Η εξωφρενική «μεταμνημονιακή» μας πορεία
Να όμως που έρχονται τα στοιχεία επίσημων οργανισμών να ταχθούν με το μέρος του φίλου μου κι όχι με την δική μου εμπειρική ματιά
Θερίζουν όσα έσπειραν
Η κυβέρνηση κάνει μέγα λάθος όταν φωνάζει πως στοχοποιείται από την αντιπολίτευση. Καμία σχέση
Ο Κολοκοτρώνης να μας φωτίσει
Έλα όμως που εμείς οι νεοέλληνες, από την αρχή του ελεύθερου ελληνικού κράτους, αρνιόμασταν να μοιάσουμε με τους ήρωες μας
Σκαρφαλώνοντας ανάποδα την τσουλήθρα
Δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις το πείσμα τους, δεν μπορείς να μην θαυμάσεις την εσωτερική τους μανία γι αυτό που επιδιώκουν, όμως δεν τα λες και πανέξυπνα
Μην ρωτάτε πότε θα γίνουν εκλογές. Ούτε ο Τσίπρας δεν ξέρει
Τον περασμένο μήνα, ο Μάιος ήταν σίγουρος μήνας και εθνικών εκλογών. Αυτό τον μήνα που διανύουμε κερδίζει ο εκλογικός Οκτώβριος
Να που γίναμε άνθρωποι τελικά
Θα μπουν και στις θυρίδες. Φυσικά και θα μπουν, αυτό δα έλειπε ν’ αφήσουν τις θυρίδες δίχως να ξέρουν τι έχουν μέσα
Η ατζέντα που δεν αλλάζει
Στην σύγχρονη πολιτική μας ιστορία, δεν υπήρξε κυβέρνηση που ανέτρεψε πλήρως τα εις βάρος της πολιτικά δεδομένα μέσα σε προεκλογική περίοδο
Ανασχηματισμός διάλυσης των μικρών
Οι ΑΝΕΛ ήταν όχι απλώς οι καλύτεροι φίλοι του, ήταν οι συνεταίροι του. Κανονικά θα ‘πρεπε να τους σεβαστεί
Δεσμεύοντας την επόμενη Βουλή
Αυτό πάλι που έγινε με τον Βούτση στην Βουλή, είναι από τ’ άγραφα
Κλάματα, οργή και ποιήματα
Επιμένω ότι όλο αυτό τον καιρό ζούμε πρωτοφανή πράγματα στον δημόσιο βίο μας, των οποίων την αξία δεν συνειδητοποιούμε
