Τέλος ταξινόμησης (Κράτος-ληστής, επεισόδιο νιοστό)
Η Ε.Ε. απαγορεύει την επιβολή φόρου σε προϊόντα που διακινούνται από τη μία χώρα στην άλλη
Η Ε.Ε. απαγορεύει την επιβολή φόρου σε προϊόντα που διακινούνται από τη μία χώρα στην άλλη
Η Ε.Ε. απαγορεύει την επιβολή φόρου σε προϊόντα που διακινούνται από τη μία χώρα στην άλλη. Και τι έχει επινοήσει το κράτος-ληστής που έφτιαξαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για να βάζει φόρο στα αυτοκίνητα αλλά να μην λέγεται φόρος; Το ΤΕΛΟΣ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ.
Να πούμε εδώ, ότι το κράτος-ληστής που έφτιαξαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν ορίζει πουθενά τη διαφορά φόρου και τέλους. Δεν υπάρχει δηλαδή ένα συνταγματικό άρθρο ή ένας νόμος που να λέει φόρος είναι αυτό, τέλος είναι αυτό. Γενικώς, πάντως, η νομολογία θεωρεί ότι ο φόρος σού παίρνει τα λεφτά για να χρηματοδοτηθούν οι γενικές λειτουργίες του κράτους, ενώ το τέλος έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα: σού παίρνει λεφτά έναντι συγκεκριμένων υπηρεσιών που σου προσφέρει μια κρατική υπηρεσία. Με νταβατζηλίκι και τα δύο, αλλά το τέλος έχει, ας πούμε, κάποιο άλλοθι.
Είναι ενδιαφέρον να δεις πώς σε ένα κράτος-ληστή, η εξαπάτηση είναι βασικό στοιχείο της λειτουργίας του.
Ιδού εξαπάτηση και γελοιότητα ταυτοχρόνως σε αποφάσεις του ΣτΕ. Το ανταποδοτικό τέλος, λέει το ΣτΕ «αποτελεί όπως και ο φόρος αναγκαστική παροχή, καταβάλλεται όμως έναντι ειδικής αντιπαροχής, ήτοι έναντι ειδικά παρεχόμενης δημόσιας υπηρεσίας, προς την οποία τελεί σε σχέση αντιστοιχίας γιατί αποσκοπεί στην κάλυψη του κόστους της. Αυτή η δημόσια υπηρεσία, προς την οποία στοιχεί το ανταποδοτικό τέλος, παρέχεται προεχόντως χάριν δημοσίου σκοπού, θάλπονται όμως με αυτή, ταυτόχρονα ειδικώς αυτοί οι οποίοι την χρησιμοποιούν, που άλλωστε φέρουν και το βάρος των δαπανών της.”
Κατανοητό μέχρις εδώ. Και λογικό (ως έναν βαθμό, διότι θα πρέπει να δούμε τι καλύπτει τελικά η ρημάδα η γενική φορολογία ώστε να δικαιολογούνται τα χιλιάδες ειδικά ανταποδοτικά τέλη).
Δες όμως τη συνέχεια της απόφασης του ΣτΕ η οποία αναιρεί την προηγούμενη πράγραφο!
“Λόγω δε ακριβώς του δημοσίου χαρακτήρα της ειδικής αντιπαροχής, η υποχρέωση καταβολής του ανταποδοτικού τέλους ούτε την πραγματική χρησιμοποίηση της υπηρεσίας στη συγκεκριμένη περίπτωση προϋποθέτει κατ’ ανάγκην, ούτε την ακριβή αντιστοιχία μεταξύ του ύψους του τέλους και του κόστους της παρεχομένης υπηρεσίας, αφού αρκεί απλώς η δυνατότητα (ετοιμότητα) παροχής της υπηρεσίας και η κατ’ αρχήν κάλυψη των δαπανών της από το τέλος που καταβάλλουν οι χρήστες της» (ΑΕΔ 5/84 , ΣτΕ 2483/1999, ΣτΕ 649, 950/81).
