Βρισκόμαστε λίγες μέρες μετά την μίνι κρίση στο Χρηματιστήριο με την οποία ελπίζω να έγινε αντιληπτό και από τα κόμματα και από τους πολίτες, πως ούτε μόνοι μας είμαστε στον κόσμο, ούτε ο λαϊκισμός και ο τσαμπουκάς προσφέρουν λύσεις. Πως αν θέλουμε να βγούμε από τα μνημόνια, χρειάζεται πολύ δουλειά και υπευθυνότητα απ όλους. Η μικρή αυτή κρίση  σηματοδοτεί ίσως και την καμπή στην ιστορία της χώρας, από την μεταπολίτευση και την επισφράγισή της με τα μνημόνια, στην Νεα μεταπολίτευση και  την μετά το μνημόνιο εποχή.

Πάνω σε αυτην την καμπή, προβάλει ένας διπολισμός ο οποίος δεν μπορεί να εκφράσει τελικά αυτό που χρειάζεται η  χώρα για να φύγει μπροστά και να γυρίσει σελίδα. Και προβαλει ξανά ο κίνδυνος να επιστρέψουμε στο σημείο μηδέν

Ο μεσαίος χώρος, ο χώρος της παράδοσης της δημοκρατικής παράταξης, που έστησε τους πρώτους θεσμούς του κράτους της Μεταπολίτευσης, (ΕΣΥ,ΑΣΕΠ,ΚΕΠ,Καποδίστριας και  Καλλικράτης, Διάυγεια και πολλούς αλλους) είναι σήμερα πληγωμένος και κατακερματιμένος.

Η κύρια αιτία είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, ο κύριος φορέας ιστορικά αυτού του ρεύματος, μόνο του σήκωσε το μεγάλο βάρος της διαχείρισης της κρίσης, έβαλε την χώρα πάνω από το κόμμα, κάνοντας και τον ιστορικό συμβιβασμό με την ΝΔ των Ζαππείων. Το ΠΑΣΟΚ που καλώς ή κακώς ταυτίστηκε με την μεταπολίτευση και τα λάθη της, άφησε πάντως ένα πολύ σημαντικό έργο και  έκανε ειλικρινή αυτοκριτική. Αντίκρυσε με ευθύτητα το παρελθόν του, αλλά δεν απέφυγε την εθνική ευθύνη να αναλάβει το πολιτικό κόστος για να σταθεί η χώρα όρθια. Μέσα σέ ένα τοπίο  έξαλλου πολιτικού ανορθολογισμού, λαϊκισμού, διαμαρτυρίας, πόλωσης και διχασμού,  γεμάτο πληγές, παραμένει κατά την γνώμη μου το σοβαρότερο  κόμμα στο κοινοβούλιο παρά τα στραβοπατήματα της συγκυβέρνησης και παρά την εικόνα που οι εσωτερικές του συγκρούσεις δίνουν. Στο διάβα του και στην ιστορία του προσέφερε πολλά,  έκανε και λάθη, αλλα κατέκτησε και κάτι εξαιρετικά πολύτιμο. Την γλώσσα της αλήθειας και της εθνικής ευθύνης.

Η γλώσσα της αλήθειας ειναι το αντίδωρο της πολιτικής αυτοθυσίας του ΠΑΣΟΚ, το πολύτιμο απόσταγμα όλης αυτής της μεγάλης εμπειρίας, της ιστορίας και πορείας του μέσα στο χρόνο. Και αν η κεντροαριστεροί θέλουμε να ξαναπάρουμε την ηγεμονία του προοδευτικού χώρου,μόνο με αυτήν την γλώσσα πρέπει να μιλήσουμε. Ούτε με ασάφειες, ούτε με δήθεν νεωτερισμούς, ούτε με “μοντέρνες” πολιτικές ορολογίες, ιδεολογικές ασάφειες, ή τον αφελή βολονταρισμό του νεοφώτιστου. Η γλώσσα αυτή ωστόσο μας λέει πως πρέπει να αλλάξουμε, να μετακινηθούμε κι εμείς, και όχι να έρθουν όλοι οι άλλοι προς το μέρος μας.

Με την γλώσσα της αλήθειας πρέπει να μιλήσουμε στους πολίτες για το πως θα ξαναστηθεί η χώρα στα πόδια της.  Με την γλώσσα της εθνικής ευθύνης θα πρέπει να δούμε πως θα ανασυγκροτηθεί ο προοδευτικός πόλος. Με την γλώσσα της αλήθειας θα περιγραφεί το μέλλον της χώρας και το όραμα για μια σύγχρονη Ελλάδα. Με την γλώσσα θα δώσουμε νέο περιεχόμενο στους όρους προοδευτικός, σύγχρονος, σοσιαλιστικός,δημοκρατικός, μεταρρυθμιστικός, εθνικά υπέυθυνος, φιλοευρωπαϊκός. Αλλά και τι σημαίνει αλλαγή στον κώδικα του πολιτεύεσθαι, στην ανανέωση προσώπων, σε ποιά κοινωνικά στρώματα  απευθύνεσαι και πως συνδέεσαι με τους πολίτες.Η γλώσσα της αλήθειας είναι η γλώσσα της αισιοδοξίας.

Διοργανώνουμε λοιπόν ένα συνέδριο για να συζητηθούν όλα αυτά, για να μπορέσουμε γυρνώντας στην μήτρα της παράταξης, να αιμοδοτήσουμε το νέο.

