Τα παραμύθια του Τσίπρα δεν τα πιστεύουν πια ούτε τα μικρά παιδιά…

Η μεγάλη και διαρκής αύξηση των επιτοκίων των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, και του δεκαετούς αλλά και του επταετούς, που εξεδόθη μόλις την περασμένη εβδομάδα με αρχικό επιτόκιο 3,5% και βρέθηκε να το διαπραγματεύονται ακόμα και πάνω από 4%, καταδεικνύει πόσο ευάλωτη παραμένει η ελληνική οικονομία, παρά το γεγονός ότι σήμερα ακόμα λόγω της εντάξεως στο δανειακό πρόγραμμα των Ευρωπαίων, έχει την προστατευτική ομπρέλα της ΕΕ και της ΕΚΤ.

Για τους περισσότερους οικονομικούς αναλυτές, αυτή η είδηση είναι η σημαντικότερη των τελευταίων ημερών και καταδεικνύει ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης Τσίπρα και Καμμένου να μας πείσει ότι μετά τον Αύγουστο έρχεται “καθαρή έξοδος“ από τα μνημόνια, είναι τουλάχιστον αφελής αν όχι υποκριτική κι εξυπηρετεί μόνον το προεκλογικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ, που προετοιμάζεται δίχως αμφιβολία για εκλογές πριν από το τέλος του έτους.

Στην κατάσταση αυτή οδηγούν δύο γεγονότα: Το τοξικό κλίμα που έχει επικρατήσει στο πολιτικό σκηνικό με την υπόθεση Novartis, που η αντιπολίτευση, εύλογα μέχρι στιγμής, χαρακτηρίζει ως πολιτική σκευωρία. Αλλά και στην αναστάτωση, που προκαλείται με την υποψία μόνον σοβαρής διεθνούς οικονομικής αναταραχής, όπως αυτή, που προήλθε από το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, πριν από λίγες μέρες.

Όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε κορυφαίος πολιτικό αναλυτής: “Η Ελλάδα εκτός μνημονίων, θα κινδυνεύει ανά πάσαν στιγμή να δει τα επιτόκια των ομολόγων της να εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα ύψη (να θυμίσουμε ότι αυτός ήταν ο λόγος, που το 2010 υποχρεώθηκε να μπει στα μνημόνια), εφόσον προκληθεί μια παγκόσμια κρίση η εφόσον οι επενδυτές κι οι αγορές κρίνουν ότι εγκαταλείπεται η μεταρρυθμιστική προσπάθεια κι υπάρχει ο κίνδυνος μιας εσωτερική πολιτική αναταραχή να οδηγήσει σε “φούσκωμα” των κρατικών  δαπανών για προεκλογικούς η άλλους λόγους”.

Με λίγα λόγια, διεθνώς, κι ιδίως μεταξύ των δανειστών, εγκαταλείπεται η αρχική αισιοδοξία ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει μετά το τέλος των μνημονίων και μόνη της, ενώ αρχίζει να εντείνεται η εκτίμηση ότι θα χρειασθεί μια νέου είδους προστασία της για την ελληνική οικονομία, είτε με την προληπτική γραμμή στήριξης από τον ΕΣΜ η με ένα νέο, “υβριδικό” μνημόνιο, όπως ουσιαστικά υπονόησε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας, που βρίσκεται στο στόχαστρο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και για το λόγο ότι αποδομεί το προεκλογικό αφήγημα τους περί δήθεν “καθαρής εξόδου”.

Υπό τις συνθήκες αυτές, μολονότι περίπτωση GREXIT, δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα, όπως το 2015, η ευφορία για δυναμική αναστροφή της οικονομίας φαίνεται ότι εγκαταλείπεται. Κι η επιτήρηση των δανειστών προαναγγέλλεται ιδιαίτερη ενισχυμένη. Ας μην ξεχνάμε ότι έντονο προβληματισμό προκαλεί κι η ανασφάλεια, που σχετίζεται με την εμπλοκή με την Τουρκία, που απειλεί όχι μόνον τα εθνικά δίκαια της χώρας αλλά και τις δυνατότητες ανάκαμψης της εύθραυστης οικονομίας, που εξαρτάται πρωτίστως από τον τουρισμό.