Πολλές φορές έχουμε ακούσει για τον λεγόμενο Εθνικό πλούτο γενικά και αόριστα και το πώς αυτός πρέπει να διασωθεί χωρίς όμως κάποιος να τον έχει ορίσει. Θα προσπαθήσω να δώσω έναν δικό μου ορισμό που θα περιλαμβάνει οτιδήποτε ανήκει σε ένα έθνος το οποίο έχει αξία και δύναται να δημιουργήσει εισόδημα.

Αν Εθνικός πλούτος περιλαμβάνει την περιουσία μίας χώρας η ενός έθνους τότε περιλαμβάνει αναμφισβήτητα και την ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων. Εάν η περιουσία που ανήκει σε ένα έθνος περιλαμβάνει κοιτάσματα φυσικού αερίου, κοιτάσματα πολύτιμων μετάλλων, και γενικά ορυκτό πλούτο, τότε αυτή δεν μπορεί να αποτιμηθεί σε αξία. Κανείς δεν γνωρίζει πότε θα εξαντληθούν τα κοιτάσματα χρυσού, αν υπάρχουν κοιτάσματα φυσικού αερίου στον πυθμένα της μεσογείου,  σε τι ποσότητα αυτά υπάρχουν και φυσικά το επακριβές κόστος εκμετάλλευσης τους.

Η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων όμως αποτιμάται σε αξία και μπορεί ενοικιαζόμενη και εκμεταλλευόμενη να δημιουργήσει πλούτο στους Έλληνες η να τους προστατέψει από την ένδεια και την απώλεια αξιοπρέπειας εάν πρόκειται για πρώτη κατοικία. Και η ιδιωτική περιουσία στην Ελλάδα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Ελληνικής οικογένειας γιατί με αυτήν προικίζει τις κόρες και παρέχει σταθερό περιβάλλον για να μεγαλώσουν τα παιδιά.

Αυτός ο Εθνικός πλούτος λοιπόν έχει μπει στο στόχαστρο. Και από την στιγμή που το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην χώρα ανέρχεται στο 75% μπορούμε κάλλιστα να μιλάμε ότι πρόκειται για πλούτο εθνικό. Και μάλιστα εθνικό σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο για παράδειγμα από τα ορυχεία λιγνίτη από τα οποία επωφελούνται όχι το έθνος αλλά συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων. Αντίθετα η αποτίμηση της αξίας της ιδιοκτησίας του 75% των Ελλήνων αφορά σαφώς Εθνικό πλούτο γιατί αφορά την τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων. Εν κατακλείδι ο ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ Εθνικός πλούτος είναι ο πλέον μετρήσιμος σε αξία και άμεσα εκμεταλλεύσιμος με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια πλούτος για να δημιουργήσει εισόδημα και να εξασφαλίσει τους Έλληνες.

Συμπέρασμα: Η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων αποτελεί Εθνικό Πλούτο.

Κανένας άλλος πλούτος στη χώρα λοιπόν δεν είναι πιο σημαντικός και πιο ικανός να δημιουργήσει άμεσα εισόδημα. Αυτός ο πλούτος έχει μπει στο στόχαστρο από όλες τις κυβερνήσεις ανεξαιρέτως αν είναι αριστερές η δεξιές. Ο στόχος ήταν και είναι αρχικά να υποτιμηθεί δραστικά ο πλούτος αυτός και στη συνέχεια αφού ο Έλληνας δεν θα μπορεί με τους πλασματικούς φόρους να τον κρατήσει, να αλλάξει χέρια και να ξεπουληθεί σε ξένους. Και ο στόχος αυτός υπαγορεύτηκε από τους δανειστές. Ήταν ένα αντάλλαγμα προκειμένου να δίνονται στις διεφθαρμένες κυβερνήσεις της χώρας πολιτικές λύσεις και παρατάσεις στη δανειακή σύμβαση. Γιατί το πολιτικό σύστημα ποτέ δεν πήρε μία δανειακή δόση επειδή έκανε αυτά που έπρεπε. Πάντοτε επεδίωκε πολιτικές λύσεις παρασκηνιακά και σε συνεννόηση με τη Γερμανία προκειμένου εκείνη να δίνει το πράσινο φώς για την επόμενη δόση.

Και κάπου εδώ φτάνουμε στον ΕΝΦΙΑ…

Το αρχικώς επιβληθέν ΕΕΤΗΔΕ το οποίο αντικαταστάθηκε και παγιώθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά σαν ΕΝΦΙΑ μπορεί να ήταν εξ’ ίσου απαράδεκτος όμως αναμφισβήτητα ήταν πολύ πιο δίκαιος φόρος. Με το ΕΕΤΗΔΕ εάν δεν ήταν ηλεκτροδοτούμενο το ακίνητο δεν πλήρωνες φόρο. Με τον ΕΝΦΙΑ πληρώνεις ακόμα και αν καις λάμπα πετρελαίου… Επιπλέον οι αντικειμενικές αξίες με τις οποίες η κυβέρνηση Σαμαρά επέβαλε τον ΕΝΦΙΑ εν μέσω τέτοιας κρίσης, με τους μισούς Έλληνες άνεργους και εν συνεπεία σε αδυναμία να ανταποκριθούν και με μία αγορά ακινήτων να καταρρέει, ήταν αυτές του 2007! Ο φόρος αυτός σκόπιμα δημιούργησε από μόνος του συνθήκες βίαιης φτωχοποίησης και διατάραξη της ασφάλειας της Ελληνικής οικογένειας, και υποβιβασμού της ακίνητης περιουσίας της χώρας. Και λέω σκόπιμα γιατί όπως θα δούμε και παρακάτω το δημοσιονομικό όφελος είναι ασήμαντο μπροστά στη ζημιά που προκάλεσε. Για να συνοψίσω, είμαι της άποψης ότι από όλους τους φόρους που επεβλήθησαν από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, κανένας δεν έπληξε πιο άμεσα, πιο βίαια και πιο καίρια την Ελληνική οικονομία από τον ΕΝΦΙΑ. Και πιο συγκεκριμένα:

1ον Βεβαιώνει φόρους 3,5 δις ετησίως και εισπράττει 2,5. Αυτό σημαίνει ότι μόνος του ο ΕΝΦΙΑ παράγει 1 δις ιδιωτικό χρέος τον χρόνο με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό.

