Γιατί οι δανειστές θα απορρίψουν το «προδραστικό» μετα-μνημονιακό πρόγραμμα Τσίπρα-Τσακαλώτου

Η κυβέρνηση έχει νέο σχέδιο! Προπαγάνδα αντίστοιχη της «περήφανης διαπραγμάτευσης» του 2015 αποτελεί η «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια αυτό το καλοκαίρι, ένα αφήγημα στο οποίο παρά τις ανεπίσημες και επίσημες συστάσεις (βλ. ΤτΕ) η ελληνική κυβέρνηση επιμένει, με στόχο τη δημιουργία ψευδούς κλίματος ευφορίας εν όψει των εκλογών, ακολουθώντας τη γνωστή της στρατηγική του να βάζει το συμφέρον της πάνω από το συμφέρον της χώρας. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αποκάλυψε μάλιστα στο Reuters, ότι το Πάσχα, λίγο πριν της Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ δηλαδή, η κυβέρνηση θα παρουσιάσει στους δανειστές το δικό της σχέδιο για την εποχή μετά την 20η Αυγούστου, με έμμεσες βολές προς τις Βρυξέλλες. «Το δικό μας πρόγραμμα θα είναι καλύτερο από αυτά που φτιάχνει η ευρωζώνη συνήθως», είπε εμμέσως πλην σαφώς, ονομάζοντάς το «περισσότερο προδραστικό, more pro-active, δηλαδή που θα ενεργεί έτσι ώστε να ελέγχει μία κατάσταση παρά να αντιδρά αφού αυτή έχει εξελιχθεί.

«Η εποπτεία μετά τα προγράμματα ήταν κοινή σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη μέλη που ζήτησαν οικονομική βοήθεια. Αλλά το σχέδιο μετά το τέλος του προγράμματος της Ελλάδας θα είναι πιο προδραστικό. Θα δείξει στους δανειστές και στις αγορές ότι η Ελλάδα έχει την κυριότητα του δικού της προγράμματος μελλοντικών μεταρρυθμίσεων και στρατηγικών ανάπτυξης, παρά οι Βρυξέλλες», είπε συγκεκριμένα.

Χωρίς φυσικά να ρωτήσει κανέναν από τους δανειστές στους οποίους η Ελλάδα έχει ακόμη να αποπληρώσει το 75% των δανείων που έχει λάβει από την Ε.Ε. ‘Η μάλλον ρώτησε και έφαγε… πόρτα.

Αυτό το σχέδιο, όπως αναφέραμε σε αυτήν εδώ τη στήλη, είχαν παρουσιάσει σε μορφή προσχεδίου ουσιαστικά, την περασμένη εβδομάδα σε συνάντησή τους με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, στις Βρυξέλλες ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Γιώργος Χουλιαράκης. Εκεί, όπως έγινε γνωστό, η κυβέρνηση παρουσίασε τη στρατηγική της για την ολοκλήρωση του προγράμματος, τη βιώσιμη έξοδο στις αγορές και τον σχεδιασμό της μεταμνημονιακής Ελλάδας, αναλύοντας την επιλογή για αυτοδύναμη έξοδο στις αγορές.

Και η απάντηση που έλαβαν από τον Ντράγκι ήταν ότι η ΕΚΤ για να κάνει αποδεκτά τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση για τη χρηματοδότηση-στήριξη των ελληνικών τραπεζών, η Ελλάδα θα πρέπει να βρίσκεται σε πρόγραμμα. Έτσι μόνο ισχύει η εξαίρεση, το waiver δηλαδή. Αλλιώς, τα ελληνικά ομόλογα για να μπορέσουν να αγοραστούν από την ΕΚΤ θα πρέπει να βρίσκονται στην κατηγορία επενδυτικού βαθμού. Έτσι, ο πρόεδρος της ΕΚΤ απέκλεισε με λίγα λόγια την οποιαδήποτε εξαίρεση για χάρη της ελληνικής κυβέρνησης.

