Quiz: Σε έναν χρόνο από σήμερα α) θα έχουμε βγει από τα μνημόνια, β) θα έχουμε μπει στο τέταρτο

Μόλις πριν δύο χρόνια, τα ίδια πρόσωπα που σκεφτόντουσαν και συζητούσαν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, σήμερα υπόσχονται και διαμηνύουν ότι «σε έναν χρόνο από τώρα θα έχουμε βγει από τα μνημόνια», θα αρθούν πλήρως τα capital controls, η τρίτη αξιολόγηση που έρχεται το φθινόπωρο θα κλείσει γρήγορα, η ανάπτυξη και η εμπιστοσύνη θα εδραιωθούν, και φυσικά θα μπούμε στο περιβόητο QE. Με λίγα λόγια σε χρόνο dt θα γίνουμε Ελβετία.

Την ίδια στιγμή οι θεσμοί προειδοποιούν ότι τα μέτρα του 2019-2020 για συντάξεις/αφορολόγητο, πιθανότατα να εφαρμοστούν όλα «πακέτο» το 2019, οι ελληνικές τράπεζες θα χρειαστούν και νέα ανακεφαλαιοποίηση, ενώ η Ελλάδα θα βρίσκεται σε καθεστώς μνημονίου έως το 2022 και σε πιο λάιτ εκδοχή έως το 2060. 

Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει για την επιτυχία της εξόδου στις αγορές, ή οποία στην πραγματικότητα και έγινε με χειρότερους όρους από ότι το 2014 και είδε πολύ χαμηλότερη ζήτηση, ενώ ήδη οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων από την περασμένη Τρίτη που ανταλλάχθηκε / εκδόθηκε το 5ετές, έχουν πάρει και πάλι την ανιούσα. Αυτό δεν σημαίνει «ψήφος εμπιστοσύνης» στην Ελλάδα. Κανονικά θα έπρεπε το ελληνικό χρηματιστήριο και τα ελληνικά ομόλογα να «τρέχουν». Η έλλειψη επενδυτικού ενδιαφέροντος ή οι ρευστοποιήσεις (βλ. ελληνικές μετοχές και ειδικά οι τραπεζικές) αποτελούν  απόδειξη ότι ο μόνος λόγος που κατάφερε η ελληνική κυβενρης να βγει στις αγορές ήταν επειδή το όλο deal ήταν έτοιμο, συνεννοημένο όπως αυτό του 2014 σύμφωνα με τα τότε λόγια του κ. Τσίπρα.

Επιτυχία θα ήταν να εκδώσει η Ελλάδα νέο ομόλογο και μάλιστα μεγαλύτερης διάρκειας. Αυτό θα αποδείξει το τι πραγματικά πιστεύουν οι αγορές. Και δύσκολα θα μπορεί ο ΟΔΔΗΧ να προχωρήσει σε μία τέτοια έκδοση την στιγμή που οι επενδυτές γνωρίζουν ότι το ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο και βλέπουν ότι τα μέτρα ελάφρυνσής του θα αργήσουν, αν έρθουν ποτέ. 

Αξίζει να σημειώσουμε πως αν το ΔΝΤ αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα, όπως αναμένεται – και στην πραγματικότητα επιθυμεί – να κάνει απλά δεν πρόκειται να το «κοινοποιήσει» με τις γερμανικές εκλογές να έρχονται το φθινόπωρο, το ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, απλά  θα… εξαφανιστεί. Το Ταμείο είναι το μόνο που ζητά αυτό που οι Ευρωπαίοι επιθυμούν να αποφύγουν. Και αυτό θα φανεί ξεκάθαρα το επόμενο καλοκαίρι.

Επιστρέφοντας στο σήμερα, αυτό που θα δούμε από την κυβέρνηση στο αμέσως επόμενο διάστημα είναι ένα αυτο-χειροκρότημα απολογισμού στη ΔΕΘ και ίσως έναν «ελπιδοφόρο» (έτσι θα τον περάσουν) ανασχηματισμό, ίσα-ίσα για να έχουμε να λέμε, ο οποίος θα έρθει ακριβώς στο μέσω της 4ετίας  με σκοπό να κλείσει και πάλι γρήγορα την αξιολόγηση. Υπενθυμίζουμε πως και πέρσι τον Νοέμβριο έγινε επίσης ανασχηματισμός για κλείσει γρήγορα η β’ αξιολόγηση η οποία έκλεισε στο… Eurogrοup αυτού του Ιουνίου. Εννέα μήνες αργότερα και με νέα μέτρα 5,4 δις. ευρώ… Περισσότερα από αυτά που ζητούσε το ΔΝΤ τον Νοέμβριο του ανασχηματισμού. Τα οποία και πέρασαν φυσικά.

Τώρα, όπως όλοι γνωρίζουμε, ακόμα και με τον τεχνικό/συμβουλευτικό του ρόλο, το Ταμείο ήδη μιλά για νέα μέτρα το 2018, μεταφέρει τα περιβόητα αντίμετρα στο… 2023 και χτυπά καμπανάκι για τις ελληνικές τράπεζες, την στιγμή που και οι καταθέσεις δεν επιστρέφουν και τα NPLs συνεχίζουν να αποτελούν «βαρίδι».

Μία νέα τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση (στα 10 δισ. ευρώ την τοποθετεί το ΔΝΤ) και ένα νέο AQR (έλεγχος ποιότητας assets, δλδ. έλεγχος  δανείων και ισολογισμών) στις ελληνικές τράπεζες στα πλαίσια της γ’ αξιολόγησης (όπως ζητά το Ταμείο), σημαίνει ότι ο κλάδος θα παραμείνει σε ομηρία για τους επόμενους 12 με 18 μήνες. Καμία έξοδος στις αγορές δεν θα πετύχει, καμία αποκλιμάκωση στα ομόλογα δεν θα είναι δυνατή, καμία εμπιστοσύνη δεν θα επιστρέψει και τα capital controls δεν θα μπορέσουν να αρθούν. Με λίγα λόγια σε έναν χρόνο από τώρα θα έχουμε μπει στο τέταρτο μνημόνιο…