Με το αφήγημα της καθαρής εξόδου να έχει πλέον καταρρεύσει, έστω και αν η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να το παραδεχθεί και αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι οποιαδήποτε νύξη περί προληπτικής πιστωτικής γραμμής – κάτι που φυσικά και οι ευρωπαίοι χαιρετίζουν αφού σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να δώσουν κι άλλα χρήματα στην Ελλάδα, το οικονομικό επιτελείο έχει πέσει με τα μούτρα στο νέο αφήγημα-φούσκα, αυτό του αναπτυξιακού σχεδίου. Το σχέδιο αυτό θα έχει από την αρχή έως το τέλος την υπογραφή της ελληνικής κυβέρνησης, θα περιγράφει την μεταμνημονιακή συμφωνία της Ελλάδας στο… άπειρο, και αναμένεται να παρουσιαστεί από τον κ. Τσακαλώτο στο Eurogroup της 27ης Απριλίου που θα γίνει στη Σόφια.

Αναπτυξιακό σχέδιο. Μάλιστα. Αν όμως κανείς δει τις λεπτομέρειες θα καταλάβει πως πρόκειται για ένα νέο μνημόνιο-εφιάλτη, παρόμοιο με μία προληπτική πιστωτική γραμμή. Απλά, γραμμένο αλλιώς. Όπως ακριβώς βαφτίστηκε και η Τρόικα αλλιώς, και έγινε «θεσμοί».

Γιατί; Πολύ απλά γιατί αυτό το σχέδιο θα έχει ρήτρα μη αναστρεψιμότητας των μεταρρυθμίσεων που έχουν γίνει ή έχουν συμφωνηθεί και φυσικά θα συνδέεται με τη μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων. Με λίγα λόγια δεν θα μπορεί κανείς να πάρει πίσω τίποτα από όλα όσα έχουν συμφωνηθεί στα χρόνια των μνημονίων, από το 2010.

Σε αυτό έρχεται να προστεθεί το εξής κρίσιμο θέμα. Τι θα γίνει με όσα έχουν συμφωνηθεί αλλά δεν έχουν εφαρμοστεί, βολεύοντας και αρκετούς στον δρόμο;

Η απάντηση έχει ήδη δοθεί από τους θεσμούς. Σύμφωνα με πληροφορίες, ελεγκτική εταιρεία έχει αναλάβει την συνολική αποτίμηση του τρίτου μνημονίου ώστε να καταγραφούν οι πολιτικές που αν και έχουν τσεκαριστεί ως μη εκκρεμής σε κάποιες από τις αξιολογήσεις, τελικά, αποδεικνύεται ότι δεν έχουν εφαρμοσθεί πλήρως γιατί εκτροχιάστηκαν.

Αυτό ουσιαστικά σημαίνει πως εκτός από τα 88 προαπαιτούμενα της δ’ αξιολόγησης μπορεί να ανοίξουν και… παλιές πληγές και οι θεσμοί να απαιτήσουν να κλείσουν όλα τα εκκρεμή ζητήματα που θα έχουν «ανακαλυφθεί» από την συνολική αποτίμηση του μνημονίου.

Η τελειοποίηση των… ατελειών του μνημονίου η οποία θα προκύψει το καλοκαίρι, είναι ικανή να φέρει τα πάνω-κάτω στην κυβέρνηση, η οποία θα τρέχει και δεν θα φτάνει εάν θέλει να τηρήσει την υπόσχεση της ολοκλήρωσης του προγράμματος αυτόν τον Αύγουστο.

Μία άλλη ρήτρα του ελληνικού σχεδίου είναι αυτή της αποφυγής της προεκλογικής χαλάρωσης. Για να μην υπάρξει κίνδυνος  μη εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων κατά τις προεκλογικές περιόδους, με άλλα λόγια, πρέπει να υπάρξει ιδιοκτησία αυτού του μετα-μνημονιακού προγράμματος.

Εκτός από τις ρήτρες, υπάρχουν και οι παρεμβάσεις που θα πρέπει να δεσμευθεί η κυβέρνηση ότι θα γίνουν μεταμνημονιακά, όπως η  ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος (μείωση κόκκινων, πλειστηριασμοί κτλ), η ολοκλήρωση των παρεμβάσεων στις αγορές προϊόντων και η υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων. Φυσικά η δέσμευση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα – 3,5% ως το 2022 και 2% ως το 2060 – θα είναι γραμμένη με bold.

Όλα αυτά θα γίνουν με αντάλλαγμα την πολύ μικρή ελάφρυνση του χρέους με δόσεις. Όπως σημείωσε ο νέος επικεφαλής του Euro Working Group, Χανς Φάιλμπριφ, εάν συμφωνηθεί ελάφρυνση του χρέους, οι εταίροι θα θέλουν να παρακολουθούν την πορεία των μεταρρυθμίσεων. Κάτι ανάλογο με αυτό που είπε δηλαδή πριν μερικές μέρες ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Όλαφ Σολτς και που έχει διαμηνύσει επίσης ο Τόμας Βιζερ: Eλάφρυνση του χρέους σταδιακά σε δόσεις ανάλογα με την τήρηση των μεταρρυθμίσεων. Αυτό προέβλεψε και η Citigroup: είναι πιθανό να υπάρξει συμφωνία για κάποια ελάφρυνση του ελληνικού χρέους πριν τον Αύγουστο, ωστόσο δεν αναμένεται να είναι ουσιαστική σε μέγεθος και θα έλθει με όρους και προϋποθέσεις.

Όχι και τόσο καλά τα προεκλογικά αυτά μαντάτα για την κυβέρνηση Τσίπρα. Τι θα μας πουλήσουν λοιπόν το καλοκαίρι; Ότι δεν έχουμε μνημόνιο ή προληπτική γραμμή αλλά αναπτυξιακό σχέδιο το οποίο ουσιαστικά… εγγυάται τη συνέχιση αυτών που συμφωνήθηκαν στα μνημόνια; Το ίδιο και χειρότερο είναι. Με δεσμεύσεις που δεν θα αλλάξουν ποτέ ούτε τις μειώσεις που έχουν γίνεις στις συντάξεις και στο αφορολόγητο, ούτε τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, και ότι άλλο έχουν συμφωνήσει εδώ και τρία χρόνια και που γονάτισαν την ελληνική οικονομία. Ούτε η παραμικρή χαλάρωση της λιτότητας με άλλα λόγια. Με αυτό το σχέδιο θα πορευθεί όποιος και αν βρεθεί στην εξουσία μάλιστα, αφού δεσμεύεται τόσο από την ρήτρα της μη αναστρεψιμότητας, όσο και από την ρήτρα της αποφυγής της προεκλογικής χαλάρωσης. Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτό-εγκλωβίστηκαν και μας παίρνουν όλους στον λαιμό τους με την μη αναστρέψιμη καταστροφική πολιτική τους.

Facebook Comments