Ελεύθερη Διακίνηση και Ανταλλαγή Ιδεών – Διερεύνηση της Γνώσης και της Αλήθειας (!)

Όταν ήμουν για μεταπτυχιακή έρευνα στο Université Libre de Bruxelles (1976-1977) ο εκεί φοιτητικός σύλλογος (Cercle des Etudiants) οργάνωνε κάθε εβδομάδα πολιτική συζήτηση υψηλού επιπέδου προσκαλώντας διάσημους διανοητές ή πολιτικούς είτε μόνους είτε σε αντιπαράθεση μεταξύ τους. Μεταξύ άλλων είχαν καλέσει τους «δικούς μας» Κορνήλιο Καστοριάδη και Νίκο Πουλαντζά.

Σε αντίθεση με αυτά τα «μεγαλεία», στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας η μόνη επαφή με την «πολιτική» που είχαμε (και εξακολουθούμε να έχουμε), ήταν τα «τραπεζάκια» των φοιτητικών παρατάξεων, οι αφίσες, οι ντουντούκες των ακροαριστερών ΕΑΑΚ που μεταδίδουν ανιαρούς μονολόγους από το προαύλιο της σχολής, καθώς και κάποια… «κλιμάκια» από Εαακίτες (συνήθως των 2-3 ατόμων) που μπαίνουν στα αμφιθέατρα στην αρχή του μαθήματος για να κάνουν «μια ενημέρωση συναδέλφισες και συνάδελφοι», προς μεγάλη δυσφορία του διδάσκοντος (που βλέπει να του τρώνε χρόνο από το μάθημα) και προς πλήρη αδιαφορία των υπολοίπων φοιτητών, που ούτε καν τους ακούν.    

Έχουμε φυσικά και τις καταλήψεις περί των οποίων θα μιλήσω εκτενέστερα κάποια άλλη φορά και για τις οποίες ελπίζω η παρούσα κυβέρνηση να λάβει ανάλογα μέτρα.

… … …

Με την αφέλεια που ανέκαθεν με διακρίνει, είχα πριν από χρόνια προτείνει στο Σύλλογο ΔΕΠ Ιατρικής να οργανώσει εκείνος (μιας και δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνουν οι φοιτητές) γνήσιες πολιτικές συζητήσεις στο στυλ των Βρυξελλών μια φορά το μήνα (ας μην υπερβάλλουμε κιόλας…) σε Αμφιθέατρο της Σχολής το απόγευμα που δεν γινόντουσαν μαθήματα.

Είχα μάλιστα προτείνει και καμιά δεκαριά θέματα ιατρικού και γενικού ενδιαφέροντος και η ιδέα αυτή είχε γίνει δεκτή με ενθουσιασμό από τους συναδέλφους του ΔΕΠ.

Όμως η πρόταση «διέρρευσε» ως συνήθως και στη συνέχεια ο τότε πρόεδρος του Συλλόγου ΔΕΠ (Π.Σ. καθηγητής ψυχιατρικής) μου εκμυστηρεύτηκε ότι πήγαν τα καλόπαιδα των ΕΑΑΚ και του είπαν:

«Αν τολμήσεις και βάλεις μπρος την ιδέα του Βενιεράτου για πολιτικές συζητήσεις εδώ μέσα, δεν εγγυόμαστε για τη σωματική σου ακεραιότητα».

Ο ψυχίατρος συνάδελφος ήξερε ότι η απειλή ήταν πραγματική και δεν ήθελε να γίνει «διάσημος» λόγω ξυλοδαρμού από φοιτητές.

Αλλά ακόμα κι αν επέλεγε να το … ρισκάρει, γνώριζε πολύ καλά ότι δεν επρόκειτο να γλυτώσουν το ξύλο ούτε οι «κανονικοί» φοιτητές που θα επέλεγαν να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις, ούτε και οι ίδιοι οι προσκεκλημένοι ομιλητές.  

