Σπούδασε στην Αγγλία και έκανε μεταπτυχιακό στο Λονδίνο και λίγες μέρες μετά προσελήφθη σε μια μεγάλη πολυεθνική. 

 
Την πρώτη μέρα στην δουλειά  την περίμενε οργανωμένο γραφείο με υπολογιστή και ηλεκτρονικό καλωσόρισμα. 
Αργότερα ανακάλυψε ότι υπήρχε δωρεάν πρωινό κάθε μέρα 8.30-9.30 και πλήρες γεύμα μόνο με 3 ευρώ στο εστιατόριο της εταιρίας.
Η μεγάλη έκπληξή της ήταν όταν ανακάλυψε ότι υπήρχε και η δωρεάν παροχή για μανικιούρ εντός ωραρίου εργασίας σε μισάωρο διάλειμμα.. 
 
Στόχος της εταιρίας είναι οι εργαζόμενοι να είναι ικανοποιημένοι και αποδοτικοί και να μένουν στην εταιρία για πολλά χρόνια. Η προϊσταμένη της ήταν εκεί για 34 χρόνια με μισθό 10.000+.
Για κοίτα πως εκμεταλλεύονται οι ανάλγητοι νεοφιλελεύθεροι τους εργαζόμενους τους εκεί στην Αγγλία στον ναό του καπιταλισμού, σκέφτηκα. 
“Τους πίνουν το αίμα” όπως θα έλεγαν οι ντόπιοι βρυκόλακες του ΚΚΕ. Στην Ελλάδα παλι σπανίζουν τέτοιες παροχές.  Δυστυχώς υστερούμε στην νοοτροπία ότι αποδοτικός εργαζόμενος είναι ο ικανοποιημένος και ασφαλής εργαζόμενος. 
 
Αλήθεια πως να καλλιεργηθεί αυτή η νοοτροπία όταν πάνω από όλους, εργαζόμενους και επιχειρηματίες βρίσκεται το κράτος δυνάστης που θα αλλάξει το φορολογικό σύστημα όποτε του γουστάρει, θα εκτινάξει τις εισφορές στα ύψη όποτε του γουστάρει, θα αλλάξει την εργατική νομοθεσία όποτε του γουστάρει και θα καταστρέψει ακόμα και το πιο διαστροφικά λεπτομερές bussines plan, και θα ανταμείψει τον φεουδάρχη που δεν σέβεται τους  εργαζόμενους αλλά κάνει πλάτες στο εκάστοτε γκοβέρνο ποδοπατώντας κάθε έννοια υγιούς ανταγωνισμού; 
 
Και επειδή αυτά συμβαίνουν επί δεκαετίες η χώρα έχει στερέψει από νέες ιδέες επιχειρηματικότητας και όλο και περισσότεροι ανταγωνίζονται σε παρεμφερείς τομείς και υπηρεσίες με αποτέλεσμα το περιθώριο κέρδους να είναι ελάχιστο.
 
Υπό αυτές τις συνθήκες ποιος επιχειρηματίας θα τολμήσει παροχές επιπέδου πολυεθνικής; 
Απευθυνόμενος στην γενιά των 20 έως 30 θε έλεγα: 
 
Αν θέλετε προνομιούχες θέσεις εργασίας μην συμβιβαστείτε με την αύξηση κατώτατου μισθού.
 
Σε αυτό το τρυπάκι της μιζέριας σας βάζουν οι αριστεροί γιατί μισούν  τον πλούτο. Τον πλούτο των “άλλων “. 
Μόνο. 
Ο πλούσιος εργαζόμενος τους είναι άχρηστος. 
Αντ’ αυτού απαιτήσετε μείωση φόρων και εισφορών! 
Απαιτήσετε εξάλειψη της γραφειοκρατίας και κανόνες διαφάνειας! 
Απαιτήσετε ένα περιβάλλον που θα μπορεί να αναπτυχθούν φρέσκες ιδέες και νέα επιχειρηματικά σχήματα σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον. 
Και τότε να είστε σίγουροι ότι οι συνθήκες εργασίας θα βελτιωθούν ραγδαία. 
Γιατί θα κερδίζει αυτός που θα έχει την καλύτερη ομάδα εργαζομένων και όχι αυτός που θα έχει τις “διασυνδέσεις”. 
 
Επανέρχομαι. Το πρόσωπο της ιστορίας μου, αν και ικανή και ταλαντούχα, λόγω ιδιαιτεροτήτων της, αφού πρώτα θα της κολλούσαμε την στάμπα της αποτυχημένης στις Πανελλήνιες εξετάσεις, πιθανότατα θα την μετατρέπαμε σε άλλη μια περίπτωση “βάλτην κάπου στο δημόσιο, δεν κάνει για τίποτα”.
Οι γονείς της όμως αντί να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές πολιτικάντηδων πίστεψαν σε εκείνη και ξοδεύτηκαν ώστε οι “βελανιδοφάγοι” να της δώσουν την δυνατότητα να γίνει ένας παραγωγικός πολίτης άλλου κράτους. 
 
Όσοι διαβάζοντας τα παραπάνω αναγνωρίζετε την ιστορία των παιδιών σας, των εγγονών σας, των ανιψιών σας ή γνωστών σας αναρωτηθείτε: 
 
Ακόμα και αν έχουμε  το πιο “θείο” φως και το πιο όμορφο γαλάζιο του πλανήτη, υπάρχει περίπτωση όλοι αυτοί που έφυγαν και θα φύγουν, να επιστρέψουν όσο γνωρίζουν ότι ένας κακοποιημένος από το κράτος “βάλτον κάπου δεν κάνει για τίποτα” θα τους κάνει την ζωή κόλαση; 
 
Θα μετατρέψουμε   επιτέλους το γαμημένο το κράτος μας σε πολιτεία  προόδου και ευημερίας ή θα παρακαλάμε για πάντα να είμαστε μόνο τα “γκαρσόνια” και οι “μανικιουρίστες” των βελανιδοφάγων και καλοθελητές των πολιτικάντηδων μας; 
 
Υ.Γ .1. Μια χαρά είναι τα επαγγέλματα που “έθιξα” και αξίζουν κάθε σεβασμό. 
Η φιλοδοξία μας ως κράτος όμως δεν μπορεί να σταματά εκεί. 

Facebook Comments