Ο κ. Τσίπρας εξήγγειλε πανευτυχής τη… 13η σύνταξη που θα πάρουν οι συνταξιούχοι, φεσώνοντας τα παιδιά και τα εγγόνια τους και έχοντας τους απελπισμένους προμηθευτές του κράτους ήδη φεσωμένους με πάνω από 6,5 δισ. Δήλωσε ότι τα λεφτά προέρχονται από πλεονάσματα περίπου (;) 617 εκ. Προσέθεσε μάλιστα με το γνωστό απύθμενο θράσος του ότι «δεν θα ρωτήσουμε κανέναν πού θα δώσουμε τα πλεονάσματα».

Δεν χρειάστηκε να ρωτήσει. Από μόνος του ο κ. Σόιμπλε ζήτησε από τους θεσμούς να αποφανθούν εάν οι εξαγγελίες του Έλληνα πρωθυπουργού είναι συμβατές με τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα στο πλαίσιο του προγράμματος. Την απάντηση στον κ. Σόιμπλε την έχει ήδη δώσει η Μιράντα Ξαφά με ανάρτησή της στο facebook στις 9 ΔΕΚ. Την παραθέτω:

«Το Μνημόνιο που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας τον Ιούλιο του 2015 γράφει:

“The authorities intend to transfer at least 30 percent of any over-performance [rel. to the primary surplus targets] to the segregated account earmarked for debt reduction. In addition, another 30 per cent of the over-performance would be used for clearing unpaid government obligations linked to the past.”

[Οι αρχές προτίθενται να μεταφέρουν ποσόν τουλάχιστον 30% οποιασδήποτε υπέρβασης οικονομικού στόχου στον χωριστό λογαριασμό για τη μείωση του χρέους. Επιπλέον, 30% κάθε υπέρβασης θα διατεθεί για την εξόφληση ανεξόφλητων κυβερνητικών υποχρεώσεων που αφορούν στο παρελθόν].

Ο κ. Τσίπρας αποφάσισε χθες [8.12.2016] να μοιράσει “κοινωνικό μέρισμα” 617εκ. σε χαμηλοσυνταξιούχους και να αναστείλει την αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά Βόρειου & Ανατολικού Αιγαίου, χωρίς να ενημερώσει -ως όφειλε- τους πιστωτές.

Τρία ερωτήματα:

(1) Έχει καθοριστεί το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 που ο κ. Τσίπρας έσπευσε να ξοδέψει; είναι σίγουρο ότι το πλεόνασμα θα ξεπεράσει το στόχο 0.5% του ΑΕΠ το 2016;
(2) Έστω ότι υπάρχει υπέρβαση του στόχου. Έχει βάλει στην άκρη ο κ. Τσίπρας το 30% της υπέρβασης για μείωση χρέους;
(3) Έχει βάλει στην άκρη άλλο ένα 30% για πληρωμή ανεξόφλητων υποχρεώσεων του Δημοσίου;


Υποψιάζομαι ότι η απάντηση και στα τρία αυτά είναι ένα ηχηρό ΟΧΙ. Και ύστερα αναρωτιέται γιατί δεν τον εμπιστεύονται οι πιστωτές και γιατί το ΔΝΤ δεν προτίθεται να συμμετάσχει στο πρόγραμμα».

Με βάση τις βάσιμες υποψίες της κας Ξαφά, υποψιάζομαι κι εγώ ότι ο κ. Τσίπρας θα αναγκαστεί να καταπιεί τις λαϊκίστικες εξαγγελίες του, διότι οι εταίροι μας τον έμαθαν και «δεν μασάνε». Ήδη η Κομισιόν εξετάζει το θέμα, ενώ ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) πάγωσε τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους «ως απόρροια των εξαγγελιών του Έλληνα πρωθυπουργού». Αλλά ο κ. Τσίπρας δεν ορρώδησε μπροστά σε άλλους εξευτελισμούς που υπέστη (βλ. π.χ. τη Λέσβο που την ανακοίνωσε διαφορετικό νησί από τη Μυτιλήνη, ή τις συνεντεύξεις με Κλίντον και Ομπάμα). Δεν θα ορρωδήσει καταπίνοντας και τούτον.