2ον Κατέστρεψε 100 και πλέον παρεμφερή με τις κατασκευές επαγγέλματα και βύθισε τον κλάδο της οικοδομής.

3ον Προκάλεσε την υποτίμηση της ιδιωτικής περιουσίας της χώρας κατά 400 Δις (για να εισπράξει 2μισι.)

4ον Έπληξε σημαντικά τον τουρισμό της χώρας φέρνοντας σε απόγνωση χιλιάδες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις οι οποίες προκειμένου να επιβιώσουν είτε ξεπουλήθηκαν σε ξένα συμφέροντα είτε μετακύλησαν το κόστος στις υπηρεσίες. Δεν αποτελεί καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι η χώρα μας τουριστικά δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί στο ελάχιστο τις τρομοκρατικές επιθέσεις και τις ταραχές στην γειτονική Τουρκία και στις υπόλοιπες χώρες της μεσογείου.

Επιγραμματικά ο ΕΝΦΙΑ έπληξε τις δύο πιο σημαντικές βαριές βιομηχανίες της χώρας – τον τουρισμό και τις κατασκευές –  και απομείωσε τον Εθνικό πλούτο της χώρας σε ποσοστό σχεδόν διπλάσιο του δημοσίου χρέους. Δημιούργησε ένα τοξικό περιβάλλον ανασφάλειας και αβεβαιότητας για την Ελληνική οικογένεια. Και γενικώς αν κριτήριο για να θεωρηθεί ένας πολιτικός προδότης είναι το να βλάψει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του προς όφελος ξένων δυνάμεων, τότε ο ΕΝΦΙΑ σίγουρα είναι ένας φόρος ο οποίος ψηφίστηκε από προδότες αφού κατέστρεψε τον εθνικό πλούτο της χώρας του και δημιούργησε συνθήκες τέτοιες ώστε αυτός να αλλάξει χέρια σε ξένους. 

Υπάρχει εθνική ανάγκη να καταργηθεί άμεσα ο ΕΝΦΙΑ

Το γεγονός ότι ψηφίστηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση και διατηρείται από την παρούσα, το μόνο που μας δείχνει είναι ότι υπάρχει συμπαιγνία προκειμένου να φτωχοποιηθεί ο Ελληνικός λαός. Εν συνεπεία το σάπιο προδοτικό πολιτικό σύστημα της χώρας δεν μεταρρυθμίστηκε στα δύσκολα χρόνια του μνημονίου και δεν πρόκειται να μεταρρυθμιστεί. Πρέπει λοιπόν να καταργηθεί.

Και όταν λέω πολιτικό σύστημα εννοώ την κρατικίστικη Δεξιά που επέβαλε τον καταστροφικό φόρο αλλά και την παλαβή αριστερά στην οποία ο Σαμαράς κυριολεκτικά έδωσε τις καταθέσεις των Ελλήνων για να τις μετατρέψει σε διορισμούς. Και εδώ πρέπει κα καταστήσουμε κάτι αντιληπτό. Η παλαβή αριστερά δεν είναι παλαβή όπως νομίζουν πολλοί ξεγελασμένοι με το άγιο φώς, τους απελευθερωμένους βαρυποινίτες, τα επιδόματα σε μετανάστες. Η παλαβή αριστερά κάνει την παλαβή για να ρίξει νερό στον μύλο της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί ο Συντηρητικός δεξιός ψηφοφόρος θέλει να «απαλλαγεί από τον Σύριζα!» και ας έρθουν ξανά αυτοί που χρεοκόπησαν τα νοικοκυριά της χώρας. Αυτοί που κατέστρεψαν εθνικό πλούτο, που μας οδηγούν στο ξεπούλημα του. Η Παλαβή αριστερά με τις παλαβομάρες της πέτυχε τον στόχο της. Να ξεχάσει ο Έλληνας ποιος έκανε τη μεγαλύτερη ζημιά στη χώρα αλλά και να περιμένει σωτηρία και επενδύσεις με την μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% όπως υποσχέθηκε πως θα κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης… Στην παρούσα κατάσταση δηλαδή ο κύριος Μητσοτάκης ουσιαστικά ζητά την ψήφο του Έλληνα υποσχόμενος με μία ασπιρίνη να σώσει έναν καρκινοπαθή… Όσο δεν καταργείται εντελώς αυτό το έκτρωμα τα χειρότερα θα είναι μπροστά μας.

Κεντρικό συμπέρασμα.

Κλείνοντας θα πω ότι δύο πράγματα ισχύουν. Όπως είχε πει γνωστός πολιτικός προτού εκλεγεί, 

«Ο ΕΝΦΙΑ δεν αλλάζει. Καταργείται!». Το ίδιο ισχύει και για το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Το πολιτικό σύστημα της χώρας λοιπόν δεν αλλάζει. Καταργείται.  Μηδενός και του πολιτικού που (δεν) προανέφερα εξαιρουμένου…

Facebook Comments