Ο μεγάλος εχθρός της Ελλάδας
Έχω την μεγάλη αγωνία ότι με τη νοοτροπία που επικρατεί μεταξύ των πολιτών, η Ελλάδα μετατρέπεται σε μιά άτυπη δικτατορία
Έχω την μεγάλη αγωνία ότι με τη νοοτροπία που επικρατεί μεταξύ των πολιτών, η Ελλάδα μετατρέπεται σε μιά άτυπη δικτατορία
Έχω την μεγάλη αγωνία ότι με τη νοοτροπία που επικρατεί μεταξύ των πολιτών, η Ελλάδα μετατρέπεται σε μιά άτυπη δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα. Όπως ακριβώς χώρες σαν τη Βενεζουέλα, πριν από μας. Κοινοβούλιο θα υπάρχει αλλά δεν θα λειτουργεί ουσιαστικά, παρά μόνο ως τυπική επικύρωση των κυβερνητικών αποφάσεων. Οσο θα βαθαίνει η οικονομική κρίση, τόσο η κυβέρνηση θα συμπεριφέρεται πιο αυταρχικά. Τόσο θα επιχειρεί να ελέγξει τα μέσα ενημέρωσης, τη Δικαιοσύνη, τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και βέβαια θα προσπαθήσει να δημιουργήσει τη δική της τάξη κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, μέσω του ΕΣΠΑ και του λεγόμενου πακέτου Γιούνκερ, όπως είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ της πρώτης οκταετίας.
Δυστυχώς, τέτοιου είδους δημοκρατίες είχε ξαναγνωρίσει με τον ένα η τον άλλον τρόπο η Ελλάδα. Με αποκορύφωμα της περίοδο του μεσοπολέμου. Όμως τώρα πολύ φοβάμαι ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα, διότι η αριστερά παντού όπου ήλθε στην εξουσία, πάντα με τον τρόπο αυτόν συμπεριφέρθηκε. Ιδίως σε περιόδους κατάρρευσης αξιών κι οικονομικής εξαθλίωσης. Κι οι άνθρωποι που μας κυβερνούν, αντίθετα από ότι ορισμένοι ισχυρίζονται, είναι πράγματι αριστεροί. Ιδεοληπτικοί, αδίστακτοι, ανίκανοι και γι αυτό επικίνδυνοι…
Σήμερα φοβάμαι ότι θα σας στενοχωρήσω. Γιατί έχω αποφασίσει να σας λέω αλήθειες, δυσάρεστες αλήθειες. Βλέπετε από ψεύτες, η χώρα είναι γεμάτη. Και στην κυβέρνηση, και στα κόμματα, και στη Βουλή και στα κανάλια οι ψεύτες είναι μπόλικοι. Εγώ είπα να προσπαθήσω να κάνω τη διαφορά και να σας λέω αλήθειες, έστω κι αν σας ενοχλώ. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελλάδας δεν είναι ούτε οι Γερμανοί, ούτε οι Φιλανδοί, ούτε οι Τούρκοι, ούτε η λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ούτε οι εβραιομασόνοι ούτε οι Νεφελίμ. Ο μεγαλύτερος εχθρός της είμαστε εμείς οι Έλληνες. Με τον ωχαδερφισμό μας, με την κουτοπονηριά μας, με τη μιζέρια μας, με τον φρατριασμό μας, με την ανηθικότητα μας, με την αχαριστία μας, με την κακή νοοτροπία μας. Ότι όλοι μας οφείλουν κι εμείς δεν έχουμε καμία υποχρέωση. Οι πολιτικοί μας είναι πράγματι άθλιοι. Γιατί εμείς τους ψηφίζουμε. Οι πολιτικοί μας είναι ψεύτες γιατί δεν αντέχουμε την αλήθεια. Και θα συνεχίζουμε να ψηφίζουμε όσους μας λένε τα μεγαλύτερα παραμύθια. Όπως έλεγε ο αλήστου μνήμης Χίτλερ: «Όσο πιο εξωφρενικό είναι το ψέμα, τόσο πιθανότερο είναι να το πιστέψει ο κοσμάκης». Και προσπαθούμε συστηματικά να επιβεβαιώσουμε την ρήση αυτή.
Αν δεν αλλάξουμε όλα αυτά, η χώρα δεν έχει ούτε μέλλον ούτε σωτηρία. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Όσο κι αν με βρίσετε, όσο κι αν με αντιπαθήσετε επειδή δεν σας λέω αυτά που ενδεχομένως θα θέλετε να ακούσετε. Αλλά εμείς οι Έλληνες, στην πλειοψηφία μας (διότι υπάρχουν ακόμα σοβαροί άνθρωποι στη χώρα, μολονότι έχω την αίσθηση ότι λιγοστεύουν καθημερινά) φταίμε για όλα.
Δείτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, του τρόπου σκέψης, της συμπεριφοράς και της νοοτροπίας των Ελληναράδων, που δυστυχώς αφθονούν στην εποχή μας. Προ ημερών, ένα βράδυ γυρνώντας σπίτι πήρα ταξί. Ο ταξιτζής με έντονη κρητική προφορά μου γκρίνιαζε ότι το μεροκάματο είναι ασήμαντο διότι το ταξί δεν είναι δικό του αλλά νοικιάζει το μισό, για μια βάρδια δηλαδή. Τον ρώτησα τι έκανε πριν έλθει στην Αθήνα. Μου είπε ότι στην Κρήτη είχε 180 στρέμματα καλλιεργήσιμα κι έβγαζε λάδι, σταφύλι κι όλα τα καλά του Θεού. Φυσικά κατάλαβα ότι ακόμα κι αν τα 180 στρέμματα ήταν υπερβολή, και 18 από αυτά αν ήταν πραγματικά, ο άνθρωπος αυτός κι η οικογένεια του ήταν τυχεροί. Γι’ αυτό έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Κι όταν τον ρώτησα γιατί τα εγκατέλειψε μου είπε ότι η δουλειά στη γη ήταν δύσκολη και δεν έπιανε καλές τιμές. Φυσικά ήταν πρώην ΠΑΣΟΚ και νυν ΣΥΡΙΖΑ κι ήλπιζε ακόμα πως θα έβρισκε τρόπο να διοριστεί στο Δημόσιο.
Δεν θέλησα να διαλύσω την ψευδαίσθηση του. Διότι είχα στενοχωρηθεί. Σε μια μικρή ιστορία περιγραφόταν όλη η κακοδαιμονία του τόπου. Ένας άνθρωπος που εγκατέλειψε την ευλογημένη Κρήτη και αρκετά στρέμματα γης για να έρθει στην Αθήνα να νοικιάζει μισό ταξί, να περιμένει μπας και διοριστεί στο Δημόσιο. Και να βρίζει τους κακούς ευρωπαίους που δεν θέλουν την ανάπτυξη μας. Όλη η μιζέρια, η αβελτηρία, η διαστροφή σε μια ενδεικτική ιστορία. Με τέτοια νοοτροπία, να είστε σίγουροι. Δεν υπάρχει καμία σωτηρία για την Ελλάδα…
Facebook Comments