
Ο Κασσελάκης, η Φλώρινα και ο Marquez
Τις τελευταίες μέρες βρέθηκα στην ακριτική Φλώρινα. Θα προσυπογράψω όλους τους συνήθεις χαρακτηρισμούς που της αποδίδονται. Ναι ήταν όντως μαγική, καταπράσινη, υπέροχη, γραφική.
Τις τελευταίες μέρες βρέθηκα στην ακριτική Φλώρινα. Θα προσυπογράψω όλους τους συνήθεις χαρακτηρισμούς που της αποδίδονται. Ναι ήταν όντως μαγική, καταπράσινη, υπέροχη, γραφική.
Μετά τον Άλκη ο Μιχάλης ήταν θέμα χρόνου. Όποιος δεν το περίμενε ήταν το λιγότερο αφελής.
Υπάρχει μονόπλευρος σεβασμός; Μην το μπερδέψετε με τον θαυμασμό.
Πρέπει να έχει τουλάχιστον 12 χρόνια που εκτελούσα καθήκοντα γραμματέως στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του δημοτικού σχολείου της κόρης μου στο Μαρούσι.
Ένα ερώτημα που απασχολούσε ανέκαθεν κοινωνικούς αναλυτές και φιλοσόφους είναι το «πώς σε έναν εμφύλιο πόλεμο αδελφός δεν διστάζει να σκοτώσει αδελφό;»
Θα αντιπαρέλθω τους χαρακτηρισμούς για τον πρωθυπουργό, ούτως ή άλλως σκοπός του άρθρου δεν είναι η υπεράσπισή του
Και επιτέλους ζούμε την μετά άσυλον εποχή
Στην Ελλάδα εδώ και χρόνια παλεύουμε να ξαναανακαλύψουμε τον τροχό
Πέμπτη 9 Μαϊου 2019. Τα γενέθλια της Ευρώπης. Παρακολουθώ τα δελτία ειδήσεων, ανοίγω λίγο ραδιόφωνο, διαβάζω τα νέα στο διαδίκτυο