Συνομωσίες…

Συνωμοσιολόγοι, αρνητές της 9/11 και ευαγγελιστές της Νέας Τάξης, δυστυχώς με αυτό το άρθρο μου θα σας στεναχωρήσω. Το πρόβλημά μου με τον μέσο συνωμοσιολόγο είναι πως πάντα πιστεύει πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, αλλά παράλληλα σερβίρει και μία εξήγηση δικιά του πάνω στο θέμα συζήτησης, έτσι, για να μην φανεί ανενημέρωτος.

Προφανώς αυτή η ‘’δικιά του΄΄εξήγηση δεν έχει καν σημείο αναφοράς κάποιο βιβλίο, αντιθέτως πηγάζει από κάποιο blog ή κάποιο video στο youtube. Συγγνώμη κιόλας, οι τηλε-ευαγγελιστές μάταια μοχθούν γράφοντας τόμους ολόκληρους, ενώ αγαπημένε μου συνωμοσιολόγε εσύ ήδη έχεις την απάντηση στο τσεπάκη από την ‘’απόκρυφη’’ πηγή του ….youtube(?). 

Κήρυκες στις γωνίες των δρόμων, ή τηλε-φωστήρες, είναι εξίσου επικίνδυνοι, και θα ευχόμουν, αν σε μία προσωπική με αυτούςσυζήτηση παραδέχονταν πως εκτίθονται απλώς για τοκέρδος και δεν πιστεύουν αυτά που λένε, τουλάχιστον στο μέγεθος που τα παρουσιάζουν . Η τοξική τους παράνοια σύντομα τις περισσότερες φορέςμεταφράζεται σε προσωπική επιτυχία best-seller, γιατι στον ανθρώπινο ψυχισμό ο τρόμος και η αίσθηση της ματαιότητας πάντα κυριαρχεί και όποιος τα φέρνει, τα παίρνει.

  Μας αρέσει να απαντούμε παντα σε ερωτήματα τύπου,’’ τις πταιει’’. Η συνωμοσία, όπως σερβιρεται σήμερα, όμως, με κάποιο dvd που συνοδεύει έναν υπέρογκο τόμο ή μια εγκυκλοπαίδεια παρωχημένων ιδεών, αποτελεί μέρος της pop κουλτουρας.

Ας μην γελιόμαστε, κοινωνοί των θεωριών συνωμοσίας είναι πάντα το ίντερνετ με viral videos και εκδοτικοί οίκοι με τα βιβλία τους. Παρόλο που μπορώ να πιστέψω πως το ίντερνετ θεωρητικά είναι πιο bottom-up σύστημα και δεν είναι άμεσα ελέγξιμο, φέρνω στον νου μου την περίπτωση της Τουρκίας και καταλαβαίνω πως και το twitter μπορεί να κλείσει, και τα επισόδεια να περιοριστούν με λίγη λογοκρισία. Αρα πως είναι δυνατόν η απάντηση για τεράστιες θεωρίες συνωμοσίας να σου δίνετε αβασάνιστα με αδιάσειστα στοιχεία και τόσο εύκολα; Τα μέσα, σου δίνουν μία ιστορία και παράλληλα μια συνωμοσία να ακολουθείς, απλώς. Πρώτον, για να μην αναζητήσεις την πραγματική αλήθεια, και δεύτερον για να κυμαίνεσαι μεταξύ των δύο ιδεών αυτών.

Επιπλέον, πέρα της αφέλειας όσον αφορά την πηγή, απορώ, πώς ο κόσμος ακόμα παρασύρεται απο τις θεωρίες αυτες. Και απορώ γιατί τον κόσμο τον ιντριγκάρει πάντα η διαδικασία και μόνο αυτών των θεωριών, καθώς το αποτέλεσμά του είναι πάντα φριχτά βαρετό ως θέμα: μακροπρόθεσμες πολιτικές και χρήμα. Δηάδή ακόμα και το πιο ευφάνταστο σενάριο συνωμοσίας θέλει ως τελικό σκοπό να ελέγξει ή να καταστρέψει τον κόσμο.

Αν ο τρόμος είναι τόσο ενδιαφέρον, ας παρακολουθήσουμε ένα θρίλερ ή ας κόψουμε εισητήριο για ένα roller-coaster. Είναι ανάγκη να συμμετέχουμε σε μία ιστορία; Και να με καταδικάζεις και εμένα και τους απογόνους μου να συμμετέχουν, αλλιώς θα θεωρηθώ μή-in; Ας σκεφτούμε τι μας λείπει όντως και ποθούμε τόσο την εισαγωγή του μυστήριου και του εξωτικού στην ζωή μας, ξανά, και ας πάψουμε να σκεφτόμαστε έτσι.

Οικονομικά πάντως όλα τα σενάρια συνωμοσίας, ή έστω η πλειοψηφία τους, αν τα παρουσίαζες ως εργασία σε ένα μάστερ δεν θα περνούσαν ούτε την βάση. Είναι πολυέξοδα, μακροσκελή, πολύπλοκα και πρέπει τουλάχιστον να είσαι σαδιστής για να τα θέσεις σε εφαρμογή ειδικά αν ως Κακός ελέγχεις τον πλανήτη αλλά επιλέγεις το πιο υπόγειο και δύσχρηστο τρόπο για να καταφέρεις αυτό που θες.

Είναι έτσι και αλλιώς διπολική και προβληματική η ψυχολογία του ανθρώπου αν φανταστούμε πως αυτός που μας λέει μια συνωμοσία, ιντριγκάρεται συγχρόνως απο το γεγονός το ότι γνωρίζει κάτι, και την ίδια στιγμή το οτι αυτό που λέει είναι μία ιστορία μυστηρίου που κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά κρύβεται από πίσω. 

Προφανέστατα δεν αποτελεί απόδειξη αλήθειας για την ιστορία που ακούμε, το επιχείρημα πως και έξυπνοι άνθρωποι πιστεύουν την συνωμοσία αυτή. Τα ζητήματα πίστης σε ιστορίες, θεούς και οτιδήποτε άλλο μη ορθολογικό δεν είναι ζήτημα μόρφωσης ή ευφυΐας, αλλά συναισθημάτων και ψυχολογίας, συνεπώς όπως υπάρχει φονταμενταλιστής ισλαμιστής γιατρός, έτσι θα υπάρχει και κομμουνιστής απόφοιτος δημοτικού ή αρνητής της 9/11 καθηγητής του πανεπιστημίου.

Τοξικές θεωρίες θα τις ονόμαζα και ειλικρινά πάσχουν από παντού. Τόσο στην πηγή τους που μας προσφέρεται απλόχερα, όσο και στον σκοπό τους που ακολουθεί πάντα το ίδιο μοτίβο τύπου Disney –καλός/κακός, όσο και στηνψυχολογία που μας δημιουργούνείτεως πομποί, είτεως δέκτες.

Απεταξάμην!