Η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν μπορεί την επόμενη ημέρα του προγράμματος να αφεθεί «ελεύθερη» από τους δανειστές. Γνωρίζει πως πρέπει να υπάρξει κάποιου είδους πρόγραμμα, κάποιου είδους εποπτεία. Και προσπαθεί με ελιγμούς και μαγειρέματα να βρει έναν τρόπο ώστε να βγει προς τα έξω, προς τους ψηφοφόρους δηλαδή, ότι οι δανειστές δεν είναι πλέον πάνω από το κεφάλι μας. Για αυτό και καταστρώνει το δικό της πρόγραμμα, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στα χρονικά και κάτι που οι Θεσμοί αναμένεται να το επιστρέψουν σε χρόνο dt πίσω στην Αθήνα.

Και οι λόγοι είναι οι εξής απλοί:

Υπάρχουν ακόμη προαπαιτούμενα για την τέταρτη αξιολόγηση και το ΔΝΤ δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη οπότε έτσι και αλλιώς το Πάσχα είναι πολύ νωρίς για τέτοιες αποφάσεις.

Στην ουσία όμως, οι δανειστές θέλουν να εξασφαλίσουν ότι μετά τις 20 Αυγούστου η ελληνική κυβέρνηση δεν θα αρχίσει να ξηλώνει μεταρρυθμίσεις ή τα μέτρα εξυγίανσης που έχουν ήδη συμφωνηθεί, να μοιράζει λεφτά και να κάνει ότι θέλει όποτε το θέλει, για να κερδίσει πόντους σε αυτήν την ούτως ή άλλως προεκλογική περίοδο, κάτι που μεγαλώνει και την ανησυχία στις Βρυξέλλες αφού υπάρχει προϊστορία εκτροχιασμών.

Αυτό οι δανειστές θα το καταφέρουν μόνο μέσω κάποιου είδους εποπτείας. Η οποία, επαναλαμβάνουμε – και ειδικά η προληπτική πιστωτική γραμμή την οποία αποφεύγει η ελληνική κυβέρνηση σαν τον… διάολο αφού θυμίζει μνημόνιο – είναι για το καλό της χώρας, για την εγγύηση προς τα έξω ότι υπάρχει και θα υπάρξει σταθερότητα και προστασία. Την στιγμή που η ελληνική οικονομία παραμένει εύθραυστη και ευάλωτη σε οποιαδήποτε εσωτερική ή εξωτερική διαταραχή. Επίσης η εποπτεία συνδέεται και με τα περαιτέρω μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Πώς οι δανειστές θα προσφέρουν στην Ελλάδα νέα ελάφρυνση του χρέους εάν δεν υπάρχει κάποιο πρόγραμμα που να διασφαλίζει την αποπληρωμή του;

Η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να σκέφτεται αποκλειστικά και μόνο τρόπους να εξασφαλίσει την παραμονή της στην εξουσία, ή τουλάχιστον να αποφύγει τον εκλογικό εξευτελισμό. Ψάχνει success story μέσα από τις στάχτες τις τελευταίας 3ετίας που η ίδια δημιούργησε και από την οποία το μάθημα που πήραμε είναι πως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να βγούμε από τα μνημόνια είναι να τα… εφαρμόσουμε. Με τρία χρόνια καθυστέρηση και τεράστιο κόστος για την κοινωνία, οι συνθήκες στην οικονομία κάπως βελτιώνονται. Βελτιώνονται τώρα, το 2018 αντί να συνέχιζαν να βελτιώνονται ο 2015 πριν πάρουμε την κατηφόρα. Και με το πρόσθετο βάρος των capital controls, των καταθέσεων που έφυγαν και δεν επιστρέφουν, την πλήρη φυγή των επενδύσεων και με φόρους-βουνό που θα πνίγουν για πολλά πλέον χρόνια τους Έλληνες.