Σεπτέμβριος

Ανέκαθεν ο μήνας της μετάβασης από την ανεμελιά του καλοκαιριού στις υποχρεώσεις του επερχόμενου χειμώνα. Κι αυτός ο Σεπτέμβριος ίσως είναι ο πιο αμφιλεγόμενος. Στον περσινό ήμασταν ανυποψίαστοι, στον φετινό κάτι παραπάνω από υποψιασμένοι. Η αισιοδοξία μπλέκεται με την απαισιοδοξία, τον φόβο, τα νούμερα, τα μέτρα, τα fake news, τις ξανθές, τις μυνήσεις, τα σχέδια, τα χρήματα και τον ανάδρομο.

Κοινώς κουβάρι

Η « Ωραία Ελένη » επέστρεψε πιο ανανεωμένη από ποτέ. Σα να μην πέρασε ούτε μια μέρα lockdown από πάνω της. Λες και την βγάλαν απ’ τη συντήρηση. Επέστρεψε για να εκπροσωπήσει ξανά τη μέση Ελληνίδα νοικοκυρά. Μαζί της οι νέες σειρές του τηλεοπτικού γίγνεσθαι. Πέρα από το καλό της μαζικής εγχώριας παραγωγής που πήρε ευτυχώς τα πάνω της πάλι, οι βεντέτες, οι δολοφόνοι, οι βιασμοί, οι φυλακίσεις, οι αιμομιξίες, βρήκαν τη θέση τους στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Τόσο οικείες εικόνες που στη τελική και η τελευταία γυναικοκτονία στη Ρόδο πέρασε στα ψιλά. Τριάντα χρόνια πέρασαν καθημερινών σειρών και η θεματολογία ίδια.

Τροφή στα αιμοδιψή όντα.

Στην αντίπερα όχθη οι Καλλιτέχνες παλεύουν για την καθημερινή τους επιβίωση. Οι θεατρίνοι, οι συγγραφείς, οι φωτιστές, οι ενδυματολόγοι, οι ζωγράφοι κ.α.

Covid 19 

Το χάσμα εμβολιασμένων και μη, βαθαίνει. Όσο ψυχραίνει ο καιρός τόσο θα μεγαλώνει. Η εστίαση κρατάει τα σκήπτρα.

Κεκλεισμένων των θυρών

Αλλά υπάρχουν κι οι αποκλεισμένοι καπνιστές

Κοινώς θα πάει η σόμπα σύννεφο

Στην αντίπερα όχθη στα ΜΜΜ γίνεται της πόρνης

Σε ώρες αιχμής τα λεωφορεία μοιάζουν φορτωμένα με κατάδικους που σωτηρία δεν έχουν

Κανένα σχεδόν μέτρο δεν τηρείται

Στα κανάλια παρελάσουν οι γνωστοί μας πλέον πρωταγωνιστές, δημοσιογράφοι, ιατροί, κυβερνητικοί εκπρόσωποι, λοιμωξιολόγοι, όλοι πληρωμένοι αδρά.

Τα κρούσματα και τα τεστ σε αναντιστοιχία. 2.500 κρούσματα σήμερα σε 150.000 τεστ και βάλε. Στο κόκκινο η χώρα μας πληροφορούν. Πέρυσι με το 1/3 των τεστ που διενεργούνται σήμερα, μας έκλεισαν για 7 μήνες μέσα. Τώρα είμαστε ελεύθεροι.

Ελεύθεροι – πολιορκημένοι

Καμένοι εγκεφαλικά. Ο εγκέφαλος μας από την τόση πληροφορία και παραπληροφόρηση, έγκωσε. Γίναμε απαθείς, αδιάφοροι, pathetic.

Αλλά πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος του κλεισίματος.

Η επιτυχημένη συνταγή του φόβου.

Να σχεδιάζεις κάτι, αλλά να μπαίνει μέσα και η αμφιβολία. Αυτό το « Κι αν δεν…».

Το δικαστήριο της Ιωάννας.

Την ίδια στιγμή που η κατηγορούμενη απουσιάζει και καθυστερεί τις διαδικασίες, αναμφίβολα η Ιωάννα ορθώνει τη δύναμη της ψυχής κάθε γυναίκας. Γίνεται σύμβολο και παράδειγμα μίμησης.

Αλλά δίπλα σε όλα αυτά κι ένας ήλιος λαμπερός που καλά κρατεί ακόμη, η θάλασσα, ο ορίζοντας, οι ωραίες συναντήσεις, οι ωραίες συζητήσεις, τα ταξίδια, οι έρωτες, τα πάθη, τα όνειρα.

Τι κι αν ο Σεπτέμβριος ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί. Το ίδιο μπορεί να πάθει κι ο Οκτώβριος.

Ας ζήσουμε το σήμερα. Το αύριο κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει. Αλλά να το γευτούμε σε κάθε σπιθαμή του.

Αυτό επιβάλλει η εποχή μας.

Facebook Comments