Για να πετύχουμε τους στόχους μας, χρειάζεται να δούμε την μεγάλη εικόνα, πέρα και πάνω από τα σημερινά πρόσωπα και συσχετισμούς, πέρα και πάνω από διχασμούς του παρελθόντος, που δεν αφορούν κανέναν πλέον. Στην μεγάλη εικόνα της Παράταξης, δεν υπάρχει μόνο το ΠΑΣΟΚ και αυτό κατακτήθηκε με την Ελιά που μπόρεσε να δώσει ένα στίγμα διεύρυνσης,ενότητας, ανανέωσης, σύγχρονου λόγου και με το ποσοστό της συνέβαλε στην πολιτική σταθερότητα. Αυτό το εγχείρημα πρέπει να ενισχυθεί και να ολοκληρωθεί.

Η Δημοκρατικη Παράταξη, μπορεί να είναι σε μεγάλο βαθμό “υπόθεση ΠΑΣΟΚ” αλλά σε καμία περίπτωση αποκλειστικά ΠΑΣΟΚ. Η Παράταξη θα ενώσει  τον κόσμο της πρωτίστως μέσα από την νέα της πολιτική φυσιογνωμία και δευτερευόντως μέσα από τα πρόσωπα. Το συνέδριο πρέπει να εκφράσει τις διαχρονικές αξίες της Δημοκρατικής Παράταξης, αλλά να μιλήσει για την νέα γενιά, για τις προκλήσεις της εποχής που έρχεται, και να προσελκύσει ή να προβάλει τα πρόσωπα εκείνα που μπορούν να την βοηθήσουν να τα καταφέρει.

Όλα τα παραπάνω, πρέπει να βρούν το αποτύπωμά τους στο συνέδριο που προγραμματίζουμε. Η πρόσκληση είναι και παραμένει ανοιχτή προς όλους. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει η μεγάλη δύναμη του χώρου, αλλά έχει ξεπεράσει την αλαζονική του φάση. Έχει επιδείξει έναν υγιή πραγματισμό και έχει ψηθεί στο καμίνι των δύσκολων αποφάσεων. Όποιος νοιάζεται για έναν μεγάλο προοδευτικό πόλο, πρέπει να έρθει στο συνέδριο αυτό και να καταθέσει τις προτάσεις του, τους προβληματισμούς του,τους όρους του, τις διαφωνίες του. Και να δούμε, είναι περισσότερα αυτά που μας χωρίζουν από εκείνα που μας ενώνουν; Ο Καμίνης και ο Μπουτάρης, μπόρεσαν να ενώσουν και να εκφράσουν πολύ πετυχημένα  αυτό που ζητάμε, αυτό που χρειάζεται να κατακτήσουμε και στον πολιτικό μας χώρο. Όχι μόνο με την πολιτική τους κουλτούρα, αλλά και με την πολυσυλλεκτικότητα που όμως γίνεται ενότητα πάνω σε σημαντικά διακυβεύματα.

Η Δημοκρατική Παράταξη εκφράζει το ανοιχτό σύμπαν της κεντροαριστεράς,τον κόσμο που βάζει τις ιδέες πάνω από τα σύμβολα  και την πολιτική πάνω από τα πρόσωπα. Είναι η πολιτική χειρονομία του ιστορικού εκφραστή της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, προς την κοινωνία και την νέα γενιά.

Πριν μερικές μέρες 12 υποψήφιοι ευρωβουλευτές της Ελιάς διοργανώσαμε την πρώτη εκδήλωση για την Δημοκρατική Παράταξη και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ θερμή. Κι εκει εκφράσαμε την ίδια αγωνία, το ίδιο όραμα.

Οφείλουμε να περιγράψουμε το νέο παραγωγικό μοντέλο που προτείνουμε, την ολοκλήρωση και εμβάθυνση του κοινωνικού κράτους και πως αυτό  θα χρηματοδοτείται, τις αλλαγές στους θεσμούς, στο πολιτικό  συστημα.  Να δηλώσουμε την πίστη μας στις μεταρρυθμίσεις όχι με όρους συρμού, αλλά με όρους πρακτικής απόδοσης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Να περιγράψουμε τους σύγχρονους τρόπους αναδιανομής, και την μετάβαση στην κουλτούρα της αριστείας. Να διαχωρίσουμε οριστικά την θέση μας από τον κρατισμό, αλλά να δημιουργήουμε και ένα κράτος με κύρος, αξιοπιστία, και ενισχυμένο εποπτικό ρόλο στην ελεύθερη οικονομία και με κοινωνική ευαισθησία. Να ξεμπερδεύουμε με τις πελατειακές πρακτικές, όχι επειδή  πλέον δεν υπάρχουν χρήματα, αλλά γιατί αυτές δεν προωθούν ούτε την ισότητα ούτε την ευημερία. Ο διάλογος να μην περιοριστεί στα κόμματα, αλλα να γίνει  με τους πολίτες, με την νέα γενιά που δεν έχει μεν τις προσλαμβάνουσες της ιστορίας της Παράταξης, δεν της προτείνει όμως και κανείς κάτι  αξιόπιστο και λειτουργικό για ένα καλύτερο μέλλον.

Το  πρώτο βήμα έγινε με την Ελιά και τώρα κάνουμε το δεύτερο με το Συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης. Πρέπει τώρα τόσο το ΠΑΣΟΚ  όσο και οι όμορρες δυνάμεις να αποδείξουμε πως θέλουμε τον προοδευτικό πόλο ισχυρό,ανανεωμένο, και πόλο εξουσίας. Ραντεβού στο συνέδριο λοιπόν.

Facebook Comments