Κατάλαβες τι εννοεί ο ποιητής; Ναι μεν το ανταποδοτικό τέλος επιβάλλεται σε συγκεκριμένες υπηρεσίες με ανταποδοτικό χαρακτήρα, αλλά αυτές οι υπηρεσίες μπορούν ούτε συγκεκριμένες να είναι, ούτε να έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα! Ωραίο, ε;
Έτσι λοιπόν το κράτος-ληστής που έφτιαξαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ βάζει καραμπινάτο χαράτσι στα αυτοκίνητα, ανάλογα με την αξία τους, το οποίο βάφτισε “τέλος ταξινόμησης”. Θα πρέπει δηλαδή να πληρώσεις μέχρι και μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ για ένα καλό μοντέλο, για να σου… ταξινομήσει το κράτος το αυτοκίνητο. Να το ταξινομήσει πού; Για ποιον λόγο; Τι είδους υπηρεσία είναι αυτή και πόση κρατική δουλειά χρειάζεται; Και γιατί να μην ταξινομηθούν και τα αγγούρια, αναλόγως μεγέθους; Να πας στον μανάβη και να σου λέει πως τα καλυβιώτικα είναι ακριβά γιατί έχουν ειδικό τέλος ταξινόμησης.
Όταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συναποφάσισαν την φοροεπιδρομή, κάποιο στέλεχός τους σκέφτηκε να χαρατσώσει τα αυτοκίνητα για να πληρώνει τους κομματικούς στρατούς που διόρισε το κόμμα-ληστής του. Κάποιος άλλος σκέφτηκε τον ευρηματικό όρο “τέλος ταξινόμησης” και η ληστεία ξεκίνησε, απαγορεύοντας στον Έλληνα πολίτη να έχει ένα σύγχρονο, ασφαλές αυτοκίνητο για να μεταφέρει την οικογένειά του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε οικονομικό κόστος και σε ανθρώπινες ζωές.
Άκουσες κανέναν φερέλπιδα αναμορφωτή του ελληνικού κράτους να δεσμεύεται για κατάργηση ΟΛΩΝ των ληστρικών φόρων που επιβάλλονται σε μη εισόδημα (τέλος ταξινόμησης, τέλος επιτηδεύματος, εισφορά αλληλεγγύης, ΕΝΦΙΑ, φόροι σε τεκμαρτά εισοδήματα κ.λπ.) ώστε να πάψει το κράτος-ληστής να σου διαλύει τη ζωή;
Όχι βέβαια. Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη. Είναι πολλά και τα κομματόσκυλα που διόρισαν. Και αυτά τους εκλέγουν.
Υ.Γ. Οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε. επιβάλλουν αντιρρυπαντικό φόρο στα αυτοκίνητα, βάσει εκπομπών CO2. Γερμανία, Ην. Βασίλειο, Σουηδία, Τσεχία, Βουλγαρία, Εσθονία, Λουξεμβούργο δεν επιβάλλουν κανέναν φόρο. Η Εσθονία και η Τσεχία δεν επιβάλλουν ούτε καν τέλη κυκλοφορίας. Και κοίτα… σύμπτωση: οι χώρες που φορολογούν ελάχιστα καλπάζουν οικονομικά και, επιπλέον, βλέπουν τα φορολογικά τους έσοδα να αυξάνονται από τη φορολογία ΜΟΝΟ του εισοδήματος, που κι αυτή είναι, συγκριτικά με την Ελλάδα, ιδιαίτερα χαμηλή. Τσεχία και Εσθονία έχουν flat tax φορολογία (χωρίς κλίμακες). Η Εσθονία 20% για εταιρείες και ιδιώτες και η Τσεχία 19% για εταιρείες και 15% για ιδιώτες. Φυσικά αν τους μιλήσεις για προκαταβολή φόρου θα σε κοιτάξουν σαν εξωγήινο ρωτώντας: και πού ξέρει το κράτος αν θα ζεις του χρόνου για να σε φορολογήσει από τώρα;
Facebook Comments