Καρανίκας: «Λοιπόν, σεβασμός στον Πρόεδρο και όποιος δεν θέλει να τον σεβαστεί, μπορεί να βγει!»

«Δεν έχω και τόσο έξυπνο τον Κοντονή» υποστηρίζει σε συνέντευξή του ο πρώην σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, Νίκος Καρανίκας, ενώ «υποστηρίζει ότι η καριέρα είναι χολέρα».

Τα αποσπάσματα της συνέντευξής του στο patrinorama.studioskigo.com:

-Η εσωστρέφεια που το τελευταίο διάστημα εμφιλοχωρεί στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, δεν συμφωνείτε ότι προσφέρει νερό στο μύλο της Ν.Δ.; Ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό και ποιο είναι το δικό σας μήνυμα σε όλους αυτούς;

«Η Ν.Δ. θα κρίνει τώρα το ΣΥΡΙΖΑ; Ο Χριστός και η Παναγία και οι δώδεκα Απόστολοι! Η Ν.Δ. είναι ένα κόμμα, που δεν καθορίζεται από τη δημοκρατία, αλλά από τους συσχετισμούς ιδιωτικών συμφερόντων! Άρα δεν αναγνωρίζει διαφορετικές απόψεις, άρα δεν έχει κουλτούρα αντιπαράθεσης. «Βήχεις» και σε πετάει! Εμείς είμαστε Αριστερά. Και είμαστε η Δημοκρατική Αριστερά, που διασπάστηκε από την Κομμουνιστική Αριστερά, διατηρώντας όλα τα χαρακτηριστικά της πολυσυλλεκτικής Αριστεράς.

Είναι λογικό λοιπόν να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Αυτές οι διαφορετικές απόψεις, καλό είναι να έχουν και μια κουλτούρα, συλλογικής ευθύνης απέναντι στην εικόνα και όχι στη δράση. Όσοι σύντροφοι και συντρόφισσες έχουν διαφορετική άποψη, καλό είναι να βγαίνουν με μία διακριτικότητα. Γιατί ο λαός, δεν ενδιαφέρεται τι λέει ο δεύτερος και ο τρίτος σε ένα κόμμα, τον ενδιαφέρει τι είναι αυτό που έχουμε συμφωνήσει! Αυτός που εκπροσωπεί το κόμμα μας, είναι ο Πρόεδρος μας Αλέξης Τσίπρας. Όποιος διαφωνεί μαζί του, στα κομματικά όργανα ας το πει. Όποιος θέλει να τον βρίζει μπορεί να φύγει! Δεν χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα βρίζουν ή θα συκοφαντούν τον εκπρόσωπό μας.

Εμένα ως Νίκο Καρανίκα, μπορεί να με βρίσει όποιος θέλει. Γιατί είμαι εγώ, δεν εκπροσωπώ άλλους 1.800.000 ανθρώπους. Λοιπόν, σεβασμός στον Πρόεδρο και όποιος δεν θέλει να τον σεβαστεί, μπορεί να βγει!

Εγώ, όταν ήθελα να βρίσω τον Αλαβάνο, παραιτήθηκα από το κόμμα στο οποίο ήμουν ιδρυτικό μέλος! Βγήκα, τον έβριζα πολιτικά και όταν ανέλαβε Πρόεδρος ο Αλέξης Τσίπρας, τότε δημιουργήθηκε μια ομάδα μεγάλη και ξαναμπήκαμε στο κόμμα για να στηρίξουμε τον Τσίπρα και μια μελλοντική Κυβέρνηση με την Αριστερά, κάτι που δεν ήθελε τότε η Αριστερά!»

-Μιλάτε δηλαδή για την ανάγκη διαγραφών; Πόσο συμβατό είναι κάτι τέτοιο με τη φιλοσοφία ενός αριστερού ριζοσπαστικού κόμματος;

«Τα ριζοσπαστικά αριστερά κόμματα, δεν ανέχονται συκοφαντίες και προσβολές. Δεν ανήκουν σε κανέναν πολιτισμένο χώρο. Τελεία! Ούτε η Ν.Δ. πρέπει να το δέχεται! Πόσο μάλλον ένα κόμμα σαν το ΣΥΡΙΖΑ.

Θέλεις να διαφωνείς; Να διαφωνείς! Θα βάλεις τη διαφωνία σου στα κομματικά όργανα, θα τη «ζυμώσεις», θα την παλέψεις, θα κριθεί και συνεχίζουμε. Να συκοφαντήσεις δεν επιτρέπεται! Δηλαδή τί θα γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ένα κόμμα ιδιωτικών στρατηγικών; Και οι έχοντες προσωπική στρατηγική θα συκοφαντούν το συλλογικό όργανο; Λοιπόν, επιμένω και τώρα: Όποιος συκοφαντεί και βρίζει το κόμμα και τον Πρόεδρο, πρέπει να φεύγει από το κόμμα!»

