Η καθαρή κοροϊδία της σκληρής διαπραγμάτευσης
Ο Αλέξης Τσίπρας μια χαρά έκανε ότι του υπέδειξαν οι δανειστές, ενώ στο εσωτερικό το έπαιζε θύμα και στόχος των κακών δανειστών
Γιατί η εμμονή Τσίπρα με την «καθαρή έξοδο» είναι επικίνδυνη για την Ελλάδα και ασφαλής για εκείνον
Το μόνο που προσφέρει η μανία με την «καθαρή έξοδο» είναι ένα καλό χαρτί στον Τσίπρα για να πάει σε εκλογές…
Μπορεί να βγω, μπορεί να μπω (βλ. μνημόνιο), μπορεί να φύγω και να ξαναρθώ (βλ. Τσίπρας)
Μπορεί να βγούμε από το μνημόνιο, μπορεί να μπούμε σε ένα νέο ή διαφορετικό
Λιτότητα μέχρι να σβήσει ο ήλιος (του ΣΥΡΙΖΑ)
Ο λογαριασμός είναι γνωστός και από την Τρίτη είναι και νόμος του κράτους
Λεφτά (των άλλων) υπάρχουν και η κυβέρνηση (τα πήρε και) τα μοιράζει
Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει ένα γενικότερο κλίμα ευφορίας, τόσο (φυσικά και πάγια) στην κυβέρνηση
Τον Αύγουστο κλείνει η καταστροφική παρένθεση που άνοιξε ο Τσίπρας. Και μετά τι;
Μετά τον Αύγουστο του 2018… θα μπούμε στον Σεπτέμβριο του 2018. Αυτό μόνο μπορούμε να γνωρίζουμε με σιγουριά
Η La La Land του Αλέξη Τσίπρα
Το καλοκαίρι του 2018 η Ελλάδα θα έχει ολοκληρώσει το πρόγραμμα προσαρμογής και θα είναι προσηλωμένη στο επόμενο βήμα, στην εποχή μετά τη λιτότητα και την ύφεση
QE; Slow the eggs! Δεν το θέλουμε λέμε!
Ξεχάστε λοιπόν το: «Η χώρα μας πρέπει να μπει το συντομότερο δυνατό στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης
Την «σούπερ-ντούπερ ανάπτυξη» την έφαγαν οι… καλικάντζαροι
Τα νέα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ έστω και αν είναι προσωρινά, υποδηλώνουν αυτό που επισημάναμε την περασμένη εβδομάδα
Προς νέο «ψαλίδισμα» του (μη ρεαλιστικού) στόχου για την ανάπτυξη;
Οι απανωτές υποβαθμίσεις των εκτιμήσεων για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από τους αναλυτές προμηνύουν άσχημα μαντάτα
