Να μη δουν πουθενά, να κινείται λίγο η αγορά. Να μη δουν μαγαζιά να δουλεύουν, κόσμο να ψωνίζει. Τι να ψωνίζει δηλαδή, που μόνο κοιτάει… Ηδονοβλεψίες της βιτρίνας καταντήσαμε. Όμως, μπροστά στην άκρα του τάφου σιωπή των εμπορικών δρόμων, ας υπάρχουν άνθρωποι στο μαγαζί κι ας κοιτάνε μόνο. Αλλά κι αυτό ενοχλεί τους κομματικούς μισθοφόρους του Περισσού. Και θα πάνε στη Θεσσαλονίκη, στη διάρκεια της Έκθεσης, να την παραλύσουν με τις πορείες, όπως δήλωσε η κυρία Λουκά του σταλινισμού, της αχτίδας της Εκάλης, βεβαίως – βεβαίως.



Δεν με ενδιαφέρει, αν υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο ηλίθιοι ή παρανοϊκοί (πάντως, σίγουρα, περιπτώσεις ψυχιατρικού ενδιαφέροντος) που εκστασιάζονται με τις μαζικές εκτελέσεις του «Πατερούλη» και θεωρούν πρότυπο κράτους τη Βόρεια Κορέα. Με ενδιαφέρει να μην κλείνουν τον ελάχιστο πλέον αέρα που παίρνει από τη συσκευή οξυγόνου η, διασωληνωμένη και σε καταστολή, ελληνική οικονομία.



Καλώ το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να απαγορεύσει ΚΑΘΕ διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη τις μέρες της Έκθεσης, εφαρμόζοντας το Σύνταγμα και την ισχύουσα νομοθεσία που του δίνει αυτό το δικαίωμα, όταν μία «μαζική» υποτίθεται ενέργεια κρίνεται ότι προσβάλλει ή απειλεί μαζικότερα δικαιώματα από όσα υποτίθεται ότι υπερασπίζει.



Οι μπομπίνες του σταλινικού μαγνητόφωνου που ξεχάστηκε ανοιχτό στον Περισσό το έχουν ξεκαθαρίσει: θα προσπαθούν να φθείρουν με κάθε τρόπο την «Οικονομία του Κεφαλαίου» μέχρι να επιβάλουν τη δικτατορία του προλεταριάτου, να καταργήσουν το χρήμα και να σε πληρώνουν με δελτίο, με την ώρα! Ακόμα κι αν γίνει πόλεμος θα στραφούν εναντίον των Ελλήνων! Δεν είναι δικά μου λόγια, είναι επί λέξει οι αποφάσεις του τελευταίου συνεδρίου του ΚΚΕ τον Απρίλιο του 2013, Οι βιαστές που κρύβονται στα φουστάνια της Δημοκρατίας!



Δεν είναι δυνατόν σ’ αυτή την απειλή να σφυρίζουμε αδιάφορα λέγοντας «έλα, μωρέ, κάτι γραφικοί είναι, μην τους δίνετε σημασία». Το ΚΚΕ δεν είναι γραφικός αναχρονισμός. Οι πορείες των ΠΑΜΕτζήδων, που παραλύουν τη χώρα κάθε τρεις και λίγο και κοστίζουν εκατομμύρια στην οικονομία, δεν είναι γραφικότητα. Οι απεργίες για να μην αλλάξει τίποτε και οι περιφρουρήσεις, μετά ξύλου, που διώχνουν κάθε επιχείρηση από την Ελλάδα και αφήνουν εκατοντάδες χιλιάδες χωρίς δουλειά δεν είναι γραφικότητες. Τα μπλοκαρισμένα πλοία, οι κλεισμένοι δρόμοι, ο τουρισμός που πλήττεται, τα προϊόντα που σαπίζουν στα φορτηγά, οι παραγωγοί και οι επαγγελματίες που χάνουν το εισόδημά τους (κι αυτοί «λαός» είναι, διάολε!), δεν είναι γραφικότητες. Οι τηλεοπτικές εικόνες μιας κοινωνίας σε έσχατη παρακμή, που κάνουν τον γύρο του κόσμου, δεν είναι γραφικότητα. Τα σπασμένα καταστήματα, οι καμένες περιουσίες, οι καμένες ζωές, δεν είναι γραφικότητα.



Ναι, το success story του Σαμαρά είναι για γέλια και για κλάματα. Ναι, ο Έλληνας αγωνίζεται να επιβιώσει με νύχια και με δόντια, ενώ τον πολυβολούν από παντού φόροι, διαφθορά, γραφειοκρατία. Ναι, η κυβερνητική απραξία, η υπεράσπιση έως εσχάτων των κομματικών πελατών θα μας αποτελειώσει. Γι’ αυτά αξίζει να πολεμήσουμε. Γι’ αυτά αξίζει να κατέβουμε στους δρόμους. Όχι όμως στη Θεσσαλονίκη της Έκθεσης. Κι όχι με τους υπερασπιστές του μοντέλου της χρεοκοπίας. Η Θεσσαλονίκη, κι η Ελλάδα ολόκληρη, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι ακόμα μια άσκηση επαναστατικής γυμναστικής των ηλίθιων, παρανοϊκών ή απλώς απατεώνων (ας αποφασίσει ο ψυχίατρος) του Περισσού.



Η έννοια της διαδήλωσης, της αληθινής, πάνδημης αντίδρασης στην κρατική Μαφία, είναι όπλο στα χέρια του πολίτη, αν το χρησιμοποιήσει σωστά. Τόσα χρόνια έγινε κομπολόι όσων το ρολόι και ο εγκέφαλος σταμάτησαν έναν αιώνα πίσω. Ας πάνε να το παίξουν στο «Σπίτι του Λαού», το πολυτελές μέγαρο – εκκολαπτήριο των κομματικών κηφήνων και σιτιστήριο της κυρίας Λουκά του σταλινισμού. (Πληρωμένοι όλοι με τον δικό σου και τον δικό μου φόρο, ε;) Όχι πια στην πλάτη μας.

Facebook Comments