Το φιάσκο στα Σκόπια με το δημοψήφισμα, στο οποίο γύρισε την πλάτη η μεγάλη πλειοψηφία των Σκοπιανών, ανοίγει το δρόμο για σοβαρές πολιτικές εξελίξεις, που μοιραία θα επηρεάσουν και την Ελλάδα και την πορεία της κυβέρνησης Τσίπρα- Καμμένου.

Μπορεί πράγματι η κυβέρνηση Ζάεφ, προφανώς μιμούμενη τον Αλέξη Τσίπρα με το δημοψήφισμα, που είχε πραγματοποιήσει το 2015 στην Ελλάδα, να προσπαθεί να κάνει το «άσπρο μαύρο». Και να ισχυρίζεται ότι η μικρή συμμετοχή στο δημοψήφισμα δεν σημαίνει την απόρριψη του.

Αλλά είναι προφανές πλέον ότι ο δρόμος για την επικράτηση της άποψης αυτής, στο σκοπιανό κοινοβούλιο, που καλείται να την επικυρώσει και μάλιστα με πλειοψηφία δύο τρίτων, είναι ήδη υπονομευμένη. Κι ανεξάρτητα από το τι θα πράξει τελικά η κυβέρνηση Ζάεφ και το σκοπιανό κοινοβούλιο, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, που επένδυσε πολλά στην περιώνυμη Συμφωνία των Πρεσπών κινδυνεύει σοβαρά με αποτυχία. Καθώς η επίλυση του «Μακεδονικού» είχε αναχθεί σε μείζον ζήτημα από την ίδια και τους εφήμερους συμμάχους της σε Ευρωπαϊκή Ενωση κι ΗΠΑ. Τα ανταλλάγματα, που προσδοκούσε να πάρει για την ενδοτική της στάση στο Σκοπιανό, τώρα βρισκονται στον αέρα. Ενώ αντίθετα η αποξένωση εναντίον της από μεγάλη μερίδα του κόσμου, ιδίως στην Βόρειο Ελλάδα, συνεχίζεται. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι προφανές ότι ο όποιος σχεδιασμός του κ. Τσίπρα και των συντρόφων του ανατρέπεται. Και οι εξελίξεις στα Σκόπια, σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσουν και τις εξελίξεις στην Ελλάδα.

Συγχρόνως, υπάρχει σοβαρό θέμα με τις συντάξεις, που η κυβέρνηση τις έχει αναγάγει στο μείζον πρόβλημα της. Θα κοπούν η δεν θα κοπούν; Ουδείς μπορεί με ασφάλεια να πει τι πρόκειται να γίνει σήμερα. Μπορεί επισήμως κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός να ισχυρίζεται δημοσίως ότι δεν θα κοπούν, αντίθετα από το νόμο, που ο ίδιος έχει επιβάλλει, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου μα καθόλου βέβαιο. Στις ΗΠΑ, όπου βρισκόταν τις τελευταίες μέρες, ο κ. Τσίπρας είπε ότι ναι μεν δεν θα περικόψει τις συντάξεις, αλλά αυτό δεν θα γίνει μονομερώς αλλά με σύμφωνη γνώμη των εταίρων και δανειστών μας. Αλλά αυτό είναι βέβαιο ότι δεν το έχει εξασφαλίσει. Αντίθετα, οι κοινοτικοί αξιωματούχοι, με κάθε ευκαιρία επισημαίνουν ότι τα συμφωνηθέντα πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοσθούν. Γι’ αυτό άλλωστε χτες, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος κατέθεσε το προσχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2019 στη Βουλή, με δύο εναλλακτικές. Αυτό, αν δεν κάνω λάθος, συμβαίνει για πρώτη φορά. Η πρώτη εναλλακτική προβλέπει την μείωση των συντάξεων και πρωτογενές πλεόνασμα 4,14%. Κι η δεύτερη τη μη μείωση των συντάξεων και πρωτογενές πλεόνασμα 3,56%. Στα όρια δηλαδή της συμφωνίας, που προβλέπει πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022. Είναι προφανές ότι χωρίς περικοπή συντάξεων ο στόχος του 3,5% καθίσταται λίαν αμφίβολος. Δεδομένου μάλιστα ότι η τρόϊκα δεν συμφωνεί με τα υπεραισιόδοξα στοιχεία και προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης.

Άρα τα πράγματα καθίστανται εξαιρετικά δύσκολα, αυτό το σχέδιο προϋπολογισμού να πείσει για την έμπρακτη εφαρμογή του, τους Ευρωπαίους. Ακόμα όμως και να συνέβαινε κάτι τέτοιο, οι δανειστές θεωρούν ότι η επιβολή του μέτρου της μείωσης της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις είναι διαρθρωτικό και δεν πρέπει να ακυρωθεί, διότι τότε θα εξέπεμπε ένα λίαν αρνητικό μήνυμα στις αγορές και θα πυροδοτούσε την τεράστια αύξηση των επιτοκίων, που θα καθιστούσε αδύνατη την προσφυγή της Ελλάδας σε δανεισμό. Ήδη ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Moody’s προειδοποίησε ότι αν η Ελλάδα δεν προχωρήσει σε μείωση των συντάξεων, ακόμα και με την συμφωνία του Eurogroup, θα υποχρεωθεί να υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας, εμπλέκοντας την ελληνική οικονομία αλλά και το ελληνικό κράτος και το τραπεζικό μας σύστημα σε άνευ προηγουμένου περιπέτειες, που θα θύμιζαν το 2010 η το 2015, ακόμα χειρότερα.

Υπό τις συνθήκες αυτές, όλα είναι στον αέρα για τον κ. Τσίπρα. Γι’ αυτό κάποιοι επιμένουν ότι ίσως υποχρεωθεί να προσφύγει σε αιφνιδιαστικές εκλογές ακόμα και μέσα στο Νοέμβριο, πριν δηλαδή από το κρίσιμο Eurogroup της 3ης Δεκεμβρίου. Προσωπικά δεν το πιστεύω, γιατί θα ήταν άλμα στο κενό για τον πρωθυπουργό και τον ΣΥΡΙΖΑ ένα εγχείρημα υπό αυτές τις συνθήκες. Και θα ήταν απόδειξη του πανικού του και του αδιεξόδου στο οποίο έχει βρεθεί. Παρ’ όλα αυτά τα περιθώρια ελιγμών για το κυβερνητικό σχήμα, που δείχνει να μην έχει σχέδιο, είναι πολύ περιορισμένα. Κι όσο ο χρόνος περνά, ο εκνευρισμός των κυβερνώντων θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερος. Βέβαια αυτά τα τέσσερα δραματικά χρόνια, που κυβερνούν οι συριζαίοι έχουν αποδείξει ότι έχουν την τάση να πιστεύουν την επιθυμία τους ως  πραγματικότητα. Μόνο, που ο πραγματικός κόσμος δεν λειτουργεί έτσι. Κι η αλήθεια όσο την αγνοείς, σε εκδικείται σκληρά…

Facebook Comments