Ο παρακάτω διάλογος προέρχεται από την ταινία «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης» του 1963 με το Θανάση Βέγγο στο ρόλο του φαρμακοποιού:

-Φαρμακοποιός: Να σου βάλω από αυτό;

-Πελάτισσα: Εμένα ρωτάς;

-Φαρμακοποιός: Ε ποιόν θα ρωτήσω; Εσύ παραγγέλνεις, εσύ πληρώνεις, εσύ διαλέγεις, εγώ;…. Ή θέλεις από αυτό εδώ; Έχει κι ωραίο χρώμα κι ωραία μυρωδιά… Σαν στιφάδο μυρίζει!

και στη συνέχεια, αφού η πελάτισσα έχει πληρώσει κι αποχωρεί από το φαρμακείο:

-Φαρμακοποιός: Ευχαριστώ. Ζωή σε λόγου σου…!

Αγαπητοί φίλοι,

Πριν από λίγες μέρες κατεγράφη στα φαρμακεία της χώρας μας μια κατακόρυφη αύξηση στη ζήτηση του Plaquenil, ενός συνταγογραφούμενου σκευάσματος με δραστική ουσία την υδροξυχλωροκίνη που κανονικά χορηγείται σε περιπτώσεις ελονοσίας ή σοβαρών αυτοάνοσων νοσημάτων.

  • Μήπως ξαφνικά πολλαπλασιάστηκαν τα κρούσματα της ελονοσίας και δεν το μάθαμε; Όχι βέβαια!

Η πραγματική αιτία Ορισμένα δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία η συγκεκριμένη ουσία ενδέχεται να βοηθάει στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού.

  • Καλά και όλοι όσοι το προμηθεύτηκαν είχαν ιατρική συνταγή; Όχι βέβαια!

Η απόδειξη Λίγα 24ωρα αργότερα ο Ε.Ο.Φ. αποφάσισε τη χορήγηση του συγκεκριμένου σκευάσματος μόνο με ειδική συνταγή φυλασσόμενη υποχρεωτικά επί διετία.

Όσο γέλιο μας χαρίζει επί δεκαετίες η αξέχαστη ταινία του Θανάση Βέγγου, άλλη τόση θλίψη και προβληματισμό θα έπρεπε να μας προκαλεί η σύγχρονη εκδοχή της που εκτυλίσσεται καθημερινά σε πολλά φαρμακεία της χώρας μας όπου χορηγούνται συνταγογραφούμενα σκευάσματα χωρίς ιατρική συνταγή.

Αντιβίωση θέλει ο πελάτης; Βεβαίως! Plaquenil; Κανένα θέμα! Δεν έχετε ιατρική συνταγή; Κανένα πρόβλημα. Θα σας το γράψει ο γιατρός σας στην επόμενη επίσκεψη ή αφήστε μου το βιβλιάριό σας και θα το τακτοποιήσω εγώ με το γιατρό με τον οποίο συνεργαζόμαστε!

Η μικροβιακή αντοχή, δηλαδή το φαινόμενο κατά το οποίο κάποιος μικροοργανισμός εμφανίζεται ανθεκτικός σε ένα ή περισσότερα αντιβιοτικά του φάσματός του, αποτελεί ένα διογκούμενο πρόβλημα δημόσιας υγείας που κατά κύριο λόγο οφείλεται στην υπερβολική κατανάλωση αντιβιοτικών.

Μόνο το 2015 πάνω από 1.000 άτομα έχασαν τη ζωή τους στην Ελλάδα εξαιτίας πολυανθεκτικών μικροβίων. Σύμφωνα με υπολογισμούς, 700.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο εξαιτίας της μικροβιακής αντοχής, αριθμός που αναμένεται μάλιστα να αυξηθεί στα 10.000.000 το 2050! Σαν μέτρο σύγκρισης να υπενθυμίσουμε πως τα μέχρι στιγμής θύματα του νέου κορωνοϊού είναι περίπου 15.000 παγκοσμίως.

Η χώρα μας διατηρεί επίσης εδώ και χρόνια δυο πρωτιές στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 (των 27 πλέον):

  • Της υψηλότερης κατανάλωσης αντιβιοτικών με 34.1 δόσεις ανά 1.000 κατοίκους με την Ολλανδία να έχει τη χαμηλότερη με 10,6 δόσεις ανά 1.000 κατοίκους (στοιχεία του 2014).
  • της υψηλότερης πυκνότητας φαρμακείων με 84 φαρμακεία ανά 100.000 κατοίκους με τη Δανία να έχει τη χαμηλότερη με 6 φαρμακεία ανά 100.000 κατοίκους (στοιχεία του 2015).