Έτσι έλαβε (άδοξο) τέλος η όποια σχετική προσπάθεια…

… … …

Η … ψυχιατρική εξήγηση του φαινομένου που περιέγραψα είναι ότι οι ακροαριστεροί φοιτητές, που συγκροτούν συνήθως την πιο θορυβώδη και «δυναμική» μειοψηφία, λατρεύουν το «δόγμα», που έχουν ασπασθεί (σαν φανατικοί θρησκόληπτοι) και επιλέγουν το μονόλογο, ενώ απεχθάνονται κάθε αντίλογο και φυσικά κάθε διάλογο με επιχειρήματα που θα έθετε σε κίνδυνο … την ίδια τους την πίστη.

«Μη μου το Δόγμα τάραττε» !!! (Διονύση τρισκατάρατε…)

Στην ουσία λοιπόν, ο μόνος τρόπος να γίνουν κάποτε τα ελληνικά πανεπιστήμια «Χώροι Διακίνησης και Ανταλλαγής Ιδεών με Επιχειρήματα και Διερεύνησης της Γνώσης και της Αλήθειας» είναι να καταργηθεί το «άσυλο» με τη μορφή που έχει έως τώρα.

Γιατί αυτό που ισχύει έως τώρα είναι μόνο:

«Πανεπιστημιακό άσυλο» για την προστασία του τραμπουκισμού, των απειλών, των βιαιοπραγιών, της αφισορύπανσης, της τοιχορύπανσης με σπρέϋ και κάθε είδους παραβατικής συμπεριφοράς από φοιτητές και εξωπανεπιστημιακούς φρενοβλαβείς διαφόρων κατηγοριών και διαβαθμίσεων.

… … …

Ένας «πολιτισμένος» διάλογος

Μεταφέρω εδώ τυπικό διάλογο του υποφαινομένου λίγα χρόνια αργότερα.

Πάω να μπω στο κτήριο όπου βρίσκεται το γραφείο μου… Το βρίσκω κλειδωμένο με λουκέτο!

– (Μέλος ΕΑΑΚ Ιατρικής) Κύριε Βενιεράτο, δεν μπορείτε να μπείτε, έχουμε κατάληψη

– Δ.Β. Αν έχετε αιτήματα και θέλετε να διαμαρτυρηθείτε για τις σπουδές σας, μπορείτε να μας τα πείτε και αν δεν σας δίνουμε σημασία να κάνετε αποχή από τα μαθήματα. Η κατάληψη είναι παράνομη. Κανονικά, θα έπρεπε να σας συλλάβουν!

– Δεν μπορούν, όσο και αν θα το θέλατε… Υπάρχει άσυλο!

– Δεν έχω καμία διάθεση να βλέπω φοιτητές να συλλαμβάνονται, σας διαβεβαιώ. Το μόνο που θέλω είναι να εφαρμόζεται ο νόμος. Και το άσυλο που επικαλείσθε υποτίθεται ότι προστατεύει το δικαίωμα για ελεύθερη διδασκαλία και έρευνα. Στην ουσία εσείς καταπατάτε το άσυλο! Λυπάμαι πολύ που δεν το καταλαβαίνετε ή που κάνετε πως δεν το καταλαβαίνετε.

– Δεν έχουμε διάθεση για πολλές κουβέντες και μάλιστα μαζί σας γιατί ξέρουμε τις απόψεις σας.

– Το ότι ξέρετε τις απόψεις μου και το ότι εγώ ξέρω τις δικές σας δεν είναι λόγος να μην κουβεντιάζουμε. Το άσυλο που επικαλείσθε, υποτίθεται ότι προασπίζει την ελεύθερη ανταλλαγή ιδεών. Εσείς δεν τη θέλετε και την αποφεύγετε γιατί δεν σας συμφέρει!

– (Παρέμβαση φοιτήτριας από την κατάληψη) Κι εσείς που τα λέτε αυτά, δεν είσαστε εντάξει! Πολλές φορές αργείτε το πρωί στο μάθημα!

(Πράγματι μερικές φορές αργούσα 10 – 15 λεπτά στο πρωϊνό εργαστήριο (8.15 – 9.30), οπότε και τους «έτρωγα» κανένα τέταρτο από το «διάλειμμα». Είχαν όμως κενό στη συνέχεια μέχρι τις 11)

– Ωραίο επιχείρημα βρήκες! Τώρα με κατατρόπωσες. Αν κάνετε κατάληψη επειδή αργώ μερικές φορές στο μάθημα, να σας υποσχεθώ ότι δεν θα ξαναργήσω για να την λύσετε! Αν είναι όμως να χρησιμοποιείτε παρόμοια επιχειρήματα στη συζήτηση που θα κάναμε, προτιμώ κι εγώ να μη συζητήσουμε καθόλου.

