Από το 2011 και έπειτα, οπότε και ανατράπηκε το καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι στην Λιβύη, η Ελλάδα δεν είχε εμπλακεί στα ραγδαία πολιτικά τεκταινόμενα σε αυτήν την μεγάλη χώρα της Κ. Μεσογείου. Απασχολημένοι όπως ήμασταν με την εδώ οικονομική κρίση επιδείξαμε μια αξιοσημείωτη αδιαφορία. Να σημειωθεί ότι ούτε την πρεσβεία μας στην Τρίπολη δεν έχουμε επαναλειτουργήσει από το 2011!

Από την άλλη πλευρά η χαοτική κατάσταση στην Λιβύη με την επικράτηση της αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ  φίλοισλαμικής Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ)  είχε  αφήσει πεδίο δράσης στην Άγκυρα  που προσπαθεί να καταστήσει την Λιβύη ένα κράτος Τουρκικό δορυφόρο στην κεντρική Μεσόγειο.

Για την Οθωμανική Αυτοκρατορία η Λιβύη ήταν το προκεχωρημένο φυλάκιο στην Β. Αφρική και παράλληλα ήταν ο γεωγραφικός χώρος που της επέτρεπε να ελέγχει την κεντρική Μεσόγειο. Όλα αυτά έως το 1911 οπότε η Λιβύη κατακτάται από τους Ιταλούς. Η τότε απώλεια της σήμανε την αρχή του τέλους για την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Για αυτό η Λιβύη αποτελεί ένα πολύ σημαντικό σημείο στην Νέοοθωμανική συνείδηση του κ. Ερντογάν.

Αυτή την στιγμή αυτή η μεγάλη χώρα της Β. Αφρικής βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο. Η ΚΕΕ υπό τον Φάγες αλ. Σαράτζ είναι απογυμνωμένη από κάθε στρατιωτική δύναμη και ευάλωτη μπροστά στον στρατηγό Χαφτάρ. Ο οποίος την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο βρίσκεται στα πρόθυρα της Τριπόλεως. Αυτό καθιστά την ΚΕΕ εξαρτημένη από την μόνη χώρα φιλικά προσκείμενη σε αυτήν, την Τουρκία.  Η κεντρική κυβέρνηση της Λιβύης σύρθηκε στο σύμφωνο με την Άγκυρα για την ΑΟΖ από απελπισία γιατί παζάρευε με το καθεστώς Ερντογάν την επιβίωση της.

Αν η Τουρκία παρέμβει στην Β. Αφρική τι μορφή θα έχει η παρέμβαση της;

Ασφαλώς στρατιωτική. Μα η Λιβύη είναι πολύ μακριά από την Τουρκία και για αυτό είναι τρομερά δύσκολο και κοστοβόρο να συντηρήσει εκστρατευτικό σώμα στην Λιβύη. Ακόμα και αν οι Τουρκικές νηοπομπές που θα ξεκινάν από τα Μικρασιατικά παράλια και τα Κυπριακά κατεχόμενα είναι τακτικές, ακόμα και  αν οι πτήσεις ανεφοδιασμού είναι συχνές ένα εκστρατευτικό σώμα χωρίς υποδομή που βρίσκεται πολύ μακριά από την βάση του είναι πολύ δύσκολο να συντηρηθεί και να αντέξει  σε μάχες. Ο κ. Ερντογάν εσχάτως προσέφυγε στην Τυνησία, με την ηγεσία της  οποίας έχει Ισλαμικούς δεσμούς, μήπως και βρει λύση σε αυτό το πρόβλημα αλλά και αυτή μετά από διεθνείς πιέσεις απέρριψε τις προτάσεις του. Είναι πρακτικά εξαιρετικά δύσκολο να αναπτύξει ένα μεγάλο εκστρατευτικό σώμα που απαιτείται για την διάσωση της . Αυτή η γη με την απέραντη έρημο η οποία κατάπιε τον Ρόμελ το 1943 είναι έτοιμη να καταπιεί κάθε εισβολέα.

Πίσω από το νέο Οθωμανικό περιτύλιγμα των Τουρκικών αξιώσεων στην Λιβύη κρύβεται η προσπάθεια της Άγκυρας να μετατρέψει την κεντρική και ανατολική Μεσόγειο σε μια Τουρκική Mare Nostrum που θα της επιτρέπει να ελέγχει τα ενεργειακά κοιτάσματα που έχουν βρεθεί όχι μόνον στην Κύπρο αλλά και στην Κρήτη. Αν αυτό το καταφέρει το καθεστώς Ερντογάν τότε η Ελλάδα δεν θα έχει τα περιθώρια να αμυνθεί πίσω από το Διεθνές Δίκαιο…

Ας επαγρυπνούμε αλλά ας μην κινδυνολογούμε. Η Τουρκία είναι προορισμένη για να είναι μια περιφερειακή δύναμη και μια περιφερειακή δύναμη στον σύγχρονο κόσμο είναι αδύνατον να έχει Αυτοκρατορικές φιλοδοξίες.                             

Facebook Comments