«Για τους μεγάλους, για τους ελεύθερους, για τους γενναίους, τους δυνατούς. Αρμόζουν τα λόγια τα μεγάλα, τα ελευθέρα, τα γενναία, τα δυνατά» είχε γράψει ο Ν. Εγγονόπουλος στο ποίημα του «Μπολιβάρ». Για τον λαό του Σιμόν Μπολιβάρ θα μιλήσουμε και εμείς, για τους Βενεζουελάνους.

Στα 1821 η Ν. Αμερική φλεγόταν από τον αέρα της επανάστασης. Η Βενεζουέλα, η Κολομβία, ο Ισημερινός, το Περού, ο Παναμάς και η Βολιβία ελευθερώνονταν η μία μετά την άλλη από τον Ισπανικό ζυγό χάρη στο σπαθί του στρατηγού Μπολιβάρ. Τότε μαζί με τα άλλα νέα από την Ευρώπη έφτασαν και τα νέα για την Ελληνική επανάσταση. Οι απόγονοι του Περικλή, του Σωκράτη, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη- των πρώτων που μίλησαν και έγραψαν για τις έννοιες ελευθερία και δημοκρατία- εξεγείρονταν κατά του Οθωμανικού ζυγού. Τότε η είδηση προκάλεσε πολύ μεγάλη εντύπωση ακόμα και στην μακρινή Λατινική Αμερική και οι ευχές για γρήγορη απελευθέρωση βγήκαν θερμές από το στόμα του Μπολιβάρ. Σημειώστε ότι, τον καιρό εκείνο, αυτή η ευχή ισοδυναμούσε με διπλωματική αναγνώριση  του δίκαιου και ιερού αγώνα του Ελληνικού λάου. Ο νέος κόσμος έσκυψε επάνω από τον παλιό και έκραζε την ελευθερία.

Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται κοντά στην συμπλήρωση 200 χρόνων από την απελευθέρωση της ενώ ο λαός της Βενεζουέλας πεθαίνει κάτω από την μπότα του Μαδουρικού καθεστώτος. Επί χρόνια ο Μαδούρο, διάδοχος του Τσάβες, καταδυναστεύει μαζί με μία  εκλεκτή κομματική ελίτ την χώρα και αφήνει τον λαό στο έλεος της κρατικής τρομοκρατίας και της πείνας. Τα σύνορα έχουν κλείσει, ο μαδουρικός στρατός απαγορεύει την ανθρωπιστική βοήθεια και ο θάνατος έχει μετατραπεί στον μόνον εγγυητή της εξουσίας του Μαδούρο. Τελευταίο χαρακτηριστικό περιστατικό: Στις 23 Φεβρουαρίου στρατιωτικές μονάδες ελεγχόμενες από το καθεστώς άνοιξαν πυρ κατά άοπλων γηγενών στα σύνορα Βενεζουέλας- Βραζιλίας, όταν ο πεινασμένος λαός προσπάθησε να παραλάβει ανθρωπιστική βοήθεια. Δύο άτομα έπεσαν νεκρά ενώ υπήρξαν 15 τραυματίες.

Ο νέος κόσμος στέκεται πάνω από τον παλιό και κράζει για βοήθεια και υποστήριξη. Και η Ελλάδα που κάποτε ζητούσε βοήθεια τι κάνει;  Η χώρα μας κυβερνάται από τους συμμάχους του Μαδούρο που πίνουν νερό στο όνομα του και στο παρελθόν είχαν συνεργαστεί με ποικίλους τρόπους μαζί του. Η Ελλάδα στέκει προκλητικά κουφή μπροστά στις κραυγές απελπισίας, στέκει τυφλή μπροστά στην θέα του αίματος, στέκεται πεισματικά μουγκή μπροστά στην κατακραυγή της Ευρώπης και όλου του πολιτισμένου κόσμου.

Άραγε τι είναι αυτό που κρατάει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να μην αφήσει την Ελλάδα να κραυγάσει μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο την λέξη «Ελευθερία» για τον λαό της Βενεζουέλας; Νομίζουν στην κυβέρνηση ότι με το να καθιστούν την Ελλάδα σιωπηλό σύμμαχο των τυράννων εξοφλούν ιδεολογικά γραμμάτια; Σε όλη την μακραίωνη ιστορία του ο Ελληνικός λαός δεν έκανε επιλογή τυράννων αρνιόταν την τυραννία για αυτό δεν αξίζει να τον κυβερνούν οι σύμμαχοι των τυράννων.

Facebook Comments