Αυτοπεποίθηση είναι μια ‘στάση’ που επιτρέπει στο άτομο να έχει μια θετική αλλά και ρεαλιστική αντίληψη για τον εαυτό του και για τις ικανότητές του να χειρίζεται τις καταστάσεις ή τις δυσκολίες που το αφορούν.

Με άλλα λόγια, είναι η πεποίθηση του ατόμου ότι έχει την ικανότητα να πράξει, στα πλαίσια των δυνατοτήτων του και της λογικής, ό,τι επιθυμεί, σχεδιάζει και αναμένει. Αντανακλά, επίσης, την εμπιστοσύνη που έχει στις ικανότητές του αυτές, αλλά και την αίσθηση ότι ασκεί έλεγχο στη ζωή του. Ακόμα και αν κάτι δεν πάει καλά, η θετική στάση και η αποδοχή του εαυτού στα άτομα με υψηλή αυτοπεποίθηση δεν αλλάζει.

Αντίθετα, τα άτομα που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους εξαρτώνται υπερβολικά από την αποδοχή και την έγκριση των άλλων(ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗΣ) για να νιώσουν καλά με τον εαυτό τους. Γενικά, δεν αναλαμβάνουν κινδύνους γιατί φοβούνται την αποτυχία, αλλά και δεν προσδοκούν ότι θα κάνουν κάτι επιτυχώς.

Η εμπιστοσύνη στις ικανότητες που έχουμε και κατ’ επέκταση στον εαυτό μας αποκτάται μέσα από τέσσερις ‘διαδρόμους’:

1. Τις προσωπικές εμπειρίες και επιδόσεις: οι επιτυχίες που έχουμε ενισχύουν την αίσθηση εμπιστοσύνης στον εαυτό και τις δεξιότητες που κατέχουμε, ενώ οι αποτυχίες ή οι ‘ατυχίες’ μας, ιδιαίτερα οι επαναλαμβανόμενες, εξασθενούν την εμπιστοσύνη στον εαυτό.

2. Η μάθηση μέσω προτύπων: παρατηρώντας άλλους ανθρώπους, ιδιαίτερα αυτούς που εκτιμούμε ιδιαίτερα, να σκέφτονται ή να συμπεριφέρονται με κάποιο τρόπο, να μας περιβάλλουν με εμπιστοσύνη ή να έχουν οι ίδιοι εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, γίνονται πρότυπα για εμάς που ακολουθούμε αυτό μας διδάσκουν.

3. Η λεκτική πειθώ: τα λεκτικά σχήματα, οι ιστορίες ή οι «μύθοι» που μεταφέρουν οι άλλοι για άλλους ανθρώπους ή και για εμάς, γίνονται ‘διάδρομοι’ διαμόρφωσης της αυτοπεποίθησής μας.

4. Η συναισθηματική διέγερση: συνήθως θεωρούμε ότι τα καταφέρνουμε στις καταστάσεις που δεν μας γεννούν αρνητικά συναισθήματα. Αντίθετα, στις καταστάσεις, όπου αναπτύσσονται άσχημα συναισθήματα, νιώθουμε αδύναμοι και χωρίς αυτοπεποίθηση.

Έλλειψη αυτοπεποίθησης δεν σημαίνει έλλειψη ικανοτήτων. Συχνά η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι το αποτέλεσμα υπερβολικού εστιασμού σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες(ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ)

Τρόποι σκέψεις που μειώνουν την εμπιστοσύνη που έχουμε στον εαυτό μας είναι:

Ο ‘ηθικός’ τρόπος κρίσης:

Πολλές φορές κρίνουμε τις πράξεις μας με ηθικούς όρους (π.χ., ‘καλό’, ‘κακό’, ‘εχθρικό’ κ.λπ.). Αυτό δεν είναι απαραίτητο. Είναι καλύτερα να κρίνουμε τη συμπεριφορά μας ως λειτουργική ή μη λειτουργική και, ταυτόχρονα, να σκεφτόμαστε τρόπους δράσης για να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση.