… … …  

Η αντίδραση των «θιγομένων»

Τί υποστήριζαν οι (πολλοί είναι η αλήθεια) φοιτητές (και μη…) που μετείχαν στο πρόσφατο ογκώδες συλλαλητήριο:

«Το άσυλο προστατεύει το αναφαίρετο δικαίωμά μας να συζητάμε, να αποφασίζουμε συλλογικά και να οργανώνουμε τον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, στη δουλειά και τη ζωή! …»

Πού βρήκαν γραμμένο ότι η τωρινή κυβέρνηση θα τους απαγορεύσει να … «συζητούν και να αποφασίζουν σχετικά με τις ανάγκες τους για μόρφωση, δουλειά και καλύτερη ζωή» ;

Αυτό μόνο οι ίδιοι το «γνωρίζουν»…

… … ..

Τα πράγματα δεν μου φαίνονται καθόλου εύκολα. Είναι πάρα πολλοί και μάλιστα για τέλος Ιουλίου. Θα το “παλέψουν” με όποιο τρόπο μπορούν.

Χρειάζεται μεγάλη αποφασιστικότητα και… απο – φασιστικότητα από μέρους της κυβέρνησης, που με τη σειρά της θα πρέπει να βοηθηθεί από τους φοιτητές που έχουν απαυδήσει με την υπάρχουσα κατάσταση και που είναι ασφαλώς πολύ περισσότεροι.

Ίσως και με αντίστοιχα (και ογκωδέστερα) συλλαλητήρια!

Θα έχουμε συνέχεια… αλλά «τα καλά κόποις κτώνται»

… Και ολίγα περί «αστυνομοκρατίας»…

Η συζήτηση (που ενδεχομένως να γίνει και στη βουλή) ότι τα πανεπιστήμια θα γίνουν δήθεν αστυνομοκρατούμενα είναι άτοπη και ανόητη.

Απλά, οι χώροι αυτοί θα πρέπει να επιτηρούνται ενώ η άποψη Γαβρόγλου ότι «μόνο η ίδια η πανεπιστημιακή κοινότητα θα πρέπει να επιτηρεί τους χώρους της» είναι τουλάχιστον αφελής.

Ποιός τρελός θα αναλάβει επιτήρηση, όταν γνωρίζει ότι μπορεί να δεχτεί επίθεση από αδίστακτους τραμπούκους και παραβατικούς ανά πάσα στιγμή;

Που επιπλέον γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να υποστούν την παραμικρή συνέπεια για τις πράξεις τους;

Αν όμως γνωρίζει ότι υπάρχει αστυνομία που θα επέμβει εγκαίρως και θα τον προστατεύσει αν χρειασθεί συλλαμβάνοντας τους επιτιθεμένους, το πράγμα θα αλλάξει άρδην και ριζικά.

Φυσικά και αυτονόητα η αστυνομία δεν θα έχει κανένα λόγο να επεμβαίνει για να σταματήσει τη… Διακίνηση και Ανταλλαγή Ιδεών και Επιχειρημάτων στα πλαίσια τυχόν πολιτικής συζήτησης ή εκδήλωσης.

Ευτυχώς δεν βρισκόμαστε σε καθεστώς τύπου Ερντογάν ή Μαδούρο!

Και αν παραταύτα κάποιοι βουλευτές διατυπώσουν ένα τέτοιο «επιχείρημα», η απάντηση είναι πολύ απλή:

<<Τα όργανα της τάξης που κάνουν παρόμοια κατάχρηση εξουσίας μέσα στα πανεπιστήμια θα απολύονται αμέσως και θα τιμωρούνται παραδειγματικά με ποινή φυλάκισης μη εξαγοράσιμη.>>

Φυσικά το απολύτως ανάλογο θα πρέπει να προβλέπεται και για τα «όργανα της αταξίας» (!) κάθε είδους που εμποδίζουν την Ελεύθερη Διακίνηση και Ανταλλαγή Ιδεών μέσα στα Πανεπιστήμια.

Επιτέλους πιά !!! 

Facebook Comments