Έργο που δεν κόβει επεισόδια

Το μόνο που άλλαξε χθες ήταν το σκηνικό, εν πολλοίς. Ο λόγος, φυσικά, για την παρουσίαση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους, την οποία έκανε ο Αλέξης Τσίπρας χθες το απόγευμα από το ειδικά διαμορφωμένο στούντιο για τις διαδικτυακές μεταδόσεις που έστησαν στην Κουμουνδούρου και είναι, ομολογουμένως, καλαίσθητο και δυναμικό. Πέραν της τηλεοπτικής εικόνας, όμως, μια από τα ίδια. Χαρίζονταν αβέρτα λεφτά, κάτι που φέρνει στη μνήμη το αξέχαστο Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, αλλά και άλλες σχετικές επιτυχίες του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ. 

Ξεπερνώντας την παραπολιτική φιλολογία για την απουσία του Συντονιστή Οικονομικής Πολιτικής της ΚΟ Ευκλείδη Τσακαλώτου από τις καρέκλες της παρουσίασης, αλλά και της λάθος ώρας μετάδοσης (στις 18:00 ούτε οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα έχουν γυρίσει στα σπίτια τους, ούτε το θέμα μπορεί να παίξει σοβαρά στα δελτία ειδήσεων), ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε μια από τα ίδια: διαγραφή χρεών, νέο πτωχευτικό κλπ. 

Ειλικρινά, δεν κουράστηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ; Έταξε, για παράδειγμα, ο κ. ΣΥΡΙΖΑ “κούρεμα” του 60% του “κορονοχρέους” των ιδιωτών προς το Δημόσιο ως και 60%, «εξαφάνιση» τόκων και προσαυξήσεων, αλλά και ένα νέο φρένο στους πλειστηριασμούς. Ποιος πιστεύει ότι όλα αυτά μπορούν να γίνουν; Και, αν γίνουν, ποιος δεν πιστεύει ότι το καράβι θα φουντάρει οριστικά, όταν, για παράδειγμα, προτείνεται το σύνολο των επιστρεπτέων προκαταβολών να γίνει μη επιστρεπτέο;

Το κακό με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι έχει απωλέσει το προνόμιο της έκπληξης. Κανείς δεν εκπλήσσεται και, το χειρότερο για την Κουμουνδούρου, κανείς δεν πιστεύει εύκολα ό,τι ακούει. Οι μνήμες, άλλωστε, είναι νωπές.