Η κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Γ. Χουλιαράκη, εμπεριέχει μια μεγάλη, και δυσάρεστη, έκπληξη. Την τρύπα, ύψους 945 εκατ. ευρώ στα έσοδα από την άμεση φορολογία, που η ίδια η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών παραδέχεται ότι θα υπάρξει εντός του 2017, σε σχέση με τους στόχους που έχουν τεθεί. Αυτή η «τρύπα» στην πραγματικότητα μπορεί να αποδειχθεί ακόμα μεγαλύτερη, δεδομένου ότι δεν έχουμε στη διάθεση μας τα στοιχεία από την καταβολή της β’ δόσης αλλά και της γ’ δόσης του φόρου εισοδήματος.

Όμως, ο κ. Χουλιαράκης δηλώνει αισιόδοξος ότι ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 1,75% για το 2017 όχι μόνον θα επιτευχθεί αλλά θα ξεπεραστεί. Εκτιμάται ότι θα φτάσει το 2,2%. Αφού όμως δεν θα προέλθει ούτε από τους έμμεσους φόρους αλλά ούτε κι από τους άμεσους, πώς θα επιτευχθεί. Από τις κατασχέσεις λογαριασμών κι ακινήτων κι από τις πληρωμές φόρων προηγούμενων ετών, ισχυρίζεται ο υπουργός. Είναι προφανώς παρανοϊκό.

Με κατασχέσεις καμιά οικονομία δεν πάει μπροστά. Κι είναι προφανές ότι το τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, το 4.2%, όπως είχαμε προβλέψει, γύρισε μπούμπερανγκ. Παρά ην μεγάλη αύξηση της φορολογίας, όπως λέγαμε, η είσπραξη των φόρων έπεσε. Μειώθηκε. Και θα μειωθεί περαιτέρω το 2018, όταν θα έχουν εξαντληθεί και τα περιθώρια άλλων κατασχέσεων. Τότε πώς θα επιτευχθεί πλεόνασμα 3,5% τότε, όπως είναι ο συμφωνημένος στόχος. Η εκτίμηση μας είναι ότι πλέον δεν τους νιάζει. Οι κυβερνώντες, ο κ. Τσίπρας κι οι σύντροφοι του, έχουν σχεδιασμό να κάνουν εκλογές προτού εκπνεύσει το 2018

Το «καλό» σενάριο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να γίνουν οι εκλογές το φθινόπωρο του 2018, με το (ψευδές) αφήγημα της «καθαρής» εξόδου από τα μνημόνια, με στόχο να κρατηθεί ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με ποσοστό άνω του 20-22%. Και το «κακό» σενάριο είναι να γίνουν την άνοιξη του 2018, το αργότερο τον προσεχή Ιούνιο, με ρήξη με τους «κακούς» δανειστές, που δεν θέλουν την έξοδο από την κηδεμονία και συνεχίζουν να εκβιάζουν. Περίπτωση εκλογών το 2019 το λέμε μετά λόγου γνώσεως, δεν υπάρχει για αργότερα, γιατί από τον Ιανουάριο 2019 ενεργοποιούνται οι μεγάλες μειώσεις των συντάξεων και ταυτόχρονα ενεργοποιείται ο «κόφτης» εφόσον δεν θα έχει επιτευχθεί πλεόνασμα 3,5%.

Επί του παρόντος, αυτό που προέχει για την κυβέρνηση να κλείσει είναι η γ’ αξιολόγηση. Το ταχύτερο δυνατόν, ενδεχομένως και με την αποδοχή νέων μέτρων. Αλλά αυτός είναι ο μονόδρομος πλέον για τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνηση του. Ότι κι αν γίνει η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει, και μάλιστα ως απώτατο όριο τίθεται ο Δεκέμβριος η έστω ο Ιανουάριος.

Όσον αφορά την αντίδραση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του κυβερνητικού του εταίρου των ΑΝΕΛ, η εκτίμηση όλων των αναλυτών είναι πως κι οι 153 είναι «μπετόν αρμέ», όπως δήλωσε κι ο διευθυντής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης, και θα υπερψηφίσουν τα πάντα. Ότι κι αν ο κ. Τσίπρας τους φέρει με την γ’ αξιολόγηση. Και τούτο διότι κανείς τους δεν είναι διατεθειμένος να ρίξει μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Και κανείς τους δεν θα ήθελε να χάσει την βουλευτική του έδρα, που αποτελεί προσωπική, επαγγελματική κι οικονομική καταξίωση του.

Όμως, το μείζον ερώτημα είναι τι θα πράξει η κοινωνία. Θα αποδεχτεί τα νέα, βαριά μέτρα με σιωπηλή δυσφορία μεν αλλά χωρίς ουσιαστική αντίδραση, όπως έχει πράξει εδώ και τρία περίπου χρόνια στις απανωτές κυβιστήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του; Το πιθανότερο εκτιμάται ότι είναι αυτό. Η κουρασμένη κοινή γνώμη, φοβισμένη, απελπισμένη δεν έχει, αν κι οργισμένη, την δύναμη να αντιδράσει με μαχητικό τρόπο. Εκτιμάται ότι θα αντιδράσει μόνο αν κληθεί στις κάλπες με αρνητική ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ και στον εταίρο του, τους ΑΝΕΛ. Αυτό όμως δεν θα γίνει σύντομα. Ολοκληρώνοντας την β’ αξιολόγηση, έστω και με τον αρνητικό αυτό τρόπο, κι αν κλείσει και την γ’ αξιολόγηση σχετικά εγκαίρως,ο κ. Τσίπρας παίρνει ένα μεγάλο δώρο, ότι κερδίζει σημαντικό χρόνο στην εξουσία. Θα έχει το χρονικό περιθώριο τουλάχιστον ενός έτους, μέχρι το φθινόπωρο του 2018, χωρίς να κινδυνεύει με πρόωρες εκλογές. Κι ελπίζει ότι εφόσον ο «οδικός χάρτης», που κατ’ αρχήν συμφωνήθηκε στο Eurogroup επιβεβαιωθεί εμπράκτως, θα έχει το χρόνο να μεταστρέψει την κοινή γνώμη.

Η εκτίμηση μας είναι ότι οι αισιόδοξες προβλέψεις των κυβερνητικών για μια ακόμα φορά δεν θα επιβεβαιωθούν. Η ζημιά, που έχει επέλθει στην οικονομία από την τρομακτική καθυστέρηση και την αβεβαιότητα της ολοκλήρωσης της β’ αξιολόγησης, σε συνδυασμό με την υπερβολική φορολόγηση, που έχει στερέψει την αγορά από ρευστό, οδηγούν σε νέες μεγάλες περιπέτειες την οικονομία και τις επιχειρήσεις κι αργά η γρήγορα και σε αδιέξοδο τα δημόσια οικονομικά. Η Ελλάδα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, και πιστεύουμε ότι η θύελλα είναι μπροστά μας, δεν είναι πίσω μας.

Facebook Comments