-Και αν δεν φεύγει, να διαγράφεται;

«Αυτό δυστυχώς, είμαστε ένα κόμμα που δεν το έχει καταφέρει να διαγράψει κανέναν. Δηλαδή ακόμα και για τον πρώην υπουργό μας της Δικαιοσύνης, που είπε πράγματα συκοφαντικά για τον Πρόεδρο και αντιεπιστημονικά, είδατε τι αναφέρθηκε στην ανακοίνωση του κόμματος; Ότι ο ίδιος έθεσε τον εαυτό του εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ το είπα λίγο πιο …άκομψα! Αλλά το διευκρινίζω: Μιλάω όχι για εκείνους που διαφωνούν, αλλά που συκοφαντούν!»

-Πιστεύετε ότι οι δηλώσεις Κοντονή ήταν μια αυθόρμητη δήλωση, ή μήπως εξυπηρετούν κάποιο υπόγειο πολιτικό σχέδιο εναντίον του κ. Τσίπρα;

«Ε καλά, δεν τον έχω για τόσο έξυπνο…»

-Βλέπετε σήμερα μέσα στο κόμμα να προβάλλουν κάποιοι ως επίδοξοι μνηστήρες του θώκου του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και αντίζηλοι του κ. Τσίπρα; Θα μπορούσε στο επικείμενο Συνέδριο του κόμματος, να αμφισβητείτο ο Τσίπρας και αν όχι, γιατί;

«Καταλαβαίνω, ότι υπάρχει ένα κομμάτι της Αριστεράς που δεν μπορεί  να την αντιληφθεί σε θέση εξουσίας. Γιατί έμαθε και δομήθηκε στην αποδόμηση και είναι δύσκολο να μάθει την διακυβέρνηση. Είναι λογικό  να θέλουν την στοργική, ασφαλή, παρελθούσα κατάσταση ενός κόμματος του 3% ή του 5%, που έχει ένα μηχανισμό που αναπαράγεται ή δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας στις φιλίες και τις κοινωνικές σχέσεις, όπου προβάλλεται ένα προοδευτικό προφίλ. Εμένα δεν με νοιάζει αυτό! Με νοιάζει να μπορεί η Αριστερά να κάνει αυτό που λέει, δηλαδή να αλλάξει το κόσμο! Αν λοιπόν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, πρέπει να τον κυβερνήσεις. Μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό;

Οπότε, όποιος διαφωνεί με την Αριστερά που θέλει να κυβερνήσει, μπορεί να διαφωνεί, δεν έχω πρόβλημα. Αν ευελπιστεί, ότι θα μας πάει στο 2% για να αλλάξει Πρόεδρο, ας το κάνει. Αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος τέτοιος σήμερα. Δηλαδή, γι’ αυτά που κατηγορούν τον σύντροφο Τσακαλώτο, είναι αστεία πράγματα!

Ο σύντροφος Τσακαλώτος έχει μια  άλλη άποψη σε κάποια ζητήματα. Κάνει λάθος, κάνει σωστά; Δεν έχει απολύτως καμία σημασία! Δεν θέλει και δεν μπορεί να υπονομεύσει τον Πρόεδρο. Αυτό όμως που κάνουν όλοι αυτοί που έχουν καλή διάθεση και διαφωνούν, είναι να βγάζουν προς τα έξω την εικόνα ενός κόμματος μη συγκροτημένου. Κανείς δεν το επιδιώκει αυτό όμως. Οι αριστεροί, θα το πω μεταφυσικά, είναι καλοί άνθρωποι. Ακόμα και όταν θέλουν να σε αποδομήσουν, το κάνουν για καλό.

Αλλά αυτό που απασχολεί εμένα, είναι ότι ένα κόμμα που διεκδικεί την Κυβέρνηση, πρέπει να έχει μια συγκροτημένη εικόνα προς την κοινωνία την οποία θέλει να κερδίσει και όχι την εικόνα ξεκούρδιστης λατέρνας που δεν μπορεί να βγάλει ενιαίο ήχο. Αυτόν τον ήχο τον χαλάνε, είτε αυτοί όπως τους περιγράψατε εσείς, είτε εκείνοι που μέσα στην αφέλειά τους κάνουν κακό.»

-Θα σας ενδιέφερε να θέσετε υποψηφιότητα για βουλευτής;

«Δεν έχω ατζέντα! Έχω υποχρέωση, έχω ευθύνη, έχω αγάπη για την κοινωνία, έχω προσήλωση. Αυτή με κατευθύνει! Δεν παρακάλεσα εγώ να κατέβω Αθήνα. Κανείς μας δεν παρακαλεί. Προκύψαμε!

Πραγματικά η καριέρα, είναι σαν την χολέρα! Εμείς είμαστε πολιτισμένοι άνθρωποι. Δεν λέμε «καλή καριέρα», λέμε «καλή πρόοδο»! Εμάς μας προκύπτουν τα αξιώματα. Δεν κυνηγήσαμε κανένα αξίωμα. Γι’ αυτό και δεν έχουμε σκάνδαλα οικονομικά. Εγώ κατά τη κυβερνητική μου θητεία, έπαιρνα 1.200 ευρώ. Δούλευα non stop, από την πρώτη μέρα που πήγα έως την τελευταία, ακόμα και Σαββατοκύριακο! Επιμελήθηκα  δύο νόμους. Ο ένας για την φαρμακευτική κάνναβη και ο άλλος για την κυκλική οικονομία. Έκανα δουλειά και το ξέρουν. Δεν ασχολούνται όμως με αυτό, αλλά με συκοφαντικά πράγματα…»