Κόβουμε τα περιττά σούρτα φέρτα με το αυτοκίνητο, κόβουμε το «να βρεθούμε να πάμε για κανέναν καφέ», κόβουμε το τσιγάρο, κόβουμε το πολύ μπλα-μπλα στο τηλέφωνο, γενικά γινόμαστε ακόμα πιο μίζεροι από ότι μας έχει ήδη κάνει αυτή η κυβέρνηση με την νέα φορο-λαίλαπα που μας ξημέρωσε ο καινούργιος χρόνος, και απλά περιμένουμε την ανάπτυξη του 2,7%, την έξοδο στις αγορές, το κλείσιμο της αξιολόγησης, τους δεινόσαυρους, τον Hulk, τον Spiderman, τα Χόμπιτ, το Γκόλουμ και όλα τα «σιγουράκια» του 2017.

Γιατί, όπως και (το πολύ καλύτερο όπως θα αποδειχθεί) 2016, οι προβλέψεις της κυβέρνησης μοιάζουν περισσότερο με ιστορίες για αγρίους, παρά  για υλοποιήσιμους στόχους…

Και πέρσι είχαμε ακούσει για ταχύτατο κλείσιμο της αξιολόγησης και τελικά πήρε έναν χρόνο και κάτι… μέτρα παραπάνω για να κλείσει. 

Και πέρσι είχαμε ακούσει για το QE που θα έρθει «έως τον Σεπτέμβριο» και τελικά βγήκε εντελώς από το τραπέζι και το ψάχνουμε ακόμη. 

Και πέρσι ο κ. Τσίπρας είχε πει στις αρχές τις χρονιάς ό,τι το 2016 η Ελλάδα θα αποτελέσει την μεγάλη θετική έκπληξη διεθνώς, και ακόμη έχουμε μείνει με… ανοιχτό το στόμα βλέποντας όλα αυτά τα τερτίπια της παρέας του Μαξίμου που σημάδεψαν την χρονιά που έφυγε (τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τις τηλεοπτικές άδειες; Τις συνεχείς γκάφες; Τους μποναμάδες που μόνο μπελάδες έφεραν και νέες περικοπές στις συντάξεις;…). 

Και όσο για την προσέλκυση επενδύσεων και την επιστροφή των καταθέσεων (μέγας στόχος επίσης του 2016), ας μην τις αναφέρουμε καν… Ακόμη στον δρόμο είναι.

Και φυσικά, ακόμα περιμένουμε την άρση των capital controls η οποία θα ερχόταν το α’ τρίμηνο του 2016 και μετά μεταφέρθηκε για το β΄ τρίμηνο και τελικά τα κουβαλάμε κληρονομία και φέτος και έως το… άγνωστο.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, μπήκαμε σε άλλο ένα έτος «ορόσημο» για την Ελλάδα, όπου όλα τα επιτευχθούν το α’ τρίμηνο. Σε 90 μέρες, σύμφωνα με τα λεγόμενα της κυβέρνησης, θα έχουμε αλλάξει οριστικά σελίδα. Αξιολόγηση, QE, έξοδος στις αγορές θα είναι πια πίσω μας. Μακάρι, αλλά… 

Και λίγο πριν τις δεύτερες εκλογές  του 2015 η κυβέρνηση προσπαθούσε να δημιουργήσει… ορόσημα. Τώρα όμως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν όλο και περισσότερο την κατρακύλα που έχουν υποστεί τα ποσοστά της, με την Ν.Δ. να εμφανίζει ακόμη και διπλάσια νούμερα σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε τα πράγματα είναι αρκετά πιο δύσκολα για τον κ. Τσίπρα… Και φυσικά γι αυτό και η κυβέρνηση αποκλείει κάθε μέρα τις πρόωρες εκλογές. Βασικά, ελπίζει πως δεν θα πάμε σε εκλογές, γιατί ξέρει πως έτσι το τέλος της θα έλθει νωρίτερα. Παρόλα αυτά ετοιμάζεται στο παρασκήνιο για αυτό το ενδεχόμενο, αφού μετά τον μποναμά του Δεκεμβρίου προς αυτούς που εκτιμά ότι αποτελούν τους εκλογικούς του «πελάτες», ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει να μοιράζει υποσχέσεις και να κάνει περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Και καλά κάνει και προετοιμάζεται, γιατί αν δεν κλείσει η αξιολόγηση ή αν καθυστερήσει και πάλι επικίνδυνα, οι κάλπες είναι μονόδρομος.

Αν καθυστερήσει – όπως όλα δείχνουν (ήδη στόχος ήταν το τέλος του 2016… – πάει κι αυτός), τότε τα πράγματα για την οικονομία θα είναι χειρότερα από τις προβλέψεις καθώς η εντυπωσιακά (φανταστική θα έλεγα- από το… «φαντασία») ανάπτυξη που εκτιμάται για φέτος θα αποδειχθεί μία τρύπα στο νερό. Και σε αυτό δεν θα παίξουν ρόλο μόνο οι καθυστερήσεις, αλλά και η νέα φοροκαταιγίδα η οποία θα χτυπήσει ακόμη περισσότερο την οικονομία, τις τσέπες και την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών.

Επίσης, στην περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις κρατήσουν έως τις αρχές του καλοκαιριού, τότε η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με το φαινόμενο των άδειων ταμείων και του εφιάλτη της καταβολής των δόσεων, μέρες του 2015 δηλαδή οι οποίες μετά την απειλή του Grexit, οδήγησαν στην υπογραφή του τρίτου και πιο σκληρού μνημονίου.

Η μόνη λύση λοιπόν για την κυβέρνηση είναι να γίνει πραγματικότητα το σενάριο του να κλείσουν όλα στο α’ τρίμηνο, με το Eurogroup του Ιανουαρίου ωστόσο κάθε άλλο παρά εύκολο θα είναι. Θα πρέπει να δεχθούν την ψήφιση των μέτρων για τη διατήρηση των πλεονασμάτων στο 3,5% και μετά το 2018. Αν το κάνουν, θα πουλήσουν και πάλι την καραμέλα της σκληρής διαπραγμάτευσης. Γιατί αν χαθεί και ο Φεβρουάριος-Μάρτιος, τα περιθώρια ευελιξίας των Ευρωπαίων, εν όψει και των γαλλικών αλλά και –κυρίως- των γερμανικών εκλογών, θα είναι σχεδόν μηδενικά απέναντι στην Ελλάδα. Η Μέρκελ, η μοναδική σύμμαχος που έχει απομείνει για την κυβέρνηση, θα έχει τον δικό της πονοκέφαλο για  κάνει την… καλή απέναντι στον Τσίπρα…

Facebook Comments