Τέρμα στην συμφωνία και τα γεωπολιτικά παιχνίδια

Για τους ελάχιστους που ανησυχούν ή εύχονται οτι το Μακεδονικό θέμα ίσως φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα του εθνικού διχασμού, εχω ενα απλό μήνυμα. Όταν τα 80%-90% του ελληνικού λαού βρισκεται ενωμένο και ομόφωνο στην ίδια πλευρά, αυτό αποτελεί εθνική κυριαρχία και όχι πρόθυρα εθνικού διχασμού.

Ο μόνος διχασμός που ήδη έγινε είναι μεταξύ του ελληνικού λαού που παλέυει για την προσταςί των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας και της σημερινής κυβέρνησης που παλέυει για τα συμφέροντα αγνώστων. Αν τα συμφέροντα της κυβέρνησης ταυτιζόταν με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού δεν θα υπήρχε κανένα θέμα για το μακεδονικό. Όμως δεν ταυτίζονται και αυτό απεδείχθει απο την άρνηση της κυβέρνησης να καλέσει δημοψήφισμα.

Η κυβέρνηση υπέγραψε μια συμφωνία που περιλαμβάνει ιστορικές ασυναρτησίες και δίχως να ακολουθήσει την διαδικασία του δημοψηφίσματος.  Η επόμενη ελληνική κυβέρνηση δεν εχει αλλη επιλογή παρά να προβεί άμεσα στην ακύρωση της. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που μιά διεθνή συμφωνία καταλήγει στον κάλαθο αχρήστων. Αν μετρήσομε πόσες διεθνείς συμφωνίες μεταξύ χωρών, ακυρώνονται, αγνοούνται ή ποτέ δεν εφαρμόζονται θα χρειαστούμε αρκετούς τόμους βιβλίων να τις καταχωρήσομε. 

Για την Σκοπιανή κυβέρνηση αποτελεί μια μάταια προσπάθεια να πείσει την διεθνή κοινότητα οτι το αίτημα της  για το όνομα Μακεδονία εχει ιστορική και νομική υπόσταση. Ειδικά για μιά χώρα όπου οι κάτοικοι της εμφανίστηκαν στην περιοχή της 6 αιώνες μετα το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είναι αστείο επίσης να επισημοποιούν την Σλαβική γλώσσα σαν μακεδονική, όταν δεν μπορούν καν να διαβάσουν η προφέρουν το όνομα Αλέξανδρος και άλλα ονόματα που ειναι γραμένα στα ελληνικά στα αρχαία νομίσματα και στα μακεδονικά μνημεία. Θα έλεγα, η φυλή των Καλάσχα που ζει στα σύνορα Πακιστάν και Αφγανιστάν, που θεωρούν ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είναι πιο πολύ Μακεδόνες απο τους Σλάβους Σκοπιανούς, διοτι τουλάχιστον μιλούν ελληνικά.

Όμως όσοι ψάχνουν να βρούν λύση στο Σκοπιανό θέμα με ιστορικά στοιχεία και αποδείξεις κοιτούν σε λάθος κατεύθυνση. Οι πραγματικοί λόγοι πίσω απο το μακεδονικό θέμα ειναι καθαρά γεωπολιτικοί και συνοψίζονται σε μια μόνη λέξη: ΑΙΓΑΙΟ. Ήταν αρχικά ο Τίτο που μετανόμισε την Γιουγκοσλαβική επαρχία  Βαρντάσκα σε Μακεδονία ότου εδινε την ευκαιρία για εδαφικές απαιτήσεις για την ελληνική Μακεδονία και επέκταση της Γιουγκοσλαβίας στο Αιγαίο. Σήμερα οι λόγοι  παραμένουν οι ίδιοι. Απλώς άλλαξαν οι παίκτες. 

Δεν είναι κάν μυστικό οτι ο μεγαλύτερος ξένος παράγοντας που ελέγχει τα Σκόπια είναι ο γνωστός αριστερός Σόρος με την κάλυψη διάφορων Ευρωπαίων γκλομπαλιστών και παλιότερα το αμερικανού προέδρου Ομπάμα. Η επιρροή του Σόρου στα Σκόπια είναι τόσο ισχυρή που είναι άξιον απορίας οτι η χώρα δεν εχει ονομασθεί ήδει στο όνομα του.