Ήδη από την εποχή της δικτατορίας και το νόμο 96/1973, τα αντιβιοτικά χορηγούνται στην Ελλάδα αποκλειστικά και μόνο με ιατρική συνταγή. Εντούτοις, σχεδόν μισό αιώνα μετά, τουλάχιστον ένα 15-18% της συνολικής κατανάλωσής τους σε εξωνοσοκομειακή βάση αφορά προμήθεια από τα φαρμακεία άνευ ιατρικής συνταγής!

Σύμφωνα με έρευνες, η άσκηση πίεσης καθώς και ο φόβος πως σε περίπτωση άρνησης ο ασθενής/πελάτης θα πάει σε άλλο φαρμακείο αποτελούν δύο από τους παράγοντες που οδηγούν σε αυτή τη χορήγηση.

Η απουσία ενός οργανωμένου συστήματος πρωτοβάθμιας περίθαλψης με ικανή πληθυσμιακή κάλυψη που σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις υποκαθίσταται μερικώς από τα φαρμακεία καθώς και η ανισοκατανομή του ιατρικού προσωπικού (παρά την υπερπληθώρα του σε εθνικό επίπεδο) είναι σίγουρο πως επίσης συμμετέχουν στο πρόβλημα.

Ποτέ δεν είναι αργά

Το ευχάριστο προηγούμενο με την πρόσφατη εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου (καιρός δεν ήταν πια;) αποδεικνύει πως ένα ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο καθώς και η πολιτική βούληση αρκούν για να γίνουν «θαύματα»!

Η ευαισθητοποίηση των πολιτών σχετικά με τις ενδείξεις των αντιβιοτικών (καθώς σε υψηλά ποσοστά τα αναζητούν για συμπτώματα ιογενούς λοίμωξης όπως συνάχι, βήχας κλπ.) είναι σε κάθε περίπτωση χρήσιμη αλλά όπως και στην περίπτωση του καπνίσματος, όσο οι επίσημοι φορείς καθώς και η πολιτεία θα κάνουν τα στραβά μάτια τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.

Η διαιώνιση του σημερινού καθεστώτος έχει ως αποτέλεσμα:

  • Την υπερκατανάλωση αντιβιοτικών με επακόλουθο την ενίσχυση της μικροβιακής αντοχής
  • Την άσκοπη έκθεση των ασθενών σε ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων
  • Την άσκοπη οικονομική επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων αλλά και των ασθενών
  • Την προαγωγή αντιδεοντολογικών πρακτικών καθώς και αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των φαρμακοποιών
  • Την αδυναμία διαχωρισμού της «ήρας από το στάρι», προάγοντας στη συνείδηση των φαρμακοποιών τη λογική του «αφού όλοι το κάνουν;» και σε αυτή των ασθενών/πελατών του «όλοι ίδιοι είναι»

και τελικά

  • Τον ευτελισμό του λειτουργήματος του φαρμακοποιού σ’ένα είδος πωλητή φαρμακευτικών ουσιών.

Καλείται λοιπόν ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος ή/και το Υπουργείο Υγείας να μας ενημερώσουν για τα εξής:

  1. Ποιές πειθαρχικές ή/και ποινικές κυρώσεις προβλέπονται για τους φαρμακοποιούς που χορηγούν αντιβιοτικά και άλλα συνταγογραφούμενα σκευάσματα χωρίς την απαραίτητη ιατρική συνταγή;
  2. Λαμβάνοντας υπόψη πως καταγγελία από καταναλωτή θα υπάρξει μονάχα σε περίπτωση σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών, ποιες αυτεπάγγελτες διαδικασίες ελέγχου έχουν υιοθετηθεί για τον περιορισμό του προβλήματος;
  3. Σε πόσους φαρμακοποιούς επιβλήθηκαν οι συγκεκριμένες κυρώσεις το 2019;
  4. Τι προβλέπεται σε περίπτωση υποτροπής και σε ποια περίπτωση αφαιρείται οριστικά η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος;

Συμπερασματικά, όπως λέει κι ο σοφός λαός, «όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος», ή μήπως όχι τελικά;

Πηγές: ΚΕΕΛΠΝΟ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή ARNA Report 2017, Eurostat, kathimerini.gr

Facebook Comments