Η μεγαλύτερη επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης στην παρούσα φάση είναι ότι έπεισε να έρθει ξανά – μετά την τραυματική επίσκεψη με τον Ντάισελμπλουμ – στην Αθήνα ο αυστριακός επικεφαλής του Euroworking Group Τόμας Βίζερ. Το ότι έφερε μαζί του και το μέλος της «τρισκατάρατης» τρόικας Ιρλανδό Ντέκλαν Κοστέλο, αυτό είναι μια φυσιολογική εξέλιξη, δεδομένου ότι ο πρώτος αποτελεί προστάμενη αρχή του στελέχους της Κομισιόν.
 
Με λίγα λόγια, υπό την πίεση του χρόνου, από το να ψάχνουν ένα στέλεχος που δεν γνωρίζει τα θέματα της ελληνικής οικονομίας, επειδή η ελληνική πλευρά δεν θέλει τίποτα να θυμίζει τρόικα, συμβιβάστηκαν όλοι στο πρόσωπο του κατά τα άλλα συμπαθούς Ιρλανδού. Πλέον όλοι δικαιούνται να ελπίζουν ότι η συμβιβαστική λύση που όλοι περίμεναν ενδεχομένως και να επιτευχθεί στην παρούσα φάση.
 
Το παράδοξο με το ελληνικό «δράμα» της τελευταίας πενταετίας είναι ότι όλα σχεδόν τα πρόσωπα που συνέδραμαν του προβλήματος, τα εκτιμούσαμε μόλις απομακρύνονταν από την ελληνική υπόθεση. Από που να ξεκινήσουμε: Ο «κακός» Χοακίν Αλμούνια όσο ήταν επίτροπος Οικονομικών είχε την φήμη του δυνάστη των Ελλήνων. Όταν έφυγε απέκτησε την φήμη του φιλέλληνα, την ίδια στιγμή που επιλέγαμε να μισήσουμε τον αντικαταστάτη του πρώην Φινλανδό ποδοσφαιριστή Όλι Ρεν, μετά την γνωστή του ρήση «Έλληνες κουράγιο».
 
Όταν πρόσφατα αποχώρησε και αυτός συνειδητοποιήσαμε ότι όντας γοητευμένος (για ανεξήγητους λόγους κατά τα άλλα) από την Ελλάδα υπερασπίζεται όπου σταθεί τα ελληνικά ζητήματα. Η ελληνική υπόθεση είχε και άλλους παράδοξους φίλους της χώρας, από τον Τεξανό Τσαρλς Νταλάρα του PSI, μέχρι τον Δανό Πωλ Τόμσεν! Από τον ινδοαμερικανό Ρίσι Γκογιάλ ακόμα και ο Τόμσεν φαίνεται αρνάκι.  
 
Η μεγάλη διαπραγμάτευση έρχεται
 
Επί της ουσίας, η διαπραγμάτευση δεν έχει ούτε καν ξεκινήσει, είμαστε ακόμα στα προπαρασκευαστικά. Αυτό θα γίνει μόνο αν πάει καλά αυτή η εβδομάδα και συμφωνήσουν οι δύο πλευρές στο μεταβατικό καθεστώς. Δεδομένης της μεγάλης δυσκολίας να συμφωνήσουν ακόμα και στα πιο μικρά θέματα, κανείς δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος ότι θα προσφερθεί στην Ελλάδα, κάποια μορφή μείωσης του χρέους και μόνο ελάχιστα, διαβλέπω, περιθώρια οιασδήποτε δημοσιονομικής χαλάρωσης .
 
Με λίγα λόγια, ακόμα και να βγούμε αλώβητοι από τις διαπραγματεύσεις αυτής της εβδομάδας, δεν βλέπω πως χωρίς να αλλάξει δραστικά ρότα η παρούσα κυβέρνηση θα επέλθει η μεγάλη συμφωνία τον Ιούνιο, όταν τα μεγαλύτερα εμπόδια δεν θα τα έχεις για παράδειγμα από την Γερμανία, αλλά από τις υπόλοιπες χώρες της περιφέρειας όπως η Πορτογαλία, οι οποίες δεν επαναστάτησαν ενάντια στην τρόικα και βλέπουν με μισό μάτι τις προσπάθειες της κυβέρνησης Τσίπρα…

 

Facebook Comments