Όταν οι Συριζαίοι ρωτούνται για τα πεπραγμένα τους στην «περήφανη» διαπραγμάτευση και στο ανεκδιήγητο δημοψήφισμα, απαντούν «μα αυτά κρίθηκαν στις δεύτερες εκλογές του 2015». Όταν τους ρωτάμε για τη φορολαίλαπα της περιόδου...
Τι διάβολο έχουν πάθει όλοι τους εκεί στην αντιπολίτευση; Τι τους ήρθε και μέσα στην προεκλογική περίοδο άρχισαν να μιλάνε για φόρους; Νομίζουν ότι ο μέσος Έλληνας ξέρει τι είναι η φορολογία...
Καλά έκανε ο Σκέρτσος και τους είπε σταλινικούς. Μόνο σε σκληρούς μονολιθικούς πολιτικούς οργανισμούς αστυνομεύεται η δημόσια έκφραση των στελεχών και μάλιστα προκαταβολικά μέσω προεπιλεγμένων καταλόγων.
Η κατά ΣΥΡΙΖΑ «χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης», δεν τα πήγε και άσχημα, έτσι δεν είναι;
Και σ’ αυτές τις εκλογές φαίνεται να επιβεβαιώνονται οι προαιώνιοι νόμοι του πολιτικού μάρκετιγκ. Τις εκλογικές μάχες τις κερδίζουν δυο παράγοντες. Ο ηγέτης και το καθαρό πολιτικό μήνυμα. Με ηγέτη μέτριο ή...
Αρχικά νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα ή ίσως αυτοτρολαριζόταν. Αλλά στη συνέχεια, βλέποντας τη σοβαρότητα στο βλέμμα του και το συνοφρυωμένο του προσώπου του, κατάλαβα ότι μιλούσε σοβαρότατα.
Ρώτησα δημοσκόπο, δίχως βέβαια να είμαι σίγουρος ότι η απάντηση που θα λάβω θα είναι έγκυρη. «Τι θα ψηφίσουν τα παιδιά που θα ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα για πρώτη φορά;» Μιλάμε...
Συγχωρήστε με αν κάνω λάθος, αλλά ο Αλέξης εμφανίζεται όλο και πιο συχνά (ή ίσως διαρκώς) μ’ ένα κόκκινο γαρίφαλο στο χέρι, δίκιο έχω;
Ένα κόμμα που ξέρει ότι θα βρεθεί στην κυβέρνηση την επόμενη μέρα, προσέχει τι λέει και τι τάζει. Διότι μόλις βρεθεί στο τιμόνι του τόπου, ξέρει ότι θα πλακώσουν οι πελάτες έξω...
Είναι προφανές ότι πάμε σε μια αδυσώπητη εκλογική μάχη. Δεν ήταν ανάγκη, θα μπορούσαμε να επιλύσουμε τις διαφορές μας χωρίς να κιτρινίσει τόσο πολύ το τοπίο γύρω μας, όμως η μάχη αγρίεψε...
