Enter, enter, …

Πως θα ήταν άραγε ένα δελτίο μόνο με καλές ειδήσεις;

Φανταστείτε για πρώτη είδηση μία ομάδα ρεπόρτερ να έχουν κατακλύσει μία πλαγιά ενός βουνού καταπράσινη κι η λεζάντα να γράφει « Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΔΑΣΟΥΣ»

Για δεύτερη είδηση «ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ». Τα ελληνόπουλα ενός δημοτικού σχολείου, συγκέντρωσαν χρήματα κρυφά από τα χαρτζιλίκια τους για να βοηθήσουν 2 αλλοδαπούς συμμαθητές τους που το είχαν ανάγκη.

Τρίτη είδηση…

Θα ήταν σίγουρα βαρετό ν’ ακούς μόνο καλές ειδήσεις. Όπως είναι εξωφρενικά κουραστικό ν’ ακούς μόνο κακές ειδήσεις.

Στο δεύτερο εξασκηθήκαμε τόσα χρόνια βλέποντας TV. Μετά προστέθηκαν και τα μπαγιάτικα νέα, τα κίτρινα νέα και τα ψεύτικα νέα. Έγινε λοιπόν μια σούπα από κοροϊδία, σαπίλα και απύθμενο πάτο.

Να ξέρεις κολύμπι, να προσπαθείς να ξεφύγεις και να μην το καταφέρνεις.

Και κάπου εκεί πριν 8 9 μήνες, έσκασε και ο ιός.

Και το πάρτι  στα «Ηλίθια πεδία» μόλις ξεκινούσε. Στον βωμό της τηλεθέασης ρίχτηκαν διασωληνωμένοι, διάσημοι φορείς του ιού, αρνητές του ιού,  γιατροί, τηλεθεατές, ειδικοί, ανειδίκευτοι, δημοσιογράφοι, φάρμακα, εμβόλια, ακόμα και νεκροί. Όλοι και όλα στον Βωμό του χρήματος. Στον κυβερνοχώρο τα ίδια. Πρωταγωνιστής ο Ιός. Πήρε μορφή τέρατος όπως στα παραμύθια οι κακοί κι άρχισε να θερίζει. Έγινε ο Τιμωρός. «Δεν πιστεύεις στον ιό, πρόσεχε γιατί κάπου θα στην έχει φυλαγμένη». Ακόμα και νεκροί χωρίς τη θέληση τους επιστρατεύτηκαν. Οι αναρτήσεις τους όταν ήταν ζωντανοί που τόλμησαν να τα βάλουν με το σύστημα. Ο πλήρης εξευτελισμός ζωντανών και νεκρών. Στο προηγούμενο άρθρο «Έψαχνες αυτόν ή αυτήν που θα σου έδινε έστω ένα στίγμα ελπίδας». Εδώ δεν πας τόσο μακριά. Η είδηση της πρόσφατης κατολίσθησης στη διώρυγα της Κορίνθου στάθηκε ικανή να σου προσφέρει δευτερόλεπτα χαλάρωσης. Κι όμως συνέβη. Μες την αρνητικότητα της, σου άλλαξε το τοπίο. Είναι το ίδιο να λες «Πέσαν οι βράχοι» και το ίδιο « Έπεσε το ΕΣΥ»;

Κι εκεί που το δάχτυλο, αυτοματοποιημένο πια πατάει Enter, enter, enter, φλερτάρει τόσο τελευταία με το, Escape.