Εντύπωση όμως μου έκανε η απόφαση της ΝΔ να υπερψηφίσει στη Βουλή τα εξαγγελθέντα «βοηθήματα» του κ. Τσίπρα. Με την απόφασή της αυτή ρισκάρει να τον ακολουθήσει στο λαϊκισμό του και στη μοίρα του. Έχω πολλές φορές υποστηρίξει δημόσια τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όχι σαν την μοιραία μοναδική εναλλακτική λύση της λαίλαπας ΣΥΡΙΖΑ. Σαν έναν νέο άνθρωπο, μεταρρυθμιστή με οράματα για τη χώρα, που έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τον πολύ δυσκολότερο αντίπαλο που είναι η «λαϊκή δεξιά» του κόμματός του, η οποία ελέγχει ακόμα τους μηχανισμούς της ΝΔ.

Αναρωτιέμαι λοιπόν προς τι αυτή η σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Φοβήθηκε ο κ. Μητσοτάκης ότι κινδυνεύει να χάσει τους ψηφοφόρους – πελάτες; Έχασε μόλις 1,5 ποσοστιαία μονάδα από τις 13 που προηγείτο (MRB, 14.12.2016). Πόσες ακόμη θα έχανε αν δεν ακολουθούσε το ολισθηρό λαϊκίστικο μονοπάτι του κ. Τσίπρα; Οι ψηφοφόροι – πελάτες έχουν μυριστεί τις απάτες του κ. Τσίπρα και δεν «μασάνε» ούτε αυτοί πλέον εύκολα. Δεν «μασάνε» όμως ούτε στις εξαγγελίες της ΝΔ, έχοντας πρόσφατη την πικρή εμπειρία του λαϊκιστή κ. Σαμαρά. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει καταλάβει ότι η δημοσκοπική του διαφορά δεν οφείλεται στις εξαγγελίες της ΝΔ, αλλά στην διάχυτη απελπισία που έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα έχει καταλάβει λοιπόν ότι για να αντιμετωπίσει τα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά του έχει ανάγκη να δημιουργήσει το δικό του ριζοσπαστικό προφίλ. Και προς τούτο έχει ανάγκη τη στήριξη των μεταρρυθμιστών – ευρωπαϊστών της χώρας. Είναι λίγοι και κυρίως βρίσκονται πλέον εκτός κομμάτων. Αλλά του είναι πολύτιμοι. Και κινδυνεύει να τους χάσει με πολιτικές σαν αυτήν. Εκτός αν δεχτούμε ότι οι πελατειακές κοινωνικές δομές της χώρας είναι τόσο ισχυρές, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο μεταρρύθμισης και ανάπτυξης.

Είναι όμως έτσι; Στα χρόνια που πέρασαν από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, η κοινωνία είχε πάντα τις ίδιες πελατειακές δομές, αλλά παρά ταύτα, κάποιοι εμπνευσμένοι πολιτικοί ώθησαν μπροστά μεταρρυθμίσεις και ανάπτυξη. Πήγαν αντίθετα προς την κοινωνία και τους θεσμούς της και τιμωρήθηκαν γι’ αυτό. Ωστόσο παρέμειναν στην ιστορία μας ως φωτεινά παραδείγματα. Ανάμεσα σ’ αυτούς ο Χαρίλαος Τρικούπης. Τιμωρήθηκε με τον αποκλεισμό του από τη Βουλή («ανθ’ ημών Γουλιμής»). Επίσης ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Τιμωρήθηκε από την εκκλησία και τον όχλο με «ανάθεμα». Επίσης ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Τιμωρήθηκε από τους Γλύξμπουργκ σε αυτοεξορία από τη χώρα φεύγοντας κρυφά, με πλαστό διαβατήριο. Ακόμα, ο πατέρας του Κυριάκου. Τιμωρήθηκε με πτώση της φιλελεύθερης κυβέρνησής στου από τον λαϊκιστή κ. Σαμαρά. Εύχομαι στον Κυριάκο Μητσοτάκη να μη μείνει στην ιστορία ως ένας ακόμη αναλώσιμος πρωθυπουργός, αλλά να ακολουθήσει αυτά τα δύσκολα μονοπάτια για το καλό της χώρας, της κοινωνίας, αλλά και του ιδίου. Το εύχονται άνθρωποι από όλα τα κόμματα και παρατάξεις.

Υ.Γ. Μετά από τις παρεμβάσεις των εταίρων, η ΝΔ μετέτρεψε την απόφαση της και ψήφισε «Παρών» στις εξαγγελίες Τσίπρα. Μια ακόμη απόδειξη των ευεργεσιών που μας παρέχει η συμμετοχή μας στην Ε.Ε.

Facebook Comments