Σοκάρει το πόσο αμετανόητοι παραμένουν

Συνοψίζουμε τις ειδήσεις των τελευταίων ημερών από το μέτωπο της μεταρρύθμισης της οικονομίας :

α) Δωράκι 1,35 εκατομμύρια στους αναξιοπαθούντες και σκληρά εργαζόμενους υπαλλήλους της βουλής 
β) Επιδόματα 2.000 ευρώ στους πενιχρά αμειβόμενους και αξιοκρατικά διορισμένους εργαζομένους στον ΟΣΕ 
γ) 7 εκατομμύρια στα κόμματα της συγκυβέρνησης για τις ευρωεκλογές.
Όχι βέβαια για να ξεχρεώσουν αυτά που χρωστούν. Ντροπή να ζητάμε κάτι τέτοιο. Θα μας περάσουν για ρομά !

Τελικά το μόνο που πέτυχε η διάσωση από την Ευρώπη, είναι η διατήρηση του  σάπιου καθεστώτος των διαφθαρμένων πολιτικών, των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και των κομματικών βαστάζων τους.

Η πραγματικότητα αποδεικνύει πως το μνημόνιο δεν εφαρμόστηκε, γιατί απλούστατα δεν φτιάχτηκε για να εφαρμοστεί.

Περάσανε τόσα χρόνια και ουδέποτε τέθηκε στα σοβαρά θέμα μεταρρυθμίσεων. Ούτε από τους δικούς μας, ούτε από τους έξω. Το μόνο που τους ενδιέφερε είναι να βρεθούν χρήματα, όσο πιο άμεσα γίνεται, από περικοπές και φόρους. 

Ο πραγματικός σκοπός των δανειστών ήταν η εσωτερική υποτίμηση. Οι απελευθερώσεις των επαγγελμάτων και τα άλλα αναπτυξιακά ζητήματα ήταν  προσχηματικά. Στην πράξη γίνονται άλλα. Για παράδειγμα στις τράπεζες, δημιουργήθηκε ολιγοπώλιο με τις υποδείξεις της Τρόικας.

Της ίδιας Τρόικας που πιέζει για την απελευθέρωση των ΑΛΛΩΝ επαγγελμάτων. Λες και το πρωτεύον για την δημιουργία επενδύσεων είναι αν θα πουλιόνται τα προφυλακτικά στα φαρμακεία ή τα σουπερ μάρκετ.
 

Οι δικοί μας

Όποιος βάζει τα λεφτά, βάζει και τους όρους. Αυτός ο κανόνας είναι παλιός όσο και το χρήμα. Ή μήπως η Τρόικα δεν ξέρει τι ακριβώς κάνουν οι δικοί μας;

Όταν σε εξαπατούν μία φορά, είσαι θύμα. Όταν σε εξαπατούν δύο, είσαι κορόιδο. Όταν όμως σε εξαπατούν καμιά δεκαριά, τότε είσαι συνένοχος. 

Ο σκοπός του εγχώριου πολιτικού συστήματος, είναι ξεκάθαρος :
να διασώσουνε το κατεστημένο σάπιο καθεστώς που μας οδήγησε στην χρεοκοπία, για να διατηρήσουν ατιμώρητοι την προνομιακή θέση τους.

Αν τα εξετάσουμε υπό αυτή την οπτική, όλες οι περίεργες αποφάσεις που λαμβάνονται και μας κάνουν να απορούμε, εξηγούνται δια μαγείας.
ΟΛΕΣ. 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν έχει γίνει αντιληπτό

Το βασικότερο μειονέκτημα της οικονομικής πολιτικής, είναι πως μεγάλο ποσοστό των πολιτών έχει βγει εκτός συστήματος. Σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας είτε από ατυχία, είτε από λάθος χειρισμό, είτε εξαιτίας της γενικότερης κατάστασης, έχει τεθεί στο περιθώριο της νόμιμης οικονομικής δραστηριότητας.
 
Εργαζόμενοι που χάσανε την δουλειά τους και χρωστάνε στην τράπεζα, ελεύθεροι επαγγελματίες που οφείλουν στον ΟΑΕΕ, επιχειρηματίες με χρέη που αδυνατούν να αποπληρώσουν τράπεζες και εφορία.

Το κοινό όλων των παραπάνω είναι πως ΔΕΝ μπορούν πλέον να επιχειρήσουν νόμιμα, γιατί δεν μπορούν να πάρουν φορολογική ή ασφαλιστική ενημερότητα.

Τι λύσεις έχει κάποιος που δεν μπορεί να θεωρήσει βιβλία;
Είτε ως άπορος θα μένει πεινασμένος στο παγκάκι, είτε θα δουλεύει παράνομα. 
Δεν υπάρχει άλλη περίπτωση.