Ο εστιασμός στην αρνητική μόνο πλευρά των πραγμάτων:

Η έμφαση μόνο στα αρνητικά αποτελέσματα ή στις αρνητικές πλευρές μιας κατάστασης όταν, μάλιστα, τείνουμε να μεγιστοποιούμε τη σημασία τους, μας εμποδίζει να σχηματίσουμε ρεαλιστική αντίληψη των πραγμάτων. Έτσι, μένουμε εγκλωβισμένοι σε ένα ανατροφοδοτούμενο κύκλο αρνητικών σκέψεων και μείωσης της βασικής εμπιστοσύνης στον εαυτό μας.

Υπεργενίκευση της αρνητικής αυτοεικόνας:

Η πεποίθηση «είμαι ένα εντελώς ανίκανο άτομο» δεν μπορεί να είναι πραγματική γιατί κανείς δεν είναι «εντελώς ανίκανος». Όλοι διαθέτουμε ιδιαίτερες ποιότητες και δυνατότητες, ακόμα και όταν αυτές δεν τυγχάνουν αναγνώρισης από εμάς ή τους άλλους. Η δημιουργία της αρνητικής αυτοαντίληψης οφείλεται στην υπεργενίκευση κάποιων χαρακτηριστικών ή ατυχιών και στην αγνόηση των ικανοτήτων και των επιτυχιών που σημειώνονται.

Υπερβολικά υψηλές προσδοκίες:

Η ‘ανάγκη’ για τελειότητα είναι ένας τρόπος που οδηγεί με ακρίβεια στην αποτυχία και τη μείωση του αυτοσυναισθήματος. Όλοι κάνουμε λάθη. Κανείς δεν είναι τέλειος. Η αποδοχή λιγότερων από το ‘τέλειο’ είναι απλά η αποδοχή της ανθρώπινης φύσης μας.

Η μη αποδοχή των ορίων στις ικανότητές μας:

Όχι μόνο εμείς ως πρόσωπα (π.χ., οι ικανότητες, η προσπάθεια), αλλά και εξωτερικοί παράγοντες (όπως οι ενέργειες τρίτων, οι συνθήκες κ.ά.) ευθύνονται για το αποτέλεσμα των ενεργειών μας. Το ‘κόλπο’ είναι να δούμε αν ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί τώρα ή όχι και να στοχεύσουμε στο τι μπορούμε να επιτύχουμε στις δεδομένες συνθήκες.

Η παγίδα της σύγκρισης:

Η σύγκριση με το τι οι άλλοι έχουν επιτύχει είναι σίγουρος δρόμος για τη μείωση της αυτοπεποίθησης. Έχετε ποτέ συγκρίνει τον εαυτό σας και τα επιτεύγματά σας με άτομα που φαίνονται να τα έχουν καταφέρει λιγότερο καλά από εσάς; Οι άνθρωποι διαφέρουν στις ικανότητές τους. Όταν συγκρίνεστε μόνο με όσους πιστεύετε ότι τα έχουν καταφέρει καλύτερα, οι δικές σας ‘ποιότητες’ χάνονται και ο εαυτός σας κρίνεται άδικα.

Παθητικότητα:

Μη μένετε παθητικοί και εγκλωβισμένοι στις αρνητικές σκέψεις και πεποιθήσεις σας. Δραστηριοποιηθείτε, προσπαθήστε, ‘δεσμευτείτε’ στη ζωή. Αποκτείστε νέες εμπειρίες. Δοκιμάστε νέα και ευχάριστα πράγματα. Θα νιώσετε πολύ καλύτερα και θα ‘κερδίσετε’ σε αυτοπεποίθηση.

ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ(συνειδυτοποιημένη)

1.    Έχει επαρκέστερη αντίληψη της πραγματικότητας και πιο άνετες σχέσεις με αυτή.

2.    Αποδέχεται τον εαυτό του, τους άλλους και το περιβάλλον.

3.    Εστιάζει στο πρόβλημα.

4.    Είναι αυτόνομος και ανεξάρτητος από την κυρίαρχη κουλτούρα “μόδας”

5. Είναι ικανός να διακρίνει τα μέσα από τους σκοπούς

6. Είναι δημιουργικός.

7.Αναγνωρίζει τα όρια και τις ‘ατέλειές’ του.

 

http://akrivosgeorgefx.blogspot.gr/

 

Facebook Comments