Η πτώση τους ήταν  βέβαιη αλλά παρά τις αποκαλύψεις και την απότομη διακοπή της φόρας και της ορμής οι απόστολοι του νέου δόγματος του Καρυστιανισμού αρνήθηκαν να καταθέσουν τα όπλα.

Πώς θα μπορούσαν άλλωστε αφού είχαν αφιερώσει τόση φρόνηση και φροντίδα. Η αναστήλωση των εικόνων, των ειδώλων και των συμβόλων των παλαιών «Αγανακτισμένων» σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα είναι πράξη σπουδαία που δεν ήταν δυνατόν να ρηφθεί στον κάλαθο με τις πρώτες αποκαλύψεις των ψεμάτων. Αμαρτία μια τόσο αξιοθαύμαστη εκστρατεία να πάει χαμένη.

Αλλά είναι καταδικασμένη να χαθεί γιατί- όπως αποκαλύφθηκε- αυτό που ξεκίνησε ως το κίνημα της απόλυτης αγνής κάθαρσης πάνω στις στάχτες της εθνικής τραγωδίας των Τεμπών δεν ήταν παρά μια ασύστολη εκμετάλλευση συγκυριών και του λαϊκού θυμικού.

Αναφερόμαστε στις αποκαλύψεις για την προπηλάκιση που δέχτηκαν οι συγγενείς των δύο αδικοχαμένων μηχανοδηγών όταν στις 31 Μαρτίου 2024 παραβρέθηκαν στην πρώτη μεγάλη προγραμματισμένη συγκέντρωση των συγγενών θυμάτων στην Λάρισα. Τότε στην κατάμεστη αίθουσα σηκώθηκε ένας πρώιμος κομισάριος του Καρυστιανισμού λέγοντας:

«Παρακαλώ οι οικογένειες των νεκρών μηχανοδηγών Μασσαλή και Βούλγαρη να αποχωρίσουν από την αίθουσα».

Όταν οι συγγενείς ρώτησαν γιατί,  ήρθε η κυνική απάντηση:

«Πρόκειται να γίνουν κάποιες ανακοινώσεις και δεν πρέπει να είστε στην αίθουσα καθώς έχουμε αντικρουόμενα συμφέροντα».

Μετά τον κυνισμό ακολούθησε η σκύλευση της μνήμης των μηχανοδηγών Μασσαλή και Βούλγαρη και η επανειλημμένη βεβήλωση των μνημείων τους στο σημείο της τραγωδίας.

Τι έκανε το ιερό είδωλο όταν στοχοποιούνταν τόσο βάρβαρα δύο άλλες μανάδες που έχασαν τα παιδιά τους, που ήταν η προφήτιδα όταν οπαδοί των θεωριών της έσπαγαν τα μνήματα των παιδιών; Το νέο δόγμα που τότε δημιουργούνταν ήθελε ανθρωποθυσίες για να στεριώσει…

Και τώρα αφού οι αποκαλύψεις έγιναν και πορίσματα επί πορισμάτων τους διέψευσαν το ποίμνιο που τόσο πιστά είχε συναχθεί στις μεγάλες διαδηλώσεις του Ιανουαρίου και Φεβρουάριου τώρα είναι ασύντακτο και προβληματισμένο. Η δυναμική δεν υπάρχει πια.

Μπροστά σε αυτήν την απελπισία τι να κάνουν οι ιερείς, οι γραμματείς και Φαρισαίοι του νέου δόγματος; Να παίξουν θέατρο μέσα στο παραλήρημα; Και όμως πρέπει να προσπαθήσουν! Βάλανε τις στολές τους, αλευρώσανε τα πρόσωπα τους και σαν άλλοι «παλιάτσοι» βγήκαν στην σκηνή. Το κοινό τους ζητάει εξηγήσεις και θέλει θέαμα. Το νέο αφήγημα πρέπει να είναι δυναμικό και να ξυπνάει παλιές μνήμες «αγανακτισμένων». Και αυτό βρέθηκε σε δύο λέξεις: ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!

Facebook Comments