Είναι σεξιστική η καμπάνια της YSL; Εννοείται πως είναι. Ζούμε στην εποχή της αχαλίνωτης προκλητικότητας και του ακραίου σεξουαλισμού. Προσοχή, δεν μιλάμε για τον εγγενή ανθρώπινο αισθησιασμό. Δεν είναι ότι τα κορίτσια απολαμβάνουν να προκαλούν. Είναι η κουλτούρα του πορνό και της χημικής διέγερσης, που διατρέχει τα πάντα, που αλλάζει πρότυπα και δημιουργεί ηθικά και αισθητικά κατεστημένα. Κι εν λόγω διαφήμιση αποτελεί απλά έναν καθρέφτη της αλήθειας.

Το ένα τρίτο, σχεδόν, της παγκόσμιας χρήσης του διαδικτύου αφορά σε πορνογραφικό υλικό. Αυτό διαμορφώνει συνειδήσεις. Το 70% των Βρετανών εφήβων παραδέχονται, πως το πορνό είναι κάτι το απολύτως φυσιολογικό στις παρέες τους. Η ευκολία, δε, της πρόσβασης δημιουργεί κλιμάκωση στην σκληρότητα του περιεχομένου. Όπως και με κάθε εθισμό, ο χρήστης ζητά όλο και ισχυρότερη δόση – και στην περίπτωση αυτή, μιλάμε για μια βιομηχανία που κανονικοποιεί το ακραίο.

Το σεξ, πλέον, δεν είναι υπόθεση για δύο, ούτε εκτυλίσσεται στο ημίφως μιας ερωτικής φωλιάς. Η κτηνωδώς αυξανόμενη ζήτηση επιφέρει την ριζοσπαστικοποίηση της ηδονής. Πρακτικές και γούστα των ολίγων και πρωτοπόρων άλλων εποχών αποκτούν χαρακτήρα νορμάλ απολαύσεων. Ο Ντε Σαντ είναι πλέον απολύτως mainstream, δια της συγχρόνου προσεγγίσεώς του, του κυρίου Γκρέι. Στρατιές, πλέον, κορασίδων, δεν αισθάνονται κανέναν ενδοιασμό, να παραδοθούν στον διαστροφικό της διπλανής πόρτας (ή, συχνότερα, του διπλανού προφίλ), με κινηματογραφική, όμως, αχλύ και νομιμοποίηση. Κι όλα αυτά, στον καιρό των φαρμακευτικών σκευασμάτων, που καθιστούν την επιθυμία αδιάφορο παράγοντα για την επίτευξη της ερωτικής πράξης.

Είναι μέσα σ’αυτό το πλαίσιο, που οι ιδιοφυείς διαφημιστές του YSL επιστρατεύουν το Zeitgeist (το «πνεύμα των καιρών», όχι το ντοκυμαντέρ) για να συγκινήσουν τα αγοραστικά κοινά. Οι πόζες, που παραπέμπουν σε bdsm, η αισθητική της υποταγής και της μετατροπής του ατόμου σε αντικείμενο και η υπόνοια της βίας είναι γνωρίσματα που ορθώς αναγιγνώσκει η Γαλλική αρμόδια αρχή στην καμπάνια του οίκου μόδας. Δικαιούται, όμως, η Autorite de Regulation Professionnelle de la Publicite να εγκαλέσει την YSL – που λειτουργεί ως είδωλο της αλήθειας;

Πρόκειται για ακόμα μια περίπτωση, στην οποία διατρανώνεται η σχιζοειδής προσωπικότητα της μεταμοντέρνας ανθρωπότητας. Επιτρέπεται, με ένα κλικ να παρακολουθεί κανείς νόμιμα και δωρεάν ένα κορίτσι να γίνεται οικειοθελής βορά στα χέρια πολλαπλών “βιαστών”, αλλά απαγορεύεται, να παραπέμπει ένα δημόσιο διαφημιστικό στην κοινωνικά διάχυτη σεξουαλική βία. Τί πρέπει να ρυθμιστεί και με ποιον τρόπο, πάντως, δεν αποτελεί αντικείμενο του παρόντος κειμένου.

Αυτό που οφείλει πρώτιστα να μας απασχολήσει, είναι η διάσταση μεταξύ πραγματικοτήτων, που ευνοεί κάθε λογής καιροσκόπους. Τόσο εκείνους, που προσποιούνται, ότι ορισμένα νέα κατεστημένα δεν ισχύουν, όσο και εκείνους, που πρεσβεύουν την πλήρη ισοπέδωση εν ονόματι της πάταξης μιας πολιτικής ορθότητας. Ζούμε, πια, σε κόσμο που απορρίπτει την απορία, έναν οδυνηρό στίβο για όποιον επιθυμεί να πάει κόντρα στον λαϊκισμό των βεβαιοτήτων. Και μέσα στους φανατισμούς μας, στοχοποιούμε, αντί για τους αυτουργούς, τους αγγελιοφόρους.

Facebook Comments