Μπορεί τελικά να καταπολεμηθεί η διαφθορά;
Μπορεί τελικά να καταπολεμηθεί η διαφθορά;
Μπορεί τελικά να καταπολεμηθεί η διαφθορά;
Αυτή τη στιγμή, δεν θα ήθελα να αναφερθώ στα λάθη και τις καθυστερήσεις που έλαβαν χώρα από την 25η Ιανουαρίου μέχρι σήμερα. Το μόνο που δεν μπορεί να επικαλεστεί η κυβέρνηση είναι ότι «δεν ήξερε» και «δεν περίμενε» τέτοιες εξελίξεις, γιατί είχε προειδοποιηθεί άπειρες φορές κατά την προεκλογική περίοδο. Ο σημερινός πρωθυπουργός δήλωνε μάλιστα πως οι αγορές θα βαράνε τα νταούλια στην εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και πως δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο, η Γερμανίδα καγκελάριος να μην συμφωνήσει στα αιτήματα της κυβέρνησής του.
Εν πάση περιπτώσει, σήμερα θα ήθελα να αναφερθώ στο μείζον θέμα της διαφάνειας και της αντιμετώπισης της διαφθοράς. Ένα θέμα που έρχεται από παλιά, καθώς σύμφωνα με την αντίληψη των συμπολιτών μας, ουκ ολίγα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ καταχράστηκαν -άμεσα ή έμμεσα- χρήματα του ελληνικού λαού.
Άλλωστε η αντίληψη αυτή του κόσμου αποτελεί και ένα πολύ σημαντικό αίτιο για την εκτεταμένη φοροδιαφυγή που παρατηρείται από όλα τα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα των Ελλήνων. Αν θέλουμε να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή στη βάση της, δεν έχουμε παρά να τακτοποιήσουμε τα ζητήματα του δημόσιου βίου.
Επανέρχομαι λοιπόν τώρα στο θέμα, προκειμένου να μην επαναληφθούν ανάλογα φαινόμενα και επί αυτής της κυβερνήσεως.
Έχω κουραστεί να το επαναλαμβάνω. Τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει ο λαός για την ποιότητα των υποψηφίων που ψηφίζει και στη συνέχεια ο εκάστοτε πρωθυπουργός για τους συνεργάτες και τους υπουργούς που επιλέγει. Το κακό στο πολίτευμά μας είναι ότι δεν υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ υπουργού και βουλευτή, με αποτέλεσμα, συνήθως ο πρωθυπουργός να επιλέγει:
·Ως υπουργούς του, τους βουλευτές που έφεραν τους περισσότερους σταυρούς στο κόμμα. Μάλιστα, φροντίζει να τοποθετεί υπουργούς με… γεωγραφικά, αλλά και με εσωκομματικά κριτήρια.
·Σε θέσεις κλειδιά του κρατικού μηχανισμού, πολιτευτές που δεν κατάφεραν να εκλεγούν.
Δυστυχώς, όσα συνέβαιναν κατά το παρελθόν, το είδαμε ήδη να ξανασυμβαίνουν κατά τους τελευταίους τρεις μήνες, μέσα από την στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, που γέμισε από αποτυχόντες πολιτευτές, συγγενείς, συζύγους και «κολλητούς». Τα όσα ακούγαμε ότι «εμείς δεν θα φέρουμε τον κομματικό μας στρατό στον κρατικό μηχανισμό», έχουν ήδη διαψευσθεί.
Πέραν όμως αυτού, πιστεύω πως θα πρέπει να δράσουμε τόσο αναδρομικά (αυστηρότεροι και ταχύτεροι έλεγχοι για αμφισβητούμενες περιπτώσεις και τιμωρία σε όσους καταχράστηκαν κρατικό χρήμα κατά το παρελθόν), όσο και προκειμένου να αποτρέψουμε τέτοια φαινόμενα στο μέλλον.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να καταθέσει αποτελεσματικές προτάσεις της και σύσσωμη η αντιπολίτευση να τις στηρίξει έμπρακτα. Στόχος θα πρέπει να είναι:
Πρώτον, να προλαμβάνονται και να αποτρέπονται οι παραβατικές συμπεριφορές.
Δεύτερον, αν συμβούν, να εντοπίζονται γρήγορα.
Και τρίτον, αν εντοπιστούν, να κρίνονται και να τιμωρούνται ταχύτατα.
Ένα αποτελεσματικό «πόθεν έσχες» και η χρήση της τεχνολογίας θα μπορούσαν να συμβάλλουν τα μέγιστα.
Facebook Comments