Όποιος πιστεύει ακόμη πως θα ξανανοίξουν οι Ελληνικές τράπεζες, που ήδη κηρύχθηκαν από τους διεθνείς οίκους χρεοκοπημένες, μετά από ένα ΟΧΙ, εθελοτυφλεί.
 
Όποιος νομίζει πως θα συνεχίσουν για καιρό ακόμη να βγάζουν έστω και αυτά τα 60 ευρώ, εκτός ευρωσυστήματος, ζει σε μια πραγματικότητα του μυαλού του. 
 
Όποιος έχει πείσει τον εαυτό του ότι μπορεί να καταβληθούν μετά τη χρεοκοπία οι μισθοί του και οι συνταξούλες του, μικρoί ή μεγάλοι, και θα μπορεί και να τους αποσύρει, ζει ένα όνειρο.
 
Όποιος νομίζει ότι τα καταστήματα και τα σουπερμάρκετ, χωρίς κεφάλαια και με αδυναμία πληρωμών στο εξωτερικό, θα μπορούν για πάνω από 1-2 βδομάδες να προσφέρουν προϊόντα για να αγοράζει με ό,τι λεφτά έχει κάτω από το στρώμα, απλώς αρνείται να δει τον τον μαυραγορίτη που έχει ήδη ετοιμαστεί καλύτερα και τον περιμένει στη γωνία. 
 
Όποιος έχει ακόμη την ψευδαίσθηση πως μια οικονομία με 6 εκατομμύρια πληθυσμό σε μεγάλες πόλεις μπορεί να λειτουργήσει έστω για τα βασικά χωρίς τράπεζες, χωρίς εμπόριο, χωρίς χρήμα για πάνω από μερικές ημέρες, είναι παντελώς ηλίθιος. 
 
Όποιος πιστεύει πως η ειρήνη και η ηρεμία μπορεί να διατηρηθούν χωρίς αυταρχικά μέτρα, κλείσιμο των συνόρων και καταστολή μόλις κόψει η πείνα και οι ελλείψεις, επέλεξε να ζει σε έναν παράλληλο κόσμο γιατί φοβάται να αντικρίσει την αλήθεια. 
 
Όποιος πιστεύει ακόμη πως όλος ο κόσμος, οι Γάλλοι, οι Άγγλοι, οι Γερμανοί, οι Ισπανοί, οι Λιθουανοί, οι Βούλγαροι, οι Ιταλοί, οι Βραζιλιάνοι, οι Αμερικάνοι, οι Ρώσοι ακόμη, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι αδελφοί Κύπριοι, οι Κινέζοι, οι δεξιοί, οι κεντρώοι, οι αριστεροί, οι Νεφελίμ, του λένε ψέματα για την κατάστασή του και μόνο δέκα αγράμματοι που εργολαβικά τον κυβερνούν λένε αλήθεια, είναι φοβισμένος σαν τον άρρωστο ένα βήμα πριν την ανακοπή, που αρνείται την ιατρική βοήθεια και προστρέχει στα ματζούνια και στα λείψανα. 
 
Όποιος νομίζει πως μπορεί να φτύσει ένα πεισμωμένο ΟΧΙ και να κρατηθεί στη ζωή, έχει ήδη αυτοκτονήσει. Και σαν εκείνον τον φοβισμένο επιβάτη της ναυαγισμένης βαρκούλας μες στη θύελλα που πετάει πέρα το τελευταίο σκοινί που του ρίχνει το καράβι, που κι αυτό παλεύει με τον καιρό ολόγυρα να σταθεί, θα πάρει μαζί του, άθελά του ο φτωχός, τους συνεπιβάτες που παλεύουν να σωθούν, που έχουν ακόμη ζωή μέσα τους, τους φίλους, την οικογένεια, τα παιδιά του.

Facebook Comments