Ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, ήταν σαφής, η ελληνική κυβέρνηση έκανε μονομερή ενέργεια τόσο με την ψήφιση της «13ης σύνταξης» και τη μείωση του ΦΠΑ, αλλά και με την κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου.

Δεν λέει κανείς ότι δεν ήταν θετικές κινήσεις. Αυτό που λέμε είναι ότι, μπροστά στον πανικό της ήττας, η κυβέρνηση έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της τη συνεννόηση με τους θεσμούς και ψήφισε ό,τι ήθελε. Στη συνέχεια, δε, επειδή τα βρήκε μπαστούνια, κατασκεύασε έναν νέο εχθρό στο πρόσωπο της Κομισιόν, του τμήματος, δηλαδή, των πιστωτών που έβαλε όσο κανείς άλλος πλάτη όλα τα προηγούμενα χρόνια υπέρ του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησής του.

Η ευρύτερη παρατήρηση, όμως, είναι μείζων: η κυβέρνηση φεύγοντας αφήνει πίσω της πολλές νάρκες στην επόμενη κυβέρνηση. Για παράδειγμα, ο Ρέγκλινγκ περιμένει τους επόμενους για να συζητήσει για τις παροχές που γαλαντόμα έκανε ο κ. Τσίπρας, ενώ και ο κ. Μητσοτάκης έχει δεσμευτεί για άμεσες φοροελαφρύνσεις. Ακόμα, η ΔΕΗ είναι στα πρόθυρα της έκρηξης, ενώ στη χρεοκοπημένη ΛΑΡΚΟ, η οποία δεν ιδιωτικοποιείται με τίποτα, ήρθε προς κύρωση νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με αυξημένες αποδοχές για τους εργαζομένους.

Η κυβέρνηση δεν έμαθε τίποτε από τα λάθη των προηγούμενων. Δεν τη νοιάζει, όμως, γιατί «παίζει» για να χάσει λιγότερο, όχι για να κερδίσει. Γι’ αυτό και αφήνει τα «αγγούρια» για τους επόμενους.

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments