Μια Κοινωνία σε Παθογένεια
Μια γερή γροθιά στο στομάχι της Κοινωνίας μας ήταν η Δολοφονία της Καρολάιν
Αγαπάς την Ελλάδα; Εμβόλιο!
Αυτές τις ημέρες, για κάποιον λόγο, το μυαλό μου πάει πίσω, στη Πρωτοχρονιά του 2020. Θα μου πείτε, γιατί, τι συνέβη τότε; Σας απαντώ, ότι τότε, η ζωή μας ήταν
Ασφάλεια με Ελευθερία
Το φρικτό έγκλημα στα Γλυκά Νερά, με την στυγερή δολοφονία μιάς 20χρονης μάνας από τους κακούργους εισβολείς στο σπίτι της, έχει δικαιολογημένα σοκάρει
Σε καλό να μας βγει
Ζούμε μια μάλλον αλλόκοτη κατάσταση, ας το ομολογήσουμε. Ενώ η πανδημία ακόμα καλά κρατεί, εμείς συμπεριφερόμαστε σαν να έχει γίνει παρελθόν
Το “κόμμα” του “κάνω ό,τι γουστάρω και λογαριασμό δεν δίνω” και η υποχρέωση του κράτους δικαίου
Οι πόλεμοι και οι πανδημίες αφήνουν κατάλοιπα και επηρεάζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά
Τα “πρεζάκια” της εικόνας τους!
Κάποιοι άνθρωποι, γεννιούνται πολύ όμορφοι! Είναι αυτά τα αγγελοπλασμένα μωράκια, που τα βλέπεις και χαζεύεις με τα μαγουλάκια, τα ματάκια, τα χαμογελάκια τους!
Η μεγάλη πρόκληση για την κυβέρνηση Μητσοτάκη
Η πανδημία δεν τελείωσε. Η εκτίμηση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην ελληνική κοινωνία ότι φτάσαμε στο τέλος
Μια τόσο ασυνήθιστη κανονικότητα
Τόσο πολύ είχαμε συνηθίσει έναν χρόνο τώρα να ζούμε με την ένταση του κορονοϊού γύρω μας, με την ανασφάλεια για το φαινομενικά ατέλειωτο του πράγματος
«Νύχτα στάσου, μια στιγμή»
Μαζί με την έλευση του ιού, χάσαμε τον ύπνο μας, τα μάτια μας ζαλίστηκαν απ’ την αριθμολαγνία των κρουσμάτων, των δεικτών, των θανάτων, τα οικονομικά βούλιαξαν
Η δικτατορία των ηλιθίων
Bρισκόμαστε σε μια εξαιρετική ιστορική συγκυρία λόγω της πανδημίας