Δεν είναι εύκολο να γράφεις. Απαιτεί χρόνο, κόπο, αφοσίωση, ξενύχτια, χάρισμα, αγάπη, υπομονή. Πόσο μάλλον, όταν παλεύεις όλη σου τη ζωή να γίνει αυτή το επάγγελμά σου, ο βιοπορισμός σου, όλη σου η ζωή.

Δεν είναι εύκολο να γράφεις. Να αποκαλύπτεσαι, να στερεύεις και να προσπαθείς να γεμίσεις ξανά, να φανερώνεσαι ακόμα και αν ξέρεις πως θα κριθείς και σκληρά. Να κρίνεσαι, να γδύνεις την ψυχή σου, να αποκαλύπτεις τα πιστεύω σου. Να τσαλακώνεσαι, να μοιράζεσαι εμπειρίες, να προσπαθείς να δημιουργείς συναισθήματα.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, γράφω. Ασταμάτητα. Από 10, 11, 12 ετών, πάντοτε έγραφα. Στο χαρτί βρίσκω τον πιο πολύτιμο σύμμαχο, γεύομαι τον απόλυτο έρωτα, βιώνω μία μεταρσίωση σώματος και πνεύματος.

Η εμπειρία μου στην αρθρογραφία και τη συγγραφή, μου χάρισε πολλές και ευχάριστες στιγμές. Όμως, κρατάω και μοιράζομαι και τις δύο άσχημες εμπειρίες της πιο αγαπημένης μου δραστηριότητας.

  • Πολλοί χρησιμοποιούν και δανείζονται δικά σου κείμενα, δίχως όμως να αναφέρονται στο δικό σου όνομα: Στον πολύπλοκο και γεμάτο πληροφορίες κόσμο του Διαδικτύου, μπορείς να δεις τα πάντα. Κείμενα που δεν αναφέρουν ποτέ το όνομα του δημιουργού τους, κείμενα που αναρτώντα δίχως να αναφέρουν το όνομα του ανθρώπου που πόνεσε για να τα γράψει. Έχει συμβεί σε εμένα, όπως θα έχει συμβεί σίγουρα και σε κάθε άνθρωπο που γράφει. Και είναι ένα αγκάθι στην καρδιά τα δικά σου δημιουργήματα να διαβάζονται από ανθρώπους, να αναρτώνται σε προφίλ, αλλά να μην αναγνωρίζονται ως δικά σου. Ενώ εσύ έχεις ρίξει το αίμα της ψυχής σου, έχεις πονέσει, έχεις στερηθεί για να δημιουργήσεις κάτι που να αξίζει να διαβαστεί.
  • Δυσκολεύεσαι να βιοποριστείς: Όποιος έχει εμπειρία χρόνων στη Δημοσιογραφία, την αρθρογραφία, τη συγγραφή, γνωρίζει πόσο δύσκολο είναι να ξεκινήσεις να βγάζεις ένα σταθερό εισόδημα. Στα πρώτα σου βήματα, δε θα πληρώνεσαι, και ακόμα και αν πληρώνεσαι, θα βγάζεις ένα μικρό εισόδημα. Μέχρι να καταφέρεις να πληρωθείς καλύτερα. Είναι μεγάλη αρρώστια η συγγραφή, δε θέλεις να σταματάς ποτέ να γράφεις, μπορεί να περνάς όλη σου τη νύχτα μπροστά από έναν υπολογιστή γράφοντας ασταμάτητα και να μην το καταλαβαίνεις. Στην Ελλάδα, ειδικά, είναι ακόμα δυσκολότερο να ξεκινήσεις να βγάζεις στέρεο εισόδημα από συγγραφή κειμένων –υπάρχουν σελίδες που προσφέρουν αρθρογραφία με αμοιβή, αλλά είναι δυσεύρετες. Ωστόσο, αν για κάτι αξίζει αυτή η ζωή, είναι αυτή η λαχτάρα, η άσβηστη δίψα να έρθεις κοντά στα όνειρά σου και να κατακτήσεις! Μη διστάσεις να στείλεις κείμενά σου και στο εξωτερικό, σε σελίδες που πληρώνουν σε Αμερική και Αγγλία κυρίως. Δοκίμασε και απέτυχε, απέτυχε ξανά και δοκίμασε περισσότερο!

Μη σταματάς να γράφεις γιατί αν το αγαπάς το γράψιμο, αργά ή γρήγορα, θα σε ανταμείψει. Γιατί κλείνει μέσα της η συγγραφή όλη τη ζωή και για αυτό, ποτέ αυτός που γράφει μόνος δε θα αισθανθεί.

Facebook Comments