά αφορούσαν τα μαθηματικά τη γεωμετρία και τη φυσική, όπου τότε αναγνώρισα με μεγάλη χαρά, μια εντυπωσιακή αναβάθμιση σε σχέση με τη δική μου ύλη όταν ήμουν στο Δημοτικό. Όλα τ άλλα, ήταν πλίνθοι και κέραμοι άλλες φορές δυσνόητοι άλλες φορές ανόητοι κι άλλες φορές γελοία επιτηδευμένοι….
Σε κάθε περίπτωση αν δεν κάθιζα κάτω τα βλαστάρια μου να τους μάθω π.χ ιστορία με τον «παλιό τρόπο» και με εξωσχολικά άριστα βιβλία που φυσικά και κατανοητά ήταν και πετύχαιναν τον στόχο, δηλαδή την αφομοίωση των σημαντικών από τον μαθητή, την εγχάραξη των γεγονότων μαζί με την βασική αιτιολόγηση όπως και τα αποτελέσματα, δεν θα ήξεραν ούτε τη μάχη των Θερμοπυλών. Θα ήξεραν τους «300» της ταινίας….
Ότι θα πήγαιναν ακόμη χειρότερα τα πράγματα από τα συντροφικά 80ς δεν το περίμενα. Αλλά μόλις το πιστοποίησα! Μπράβο μας βρε! Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα βασικά εξαιρώντας a priori τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.
Νόμος 1: Σε κάθε τάξη υπάρχει ένα 10-15% παιδιών με εξαιρετική ή άριστη ικανότητα εκμάθησης. Και σανσκριτικά να τα βάλεις να μάθουν, θα μάθουν. Και ο χειρότερος δάσκαλος να τα διδάσκει, θα μάθουν. Και το πιο αλλοπρόσαλλο σχολικό βιβλίο να έχουν στα χεράκια τους θα μάθουν… Αυτά τα παιδιά αργότερα θα εκδηλώσουν και την κλίση τους ως προς τις τριτοβάθμιες σπουδές αλλά θα έχουν τελειώσει το Λύκειο και θα έχουν αυτό που παλιά λέγαμε «εγκυκλοπαιδικές γνώσεις»
Νόμος 2: Σε κάθε τάξη υπάρχει ένα 10-15% παιδιών με καθαρή κλίση και εξίσου καθαρή αδυναμία. Είναι ας πούμε εξαιρετικά εύκολο γι αυτά να κατανοήσουν τους αριθμούς αλλά δυσκολεύονται στην ορθογραφία ή δεν μπορούν να εκφραστούν σωστά στην έκθεση. Αυτά τα παιδιά υπό κατάλληλες συνθήκες θα διαπρέψουν εκεί που είναι η κλίση τους αλλά θα πρέπει να βοηθηθούν ώστε να μην υστερήσουν σημαντικά από νωρίς στις γενικές γνώσεις.
Νόμος 3: Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών του Δημοτικού το 70-80% είναι απόλυτα εξαρτημένη από την μεταδοτικότητα του δασκάλου, τα εποπτικά μέσα και την ποιότητα τους, όπως και από την ύλη, τη μεθοδολογία που διέπει ένα εκπαιδευτικό σύστημα. Δηλαδή το ποιός μαθαίνει, με ποια μέσα μαθαίνει και τι μαθαίνει τα παιδιά ,καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό όλο τους το μέλλον, όλη τους τη ζωή. Για αυτό και οι βάσεις που παίρνουν τα πιτσιρίκια στο Δημοτικό, πρέπει να είναι στέρεες, καθαρές και ανθεκτικές ακριβώς όπως οι βάσεις ενός οικοδομήματος. Η θολούρα και το μπέρδεμα, κείμενα που στη μια σελίδα είναι για παιδιά γυμνασίου και στην άλλη για νήπια, ασκήσεις που δεν λειτουργούν μαθησιακά αλλά σκόρπια και τυχαία, homework που αντί να ενδυναμώνει βασικές γνώσεις όπως π.χ ορθογραφία, γενική γεωγραφία, επίγνωση της ιστορικής συνέχειας κλπ λειτουργεί αποσπασματικά.
Με άλλα λόγια αν δεν αλλάξει σημαντικά ο τρόπος που θεμελιώνουμε το οικοδόμημα της μάθησης, κινδυνεύουμε να βγάζουμε στρατιές αμαθών και ημιμαθών χωρίς ή με πτυχίο.
Facebook Comments