Στο εκτελεστικό απόσπασμα

Σήμερα η Ουκρανία, χθες η Γιουγκοσλαβία, αύριο…

Στο εκτελεστικό απόσπασμα η Ουκρανία.

Η Ουκρανία των αμάχων, των νεκρών παιδιών, των προσφύγων.

Σύσσωμη η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας που επιτέθηκε στην Ουκρανία. Κάποιες ευρωπαϊκές χώρες ανακοίνωσαν αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας και αμυντικού υλικού. Όσον αφορά το δεύτερο, ανάμεσα στις χώρες φιγουράρει και η Ελλαδίτσα μας. Μετά από χρόνια κοινής στάσης (Ουδετερότητας, ή έστω ελάχιστης συμμετοχής) όλων των κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων  απέναντι σε πολεμικά γεγονότα, ο Πρωθυπουργός μας έκανε την μεγάλη αλλαγή. Δηλαδή με απλά λόγια, έσκυψε ακόμη περισσότερο το κεφάλι της υποταγής στα αφεντικά του. Βάθυνε ακόμη περισσότερο την εξαρτησιακή σχέση  με τους δυνάστες μας. Έτρεξε να προλάβει το κούνημα του δαχτύλου, την παρεξήγηση, την τιμωρία. Έτρεξε όπως είπαν μερικοί, φιλικά προσκείμενοι,  να φτιάξει συμμαχίες. Την ίδια στιγμή που «οι σύμμαχοι» αυτοί επιτρέπουν στην Τουρκία καθημερινά να παραβιάζει την άκρη του ευρωπαϊκού εναέριου χώρου σχεδόν ανενόχλητη. Εδώ ούτε διαβήματα, ούτε ανακοινώσεις, ούτε κυρώσεις. Σιωπή. Η ίδια αυτή χώρα κατέχει παρανόμως το 36% χώρας μέλους της ΕΕ. Κι εδώ σιωπή. Και ποιος μας εγγυάται ότι σε ενδεχόμενη επίθεση αυτοί οι αγαπητοί μας «σύμμαχοι» δεν θα γίνουν αντίπαλοι μας;

Στο εκτελεστικό απόσπασμα λοιπόν χρόνια τώρα Ελλάδα και Κύπρος.

Γέμισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πυρά, αντιμαχίες, απόψεις, σφαγές, σάλια, έπαρση, μίσος, πολλά εγώ, ισχυρογνωμοσύνη και απολυτότητα. Σχόλια, ερωτήσεις, απαντήσεις, κοινώς ξερολίαση, αυτή η ελληνική μάστιγα.  Και πως γίνεται συνήθως αυτοί που μιλούν πολύ να μην ξέρουν τη τύφλα τους; Διαστρέβλωση της ιστορίας, αμάθεια, ανιστορισιά, αμορφωσιά.

Στο εκτελεστικό απόσπασμα η Ιστορία.

Η ιστορία του τόπου μας, η παγκόσμια ιστορία.

Και μην ξεχνάμε. Η ιστορία επαναλαμβάνεται.