Οι πατριώτες που έγιναν φασίστες

Την 17^η Νοεμβρίου η ελληνική παιδεία φοράει τα γιορτινά της και πανηγυρίζει μια ιστορική νίκη του φοιτητικού κινήματος και της νεολαίας, μιας νεολαίας που όλοι στηρίζονταν σε αυτή, μιας νεολαίας που όλοι πίστευαν ότι θα φέρει την αλλαγή, μιας νεολαίας που σε ότι και να της έλεγαν φώναζε δυνατά “όχι” και αντιστεκόταν. Από μικρός ακούω αρκετά συχνά ότι οι νέοι είμαστε το μέλλον, ότι όλοι βασίζονται σε μας αλλά μετά την λαίλαπα της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης ακούω “πού είναι η νέοι;” “Είναι όλη την ώρα με ένα κινητό στο χέρι και δημοσιεύουν στα social media την ζωή τους, δεν σηκώνονται από τον καναπέ τους μόνο για να πάνε για καφέ” και άλλα τέτοια σχόλια. Τον τελευταίο καιρό οι μαθητές των λυκείων ξύπνησαν και πώς ονομάστηκαν; ΦΑΣΙΣΤΕΣ.

Σε αυτή τη χώρα έχουμε μπερδέψει όλες τις έννοιες και έχουμε μια ιδεολογική “σαλάτα”. Πατριώτης είναι αυτός ο οποίος αγαπάει τη χώρα του και παλεύει για να προστατέψει τόσο την εδαφική της ακεραιότητα, όσο και τα ιδανικά της, οι ηρωικά πεσόντες στην Πίνδο στο έπος του 40 ήταν ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ που κατατρόπωσαν τους ΦΑΣΙΣΤΕΣ και έσωσαν την Ευρώπη από τη δημιουργία ναζιστικής αυτοκρατορίας του Γ Ράιχ. Πώς είναι δυνατόν καταλήψεις για την Μακεδονία από μαθητές να θεωρούνται φασιστικές και εθνικιστικές;  Είναι παιδιά λυκείου μερικά εκ των οποίων έχουν δικαίωμα ψήφου και γνωρίζουν πολύ καλά την ιστορία. Βλέπουν την χώρα τους να βάλετε και κάποια ιδανικά να κινδυνεύουν να καταπατηθούν και αντιδρούν, προφανώς και κάποιοι καλοθελητές θα προσπαθήσουν να περάσουν τις ακραίες τους θέσεις και να καπηλευτούν την αντίδραση των μαθητών για να έχουν πολιτικά κέρδη.

Οι μαθητές ζητάνε να μην επικαιροποιηθεί η συνθήκη των Πρεσπών και να μην παραδοθεί η ταυτότητα και η γλώσσα σε ένα έθνος που είναι μια μίξη όλων των βαλκάνιων λαών. Οι νέοι αντιδρούν για ακόμη μια φορά σε ένα εθνικό ζήτημα, είναι σε ηλικία που γνωρίζουν την ιστορία της χώρας τους όπως την διδάσκονται αλλά έχουν ένα μειονέκτημα, μπορούν πολύ εύκολα να εξαπατηθούν  και να οδηγηθούν σε ακρότητες.

Είναι καθήκον πρώτα απ’ όλα των γονέων και μετά των καθηγητών να σταθούν στο πλευρό των παιδιών και να εμποδίσουν τους φασίστες να κερδίσουν πολιτικά από αυτό και να οδηγήσουν τα παιδεία σε λάθος δρόμο, σε ένα σκοτεινό δρόμο που έχει ρίζες πίσω στο 1930. Επιπλέον σε ένα τέτοιο εθνικό ζήτημα οι νέοι ξύπνησαν και δείχνουν την δυσαρέσκειά τους έπειτα από πολύ καιρό έπαψαν να είναι στο κινητό τους και άρχισαν να αγωνίζονται. Δεν πρέπει να μείνουν μόνοι και απροστάτευτοι!