Το αποτέλεσμα είναι να μπαίνουν ακόμα περισσότεροι φόροι, για να αναπληρωθούν οι απώλειες από αυτούς που βγαίνουν εκτός συστήματος. Συνεπώς το μεγαλύτερο βάρος θα οδηγήσει στην έξοδο όλο και περισσότερους. 

Αν δεν σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος όχι μόνο δεν θα υπάρξει ανάπτυξη, αλλά ούτε καν σταθεροποίηση.

Το ότι κάποιοι πανηγυρίζουν για την ακολουθούμενη πολιτική επειδή οδήγησε στο πλεόνασμα, αποδεικνύει απλά την άγνοια βασικών παραμέτρων της οικονομικής δραστηριότητας.

Ο στόχος του προγράμματος

Εντυπωσιακή άγνοια έχουν επίσης όσοι θεωρούν πως ο σκοπός του προγράμματος, μέχρι το 2020 να έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα, είναι ρεαλιστικός. 

Το επιχείρημα πως το κράτος πρέπει να λειτουργεί το ίδιο με ένα νοικοκυριό, έχει σχέση με την πραγματικότητα όσο το καΐκι με το υπερωκεάνιο. Αναρωτιέμαι αν αυτοί που το αναφέρουν έχουν ανοίξει οποιοδήποτε επιστημονικό σύγγραμμα δημόσιας οικονομικής !

Για να μην μιλάμε θεωρητικά, η έκθεση Μαρτίου 2010 του ΔΝΤ, παρουσιάζει δύο  παραδείγματα στην πράξη :
8 έτη με συνεχόμενο πλεόνασμα έχουν καταγραφεί στην Αίγυπτο του Μουμπάρακ και τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου !
(σημείωση δικιά μου: τον 9ο χρόνο οι Ρουμάνοι φτάσανε σε τέτοιο βαθμό απελπισίας που ανατρέψανε τον Τσαουσέσκου).

Η πολιτική πρωτογενούς πλεονάσματος σαν απόλυτη προτεραιότητα, αφήνοντας το θέμα της ανάπτυξης στην τύχη του, εφαρμόστηκε επίσης από την Αλβανία του Χότζα. Αν προσαρμοζόντουσαν οι άνθρωποι στα οικονομικά δεδομένα καλώς.
Αν όχι θα πεινάγανε.

Αντίθετα στην δύση επιτρεπόταν το (συγκρατημένο) έλλειμμα που κάλυπταν με δανεικά. Δεν είναι τυχαίο πως δεν υπάρχει καμία αναπτυγμένη χώρα που δεν είναι υπερχρεωμένη. Ολόκληρη Γαλλία για πάνω από 30 χρονιές σερί έχει ελλείμματα.

Τελικά ποιο είναι το σχέδιο για να μην γίνουμε Αλβανία του Χότζα ;
Να εφαρμόζουμε την πολιτική της Αλβανίας του Χότζα ;
 
Η ζωή συνεχίζεται

Κανένα σύστημα στο κόσμο, ακόμα και τα δικτατορικά όχι μόνο τα κοινοβουλευτικά, δεν επιβιώνει χωρίς πόρους. Το δικό μας παρόλο που χρεοκόπησε, ζει και βασιλεύει γιατί εξασφάλισε την χρηματοδότηση της Τρόικας.
Και να θέλουμε να αλλάξουμε, μας πληρώνουν για να μην το κάνουμε ! 

Δάνεια σβήνονται σε ένα βράδυ, κρατικές τράπεζες χαρίζονται σε ιδιωτικές που βρίσκονται ένα βήμα πριν το λουκέτο, μετοχικά πακέτα αλλάζουν χέρια χωρίς κανείς να εξετάσει τις λεπτομέρειες, δισεκατομμύρια πληρώνονται για ανύπαρκτα οδικά δίκτυα, επιχειρηματίες εξασφαλίζουν μονοπώλια και αποκτούν εκτάσεις φιλέτα όσο όσο.

Το ότι είναι άχρηστοι και διεφθαρμένοι το ξέραμε ή έστω το υποψιαζόμασταν. Αυτό που σοκάρει όμως είναι το πόσο αμετανόητοι παραμένουν.

Η παραγωγική δραστηριότητα πρέπει να ενθαρρύνεται, όχι να παρεμποδίζεται στο όνομα ψευτοπλεονασμάτων. Ο πλούτος δημιουργείται από παραγωγικές δραστηριότητες, όχι από φόρους.

Αν οι φοροφυγάδες είναι πληγή, οι φοροφαγάδες είναι κατάρα

http://ependytes.blogspot.gr