Ο παραγωγικός ιστός της χώρας, έζησε στιγμές δόξας, την δεκαετία του 70. Είμασταν επι πολλά συναπτά χρόνια, στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως, σε ανάπτυξη.
Χαμηλότοκα δάνεια , πολλές παροχές νέων επενδύσεων και φιλικό κράτος προς την ιδιωτική πρωτοβουλία. Fast track κανονικό, όχι κατεπίφαση. Έγκριση επενδύσεων σε 1 βδομάδα. Ήταν βέβαια επικεντρωμένη σε Κλωστοϋφαντουργία και ναυτιλία. Για να καταλάβουμε την δημιουργικότητα μας και την ικανότητα μας στο επιχειρείν, να θυμίσω ότι η ΒΙΑΜΑΞ συναρμολογούσε φορτηγά και πούλμαν με ρομποτική τεχνολογία το 70, όταν οι Γερμανοί έσκαβαν ακόμα. Ερχόντουσαν όλοι οι μεγάλοι οίκοι μόδας του εξωτερικού να επιλέξουν το πολυτελές νήμα που έβγαζαν οι Έλληνες.
Είμαστε στο ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ, όμως τώρα.
Έχουμε ακόμα περιθώρια να σώσουμε την Ελληνική παραγωγή και να την ενδυναμώσουμε. Δεν μιλάμε για ξένες επενδύσεις. Ελληνικότατες. Χωρίς τράπεζες. Και μάλιστα σε τομείς που εμπεριέχουν υψηλή τεχνολογία.
Πρέπει επιτέλους να πάρουμε αποφάσεις. Χωρίς κόστος, απλές:
1) πλήρης φοροαπαλλαγή νέων επενδύσεων για 3 χρόνια, και μηδέν κόστος ίδρυσης και αρχικής λειτουργίας
2) απαλλαγή ασφαλιστικών εισφορών για 1 έτος και απαλλαγή 50% για άλλα 5 χρόνια.
3) ταμείο νέας επιχειρηματικότητας (ΤΝΕ), από αδιάθετα κονδύλια κάθε είδους (υπολογιζόμενα σε 5 δις)
4) διάθεση δωρεάν κρατικών εκτάσεων για χρήση για 10 χρόνια και προσυμφωνημένο τίμημα για τα επόμενα. (Πχ Μαγούλα, Ασπρόπυργος, Θήβα)
Θα σας πω μετά τι έχει να γίνει. Υπολογιζόμενη ανάπτυξη 5% τον πρώτο χρόνο μόνο.
Ξεκολλήστε το μυαλό σας και πάρτε αποφάσεις χωρίς κόστος. Το Ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο περιμένει.
Μιλάμε για συνδυασμό αύξησης απασχόλησης, αύξησης του ΑΕΠ, και εγγυημένα έσοδα για το κράτος μετά από κάποια χρόνια. Και πολύπλευρες άλλες δυναμικές, που δεν είναι επί του παρόντος άρθρου.
Facebook Comments