Τα Σκόπια σαν χώρα δεν έχει τίποτε απο πλευράς εθνικού πλούτου και υποδομής που να προσελκύει το ενδιαφέρον των μεγάλων χωρών και άλλων ξένων συμφερόντων. Είναι μια απομωνομένη οπισθωδρομική χώρα με συνεχείς εσωτερικούς αναβρασμούς μεταξύ των Σλαβοφώνων, Αλβανοφώνων και αλλων εθνικοτήτων που απαρτίζουν τον πληθυσμό της. Υπάρχει μεγάλη πολιτική διαφθορά και η Ευρωπαική Ένωση και ΗΠΑ επεμβαίνουν συχνά να ηρεμήσουν την κατάσταση.

Όμως για τους ξένους παράγοντες που ελέγχουν την χώρα, τα Σκόπια έχουν μόνο αξία οσο διατηρούν το όνομα Μακεδονία η Βόρεια Μακεδονία που εξυπηρετεί τα μελλοντικά σχέδια τους που ειναι τα ίδια που είχε παλιότερα ο Τίτο: επέκταση στο Αιγαίο με το πρόσχημα ένωσης με την ελληνική Μακεδονία. Σε αυτό χρειαζόταν και την βοήθεια της ελληνικής κυβέρνησης και την βρήκαν στο πρόσωπο του Τσίπρα που εσκεμμένα η απο ηλίθια άγνοια συμμετέχει στο παιχνίδι τους.

Η συμφωνία που υπεγράφει δημιουργεί τις προϋποθέσεις και τους ανοίγει πλέον τον δρόμο. Αν ήδη δεν άρχισαν ακόμη, σύντομα οι Σκοπιανοί και οι ξένοι υποκινητές θα αρχίσουν να μιλάνε και για Νότια Μακεδονία. Δεν υπάρχει βέβαια Νότια Μακεδονία,  αλλά στο μέλλον κάποιοι θα την ανακαλύψουν. Αν η κυβέρνηση Τσίπρα ανακάλυψε οτι υπάρχει Βόρεια Μακεδονία, οι Σκοπιανοί και τα αφεντικά τους, δεν θα εχουν πρόβλημα να ανακαλύψουν κάποια νέα Νότια Μακεδονία στο μέλλον.

Αν τέτοια σενάρια ακούγονται σαν φαντασιώσεις σε μερικούς, θα τους θυμήσω μια παλιά φαντασίωση που έγινε πραγματικότητα. Κάποτε στην παλιά Γιουγκοσλαβία υπήρχε μια επαρχία με το όνομα Βαρντάσκα, που μετανομάσθηκε σε Μακεδονία, που αργότερα ανεγνωρίσθηκε σαν κράτος, που σήμερα η ελληνική κυβέρνηση καλεί Βόρεια Mακεδονία. Σίγουρα κανείς δεν περίμενε να συμβεί κάτι τέτοιο, όπως πολλοί δεν περίμεναν την διασπαση της Σοβιετικής Ένωσης, Γιουγκοσλαβίας, Τσεχοσλοβακίας κλπ και την δημιουργία δεκάδων νέων χωρών.

Η Ελλάδα  δεν έχει να φοβηθεί τίποτε όσο αρνείται να αναγνωρίσει τα Σκόπια σαν χώρα με  όνομα που περιλαμβάνει τον όρο  Μακεδονία και όσο κάνει χρήση του βέτο ενάντια στην είσοδο των Σκοπίων στην Ευρωπαική Ένωση.

Είναι κινήσεις αποφασιστικές που δίνουν την καλύτερη ευκαιρία για μια οριστική λύση.  Για τους ξένους παράγοντες που προσδοκούσαν σε γεωπολιτικές ανακατάξεις στη περιοχή, θα είναι πλέον θέμα χρόνου, για πόσο καιρό ακόμη θα συνεχίζουν να υποστηρίζουν τα Σκόπια, δίχως να έχουν εναν άλλο Τσιπρα στην Ελλάδα να τους βοηθήσει. Χωρίς την συμπαράσταση τους, η Σκοπιανή κυβέρνηση ίσως τελικά αναγνωρίσει οτι η οικονομική ανάπτυξη και ευημερία της χώρας της ειναι προτιμότερα από ένα κλεμένο όνομα.

Η επόμενη ελληνική κυβέρνηση έχει μια εύκολη επιλογή. Να ακούσει τον ελληνικό λαό που ήδει έχει μιλήσει.  Αν η Ελλάδα επέζησε χιλιάδες χρόνια είναι γιατί πάντα εμπιστεύεται την τύχη και το μέλλον της στον ελληνικό λαό και όχι σε  τυχοδιωκτικές κυβερνήσεις.